Muguet: traditie met een luchtje

wo 1 mei 2013

215334_587724937912889_309700381_nIk zit nu al een tijdje naar het potje muguet op mijn bureau te staren. Dat staat daar niet omdat ik de uitbundig geurende meiklokjes bij me in de buurt wil hebben, maar vooral omdat ik vorig jaar aan zo’n zelfde potje twee doodzieke honden heb overgehouden. Het viervoetig gespuis had de takjes van tafel getikt en er lekker op liggen knagen. Een normale hond doet zoiets niet, want het spul is razend giftig. Maar deze vuilnisbakken waren (en zijn, ze leven nog) behalve jong, ook ‘een beetje dom’.
Wat er zo giftig is aan muguet? Alles! De bloemen, de bladeren; zelfs het water waarin een tuiltje staat is vergeven van glycosiden (chemische stoffen) die voor de giftigheid zorgen. Dus ik hou het spul liever bij ze uit de buurt. Zou ik trouwens ook doen met kleine kinderen over de vloer. Bloemetje in het mondje, likje aan een blaadje, slokje uit het vaasje…. Niet alleen honden doen rare dingen.
De goede vriend die de lelietjes-van-dalen voor me meebracht weet dat allemaal niet. En ik heb het hart niet het hem te vertellen. Muguet geef je uit genegenheid. Het wordt geacht de ontvanger geluk te brengen, geen duizeligheid, braken, misselijkheid, buikloop, of hartstoornissen. In de farmaceutische industrie wordt het plantje trouwens verwerkt in hartmedicijnen.
De parfumindustrie laat de plantjes overigens links liggen, ondanks het geweldige parfum van de bloempjes. Je kunt er namelijk geen etherische oliën uit destilleren. Daarom wordt de geur met behulp van geurstoffen nagemaakt.
Maar goed, het is nu eenmaal traditie om elkaar op 1 mei muguet te geven. Een gebruik dat stamt uit de tijd van de Germanen. Het was het bloemetje van de zachtmoedige godin Ostara, de zus van dondergod Donar, die er de lente mee aankondigde. Maar sinds de komst van het christendom neemt Maria de honneurs waar. En op 1 mei zijn we allemaal aan de beurt.
Kwekers halen alles uit de kast om de meiklokjes op tijd in de winkel te krijgen. Helaas, vorig jaar bloeiden ze te vroeg en had je er nog geen drie dagen plezier van. Dit jaar dreigden ze groen van ellende de schappen in te gaan door alle regen. Maar zowaar, een paar dagen zon eind april en voilà: overal witte klokjes in de aanbieding, die wel drie wéken kunnen staan. Nou ja, in de aanbieding…. Een takje muguet (dat minimaal zes klokjes moet bevatten, wettelijk bepaald) kost rond de 1,50 euro. Voor een potje met drie stuks betaal je tussen de 12,50-15 euro. Kassa!
Vorig jaar ging er voor zo’n 35,9 miljoen euro over de toonbank. In de detailhandel dus. Tel er de groothandel bij op en je komt op jaarbasis uit op een omzet van circa 100 miljoen euro, aldus Le Figaro.
Voor de Franse economie alle reden om de traditie in ere te houden.
Maar als die vriend er niet mee was komen aanzetten, was er geen takje over de vloer gekomen. Niks mis met traditie, maar dan graag zonder giftige commerciële dwingelandij.
Ik heb de vriend op beide wangen gezoend, hem uitbundig bedankt, en gezegd dat we 365 dagen per jaar vrienden zijn, dus dat die malligheid echt niet hoeft. Na de derde borrel was hij het roerend met me eens.

8 gedachten over “Muguet: traditie met een luchtje”

  1. De Franse naam ken ik natuurlijk niet.
    Maar het plantje ken ik weer wel.
    Prachtig zoals een bloeiend tapijt kan laten zien dat het zich thuis voelt in de schaduw …..

    Zonnige groet,

  2. ik heb ze ‘in het wild’, dit jaar ook bloeien ze voor 1 mei precies op tijd. geen haar op mijn hoofd ze te plukken, ze staan er prima in het bos en geniet als ik er langs loop. dat ze giftig zijn op alle fronten is me gelukkig met de paplepel ingegoten. kun je doen, gewoon eens kopen met knolletje in potje en ergens rond je huis zetten (schaduw) ;-) in genegenheid voor je huis, tuin & keuken. of gaan je beetje domme honden er dan ook mee aan de haal?

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      De parfumindustrie laat de plantjes links liggen, ondanks het geweldige parfum van de bloempjes. Je kunt er namelijk geen etherische oliën uit destilleren. Daarom wordt de geur met behulp van geurstoffen nagemaakt. Maar ook dan zou ik geen slokje uit het flesje nemen…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven