Ratten vind ik leuke, intelligente beestjes, en van de film Ratatouille heb ik genoten. Maar ik kan me voorstellen dat een paar miljoen van die knaagdieren een beetje veel van het goede is. Sinds de stakingen van de vuilnismannen afgelopen herfst wemelt het in Marseille namelijk van de ratten. Volgens Yves Levy, de commercieel directeur van ISS-Hygiène services dat in ongediertebestrijding doet, zijn het er op het ogenblik zo’n tien per inwoner van de tweede stad van Frankrijk. Marseille telt ongeveer 839.000 inwoners, dus dat maakt circa 8,3 miljoen ratten. En geen kleintjes, bij de Vieux-Port zijn er al exemplaren gesignaleerd ter grootte van een volwassen konijn. “Het kon ook niet uitblijven”, verzuchtte Levy in La Provence, “als je 12.000 ton vuilnis in de straten laat liggen rotten.” Maar ook de werkzaamheden aan de Prado Sud-tunnel doen een duit in het zakje; de ratten worden uit hun leefgebied verjaagd en verspreiden zich over de rest van de stad. “Ze dringen nu ook de huizen binnen in de wijken die er voorheen weinig last van hadden”, aldus Levy, “de vraag naar de diensten van ISS is met ruim 20% toegenomen de afgelopen maanden. Maar we kunnen deze plaag niet aan, te weinig mankracht.”
“Het is een ramp”, bevestigen de winkeliers bij van het Centre Bourse, waar de kruidenier metalen rolluiken heeft laten installeren om de ergste invasie te keren, de apotheker zomaar medicijnen zag verdwijnen en een reisbureautje alleen nog aangevreten brochures in de schappen heeft liggen. En op straat voeren duiven en ratten hele oorlogen om het vuilnis dat bijvoorbeeld in de wijk Noailles nog steeds in de goten drijft. “Vroeger strooide de gemeente rattengif, maar dat gebeurt niet meer.” “Nee”, smaalt een andere winkelier, “dat helpt ook niks, die ratten zijn veel te slim geworden; ze lopen er gewoon omheen. Klemmen zetten? De volgende dag is de kaas weg, meer niet!”
De gemeente wil de plaag nu met een groot tegenoffensief te lijf gaan en zoekt via een advertentiecampagne rattenvangers. Dat wil nog niet erg vlotten. De eerste fase van de grote schoonmaak staat daardoor pas gepland voor eind 2011. Tot die tijd hebben de ratten van Marseille een luizenleventje; de populatie breidt zich dan ook voorspoedig uit.
Tien ratten voor elke Marseillais
Dit bericht delen op:
pffff, werd ff boos op de site net, die mutsen F en N.
Jeminee… ff wijntje inschenken (oorontsteking over! dus mag weer) lieve groet p.s. heb me aangemeld voor je updates.
schiet er nog bijna bij in: leuk stukje over de ratten en idd enige film!
Ben je gek, niks van aantrekken. Doe ik ook niet, anders kan ik wel aan de gang blijven. ;-)
Dank voor je aanmelding, en blij te horen dat je oorontsteking over is: proost!
Dag Renée,
leuk stukje over de ratten in Marseille! Toen ik zo’n anderhalf jaar geleden met mijn vriend voor het eerst in Marseille was, gingen we op een avond uit eten. Vanuit het raam van het restaurant zag ik een beest op en neer lopen vanaf een bankje richting de prullenbak in het midden van het pleintje waar het restaurant aan lag. Omdat het een redelijk groot, dik beest was, en het halfdonker was, dacht ik dat het een kat was. Totdat ik zag dat de staart wel erg dun en lang was…. Een paar maanden later zijn we naar Marseille verhuisd omdat mijn vriend daar een baan kreeg en we wonen nu in een ‘schone wijk’ en gelukkig op de derde etage. Al voor de stakingen had je de enorm grote exemplaren, maar het worden er inderdaad steeds meer. En ze zijn inderdaad niet bang voor mensen, ze lopen zelfs op de terassen onder de tafels door en azen op broodkruimels als picknickt in Parc Borély! Ik ben niet zo’n held en als ik ‘s avonds over straat loop en geritsel hoor bij een prullenbak, loop ik heel hard weg. Overigens zijn we ook nooit meer gaan eten bij een restaurant aan dat pleintje….
Dag Anne,
Jouw horrorstory overtreft de mijne! Ik kan me voorstellen dat je ‘s avonds een sprintje trekt als het ristelt in het donker. Maar in beginsel zijn ratten -zeker tammere- niet agressief; ze zullen niet gauw een mens aanvallen, tenzij ze in het nauw gedreven worden. Maar ja, het zijn wel ziekte-overbrengers, dus enige afstand bewaren kan zeker geen kwaad. En ‘t is natuurlijk niet de bedoeling dat we straks in een rattenmaatschappij leven; letterlijk dan. ;-)