Vandaag is de ramadan begonnen. Had ik even niet zo gauw in de gaten, maar de Tunesische dame die zo aardig is mij de ergste ellende van zwaar huishoudelijk werk uit handen te nemen zodat ik stukkies kan tikken, wees me erop. Althans, ze weigerde ook maar iets te drinken, terwijl de thermometer toch echt 37 graden Celsius aanwees. “Non, non, merci madame, ce n’est pas permis.” Allah kan wreed zijn, dacht ik, en Hij heeft het blijkbaar vooral voorzien op de verkeerde doelgroep: keurige, hardwerkende mensen die zo zuiver mogelijk in de leer proberen te leven en die dus ook in de bloedhitte en tijdens zwaar lichamelijk werk moeten afzien van enige vorm van verlichting, al is het maar een slokje water. Overigens hebben moslims in Nederland het een stuk makkelijker dan hier, rond de evenaar. In Holland gaat de zon eerder onder en komt later op. Ergo: minder uren zonder eten, drinken, roken, vloeken en sex. Maar dit terzijde. Want niet alle volgelingen van Allah interpreteren De Leer zo conscientieus. Of in elk geval een beetje frivoler.
Afgelopen maandag vond er in het prestigieuze Sporting de Monaco -de absolute ‘uber’-jetsetlocatie van het prinsendommetje- het allereerste ‘Islamic fashion festival’ van Europa plaats. Na een succesvol debuut in Kuala Lumpur, en een minstens zo geslaagd vervolg in Jakarta en Dubaï, was nu het ‘oude continent’ aan de beurt. Het aanzien van het aantal peperdure bolides, variërend van Ferrari’s en Lamborghini’s tot en met Rolls Royces en Bently’s, kon amper concurreren met het geprivilegeerde volkje dat eruit stapte om langs de catwalk plaats te nemen. Onder wie de eerste minister van Maleisië, prinses Mariam van Brunei, de prins van Pahang, de eerste minister van Quatar, Jean Todt (president van de Fédération internationale automobile), Massimo Gargia (ook iets met auto’s en groot partypooper) en niet te vergeten prins Albert II van Monaco natuurlijk. Hoezo natuurlijk? Wat had die operetteprins daar te zoeken? We houden het op PR, want het nabije en wat verdere oosten is natuurlijk wel goed voor veel, heel veel centjes die in het ministaatje worden gespendeerd.
Verder werd de zaal gevuld met -zoals de Nice Matin het zo treffend vermeldde- fashion victims.
Wat die zoal te zien kregen, behalve Miss France 2007 Rachel Legrain, die als spreekstalmaitresse fungeerde? Ik citeer opnieuw de Nice Matin:
“De modellen op de catwalk -de een nog mooier en mondainer dan de ander- dragen schitterende, soms doorschijnende gewaden, mét decolleté, mét blote rugpartijen, af en toe op het indiscrete af, heel sexy en één en al glamour.
Maar de codes van de islam worden gerespecteerd: armen en benen zijn bedekt, de haren gaan schuil onder een hoofddoek.”
Of, zoals één van de zes modeontwerp(st)ers die de show verzorgden, de Maleisische Tom Abang Saufi het zegt : “We willen laten zien dat er méér is dan terrorisme en menselijke bommen. Onze creaties geven de moslimvrouw de kans er aantrekkelijk en modieus uit te zien. Ook moslimvrouwen hebben er recht op om sexy en trendy door het leven te gaan, met respect voor de regels van de islam.”
Klinkt goed. Zeker als je in aanmerking neemt dat de trendy moslimmode borg staat voor circa 20% van de wereldwijde modeomzet, en dat die 96 miljard dollar vertegenwoordigt = 74,5 miljard euro.
Tja, dan valt het muntje wel. In Monaco hebben ze het in elk geval begrepen.
En dat de eerste minister van Quatar op de eerste rij zat was ook al geen toeval. Staatsbedrijf Qatar Holdings heeft onlangs het befaamde Londense warenhuis Harrod’s overgenomen van de Egyptische eigenaar Mohamed al-Fayed en is voornemens een permanente islamcouture-collectie te gaan voeren. Tom Abang Saufi: “Dat wordt een wereldhit! Vergis je niet, onder die sluiers en lange gewaden gaan echte vrouwen schuil. Mét make up, met parfum en… met hele sexy lingerie.” Kassa!
Daar kan geen kopvoddentaks tegenop.
