Ook Zuid-Franse Rotterdammers houden vol!

ma 25 oktober 2010

Toen ik vanmorgen opstond regende het, en niet zo’n beetje ook. Ik liet mijn honden uit en zag dat er op de bergtoppen een pak sneeuw lag. Ik woon op 450 meter hoogte, ik heb zo’n -volgens makelaars- ‘panoramisch’ uitzicht op een gebergte tussen mijn departement Le Var (83) en het naburige Alpes-Maritimes (06). Ik schat dat de sneeuw op 800 meter hoogte lag, en is blijven liggen.
Ik ben tegen kou en al helemaal tegen sneeuw. Vooral ook om die reden emigreerde ik een kwart eeuw geleden naar de subtropen. Maar ik werd er vijftien jaar geleden voor het eerst door sneeuw en ijspegels aan de dakrand overvallen, ik wist niet wat me overkwam. Ik reed toen in een Eend, waarvoor gelukkig ook het beijzelde steile paadje naar de ‘chemin de village’ geen probleem bleek. Buren met ‘echte’ auto’s konden het dorp niet bereiken, ik was even een Albert Heijn-James avant la lettre en heb ze allemaal braaf bevoorraad. Dankzij de briljante Deux Chevaux, die ik uiteindelijk helemaal heb ‘opgereden’. Driehonderdduizend kilometer met een tweecilinder, wie doet het me na? Ik kom uit Rotterdam; André Citroen (die zich later in Frankrijk pas Citroën ging noemen) werd geboren in Parijs, maar zijn voorouders kwamen uit Amsterdam. Opgestroopte mouwen kennen ze daar ook, dat schept een (auto)band. Dóórdouwen, nooit opgeven. Ik weet wel zeker dat André Citroen zich gisteren in zijn graf heeft omgedraaid nadat Feyenoord zich met 10-0 heeft laten inmaken door een paar spaarlampen uit Eindhoven. Want opgeven? Nooit!
Nu is het pas oktober en ik zie alweer sneeuw. Ik heb mijn gewatteerde legerjekkie alvast tevoorschijn gehaald, ik ben op het ergste voorbereid. Dat jasje heb ik dertig jaar geleden bij de dump gekocht. Nooit weggedaan en maar goed ook; ook vorige winter heb ik hier door sneeuw moeten ploeteren. Een week of drie. Tot verbijstering van mij en mijn Portugese importhondje Porta, die het fenomeen van dat rare witte goedje nog nooit had beleefd.
Ik geloof dus niet in global warming. Maar dit jaar zijn we wel erg vroeg overvallen. ’t Is pas oktober en er is al sneeuw. Global warming? De nieuwe ijstijd is een overtuigender verhaal. Wegwezen dan maar? Ja zeg: ook de mouwen van zo’n legerjekkie kun je opstropen (bbrrrr). En Mario loopt toch ook niet weg?

4 gedachten over “Ook Zuid-Franse Rotterdammers houden vol!”

  1. Hallo Renee,

    Zeer leuk stukje! Klinkt als een mooi huis met zo’n uitzicht ;) En de sneeuw zal uiteindelijk wel weer vertrekken en plaats maken voor de groene velden. En zo zal ook Feyenoord weer uit het dal klimmen. (Ben stiekem ook Feyenoorder, wonend te Rotterdam Zuid op zo’n vijf minuten afstand van De Kuip)

    Tot die tijd maar het beste ervan maken! Woensdag naar de wedstrijd tegen VVV. Jij het beste maken van de sneeuw die ook zijn voordelen heeft…

    Mvg,

    Pieter
    V-bal.nl

      1. Haha nee, zo was het ook niet bedoeld. Maar mag als medewerker van V-bal slechts neutraal zijn natuurlijk;) In het dagelijks leven gewoon met trots Feyenoorder!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven