Zijn de Canadairs uitgeblust?

za 1 januari 2011

Gisteren stonden ze zoals elk jaar bij de kassa van de supermarkt: scholieren, gestoken in het tenue van de sapeurs/pompiers, die geld inzamelden voor de lokale brandweer door je boodschappen in te pakken. Dat gaat meestal verkeerd. De eieren en de druiven belanden bijvoorbeeld onderin de boodschappentas, met het hondenvoer en het bier er bovenop gestapeld. Maar een kniesoor die daarop let, want vanzelfsprekend geef je gul. Straks is het weer hoogzomer en tieren de -al te vaak aangestoken- bosbranden opnieuw welig. Vele hectaren schitterend natuurgebied gaan elk jaar in vlammen op. Maar het zouden er nog veel meer zijn als die brandweer er niet was. Ik kan het weten, ik ben ervaringsdeskundige.
Een paar jaar geleden heb ik zo’n bosbrand van nogal nabij beleefd, zeg maar gerust overleefd. Mijn toenmalige huis stond op een eenzame heuvel, middenin een natuurgebied, met slechts één kronkelig toegangspad dat pas zo’n vijf kilometer verder bij de dichtstbijzijnde buren aansloot. Het vuur kwam van achteren, daar waar het huis geen ramen had, en het sloot me razendsnel in doordat er ineens een hevige mistral opstak. En nee, je ziet het niet aankomen, dus iedereen die nu roept ‘had je maar op tijd weg moeten gaan’ is bij deze van harte uitgenodigd om het zelf eens te proberen en ‘en passant’ drie honden en een kat van een ontijdige crematie te redden. ’t Is me gelukt ze allemaal in hun kladden te grijpen en de auto in te worstelen die met opengedraaide raampjes -lekker weer, nietwaar- voor de deur stond. De overwaaiende vonken hadden de auto al bereikt, de smeulende bekleding op de voorstoel kon ik doven door erop te gaan zitten. Terwijl ik de auto startte, laaide de oprukkende brand achter het huis hoog op. En terwijl ik wegreed zag ik de vlammen er aan weerskanten als een vuurbal omheen laaien. Achtervolgd door een muur van vuur, en biddend dat er geen brandende boom voor me op het pad zou vallen, ben ik de heuvel afgeraced. Ik heb het gehaald. En toen ik eenmaal op veilige afstand omkeek, zag ik de eerste Canadair zijn verlossende lading water boven de brandhaard uitstorten.
Het huis bleef uiteindelijk redelijk intact. Alleen de ‘antieke’ generator die in een hokje in de tuin stond, kon definitief naar de sloper worden afgevoerd. Wat overigens nog niet eens zo simpel was, want het ding woog minstens een paar duizend kilo.
Terwijl we de schade aan het opnemen waren kwam er een lokale tv-ploeg langs: ‘wie de dode van het heuvelhuis was?’ “Dat ben ik”, kon ik vrolijk melden. ‘Excuus’, in het dorp onderaan de heuvel hadden ze me niet naar beneden zien komen en dus maar aangenomen dat ik in vlammen was opgegaan. Had gekund, als de cowboys van de brandbestrijding niet op tijd hadden ingegrepen. Hier in de buurt, bij het Lac de Saint Cassien, heb ik ze vaak zien oefenen, rakelings met hun knalgele Canadairs over het wateroppervlak scherend, onderwijl de buik van het blusvliegtuig volscheppend. Om met net zo feilloze precisie en vaak door dikke rookwolken heen, zó laag over een brandhaard te scheren dat het water doel treft. Je moet het maar durven; er vallen met enige regelmaat doden bij. Kijk hier even mee.
Ik heb nog steeds nachtmerries van die bosbrand, maar het geluid van een overvliegende Canadair herken ik inmiddels feilloos. En dat stelt gerust.
Maar nu vindt de overheid dat ze aan vervanging toe zijn. En nu dreigen ‘mijn’ Canadairs uit oogpunt van bezuinigingen vervangen te worden door Russiche Beriev-blustoestellen. Vanwege diezelfde bezuinigingen zou bovendien ook de thuisbasis van de blusbrigade van het vliegveld Marignane bij Marseille naar het een heel eind verderop gelegen Salon-de-Provence moeten verkassen.
Het zal best, maar ik ben er niet blij mee. Die Canadairs blijven zelfs als ze bij wijze van spreken vleugellam zijn nog operationeel veilig. ‘Russen’ hebben wat dat betreft geen al te beste reputatie. Daarom heb ik deze jaarwisseling een stevige donatie gedaan aan de lokale pompiers. En ik spoor iedereen aan hetzelfde te doen. Bosbranden zijn ieders nachtmerrie.

8 gedachten over “Zijn de Canadairs uitgeblust?”

  1. Ik ben ook (een beetje) ervaringsdeskundige. Stonden op Corsica op camping die bijna geevacueerd zou worden vanwege bosbrand. Hoefde op laatste moment niet van de brandweer, want ze hadden de brand onder controle. Maar die canadairs bleven maar overvliegen. Bleek dat onder controle betekende dat het gelukt was om de brand om het dorp en de camping heen te leiden. Tja, da’s ook controle natuurlijk.
    Anyway, van vijf dagen lang continu die canadairs over horen komen werden we toch wel zenuwachtig. Toen draaide de wind en kwam er een brandlucht over de camping te hangen. We zijn maar vertrokken…
    Maar je hebt helemaal gelijk, fantastisch dat die canadairs er zijn, anders waren heel Corsica en een flink deel van de Côte d’Azur al lang afgebrand.

  2. Overigens, misschien moet je wel blij zijn met die russen. Heb eens even wat gezocht:
    – deze dingen vliegen sinds 1998, dus als er echte problemen mee waren zou dat nu wel bekend zijn.
    – een canadair neemt in 1 keer 6000 liter mee, een Beriev het dubbele.
    – een canadair vliegt met 110 km/uur, een beriev heeft een kruissnelheid van 600 km/uur (max 750)
    Per saldo kon je wel eens beter uit zijn…

    1. Dag Peter,
      Blij te horen dat je je bange avontuur heelhuids bent doorgekomen. En wat die Russen betreft: als ze zoveel meer water mee kunnen nemen, zullen ze ook wel groter zijn en meer start- en landingsbaan nodig hebben, plus een langere afstand op het water om vol te scheppen, plus minder klimhoogte. Dat wordt een probleem, hier in de buurt. Doe mij dus maar die vertrouwde Canadairs…..

  3. klopt Peter, jouw data gelden voor de Be 200, als het de beroemde A40 Al’batros is kan-ie zelfs 26-28 ton water meenemen.

    Ter info: van de Canadairs 215 zijn er 26 van de 125 verongelukt en van de 415 9 van de 60.
    De geproduceerde Berievs A 40 en 200’s vliegen allemaal nog.

    Dus Renee, misschien kan jouw donatie beter aangewend worden voor de aanschaf voor Beriev’s?

  4. Ik wil m.b.t. bosbranden opmerken dat vroeger (toen Frankrijk nog geen modern land was) de bossen kleiner waren doordat er meer landbouwperceeltjes waren, en de bosbranden dus ook!
    (ik heb geen precieze gegevens, ik weet niet of dit scheelt per gebied).

    Blussen is goed, maar er zijn misschien meer manieren om branden minder gevaarlijk te maken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven