Recept van de week: Ouwe snoeperds

vr 19 juli 2013

Categorieën: ,

Clipboard01Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: het is weer vrijdag, dus tijd voor een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland verkrijgbaar zijn, te maken. Zoals al mijn recepten. Meer weten, meer recepten? Klik hier voor mijn kookboeken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.

Zomergasten. Ze komen, ze gaan, en vandaag heb ik er weer een paar opgepikt en afgezet op het vliegveld. Waaronder Ome (geen ‘oom’, ‘ome’) Freek. Een Rotterdam-Zuiderling van in de tachtig die pas begon te leven toen zijn vrouw dood ging. Nee heus, hij was best gesteld op Jannie, maar hij mócht zo weinig. Niks eigenlijk. Na zijn pensionering wilde hij graag wat kladschilderen. Maar dat gaf zo’n rommel in huis. En omdat Jannie ernstig vegetariër was, kwam er ook geen be-ui’t harinkie of een mals biefstukje over de drempel. En daar was Freek nou juist zo dol op. Net als op de chocoladetruffels van de banketbakker om de hoek. Maar snoepen mocht ook al niet, daar werd je maar dik en vadsig van. Toen is het begonnen, dat vreemd gaan. Freek had een vast loopje als hij op zaterdag naar de markt gestuurd werd voor een verse lading groen-en-verantwoord voedsel: eerst de haringkar, dan de snackcorner voor een biefstuk-frites, vervolgens de banketbakker, en daarna propte hij de fietstas vol met wat er bij het scheiden van de markt nog te krijgen was. Als Jannie klachten had over de kwaliteit zei hij gewoon dat het “in de aanbieding was” en dus lekker voordelig. Een argument waar ze uiterst gevoelig voor was, dus sneed ze monkelend de bruine plekken uit de appels, de weke delen uit de komkommer en de slappe bladeren van de sla.
Na Jannie’s begrafenis stapte Ome Freek op de fiets, haalde een harinkie bij de haringkar, fietste naar de Blokker voor een koekenpan, naar de slager voor een biefstukje en naar de banketbakker voor zijn chocoladetruffels.
En een jaar later stapte hij voor het eerst van zijn leven op het vliegtuig om een tijdje te komen kladschilderen in de Provence. Binnen de kortste keren was hij de held van mijn dorp. Freek schilderde bij voorkeur op het terras van de kroeg, waar hij al snel bekend stond om zijn formidabele inname-capaciteit. En vanwege z’n vermogen om vrijwel elke vrouw die langs trippelde in te palmen; die twinkelende oogjes van hem deden het waarschijnlijk, want hij sprak geen woord Frans. ‘Le vieux roquentin’ (de ouwe snoeperd) werd zijn koosnaampje.
Vanwege hem maak ik zelfs hoog-zomer chocoladetruffels, die ik in de diepvries bewaar omdat ze smelten waar je bijstaat. Maar ja, hij is er dol op. Logisch dat de diepvries leeg was toen in vanmiddag terugkwam van het vliegveld. Ben benieuwd hoe zijn reistas eruit ziet als hij ‘m straks thuis verlekkerd open ritst……

Ingrediënten:
300 gram gedroogde vruchten (vijgen, rozijnen, abrikozen enz.) en noten (walnoot, amandel, hazelnoot enz.)
50 gram dikke honing (geen vloeibare)
80 gram cacaopoeder (en/of hagelslag, kokos, muisjes, muesli, amandelschaafsel)

Bereiding:
Hak de gedroogde vruchten en de noten fijn en vermeng ze met de honing. Zet het mengsel een half uurtje in de koelkast om op te stijven. Vorm er met behulp van twee lepels balletjes van (als dat niet perfect lukt, gewoon met de hand rollen en/of in model kneden) en wentel die door de cacao en/of de hagelslag of één van de andere garneersels. Als ze te krijgen zijn, doe dan elk balletje in een bonbonvormpje. Zo niet, maak dan vormpjes van alufolie, zodat ze niet aan elkaar kleven. Bewaar de chocotruffels in de diepvries en haal ze er pas vlak voor serveren uit. Tenzij er een ‘Ome Freek’ in de familie is natuurlijk.

2 gedachten over “Recept van de week: Ouwe snoeperds”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven