Stempeltje

ma 9 september 2013

keurmerk
Voor nationalisme ben ik altijd een beetje bang, maar chauvinisme heeft wel een zekere charme. Ondoordachte en tamelijk zinloze ‘liefde’ voor een land, een stad, een club, wat zou er verkeerd aan zijn? Ik ben een geboren Rotterdamse en al ben ik heel lang niet meer in die stad geweest, kom mij niet aan met propaganda voor 020. En handen af van de Kuip, maar dat is een ander verhaal. Ik mag Ajax ook nog altijd graag zien verliezen, wat in de huiselijke kring overigens helemaal niet gewaardeerd wordt.
Ik las ergens een berichtje over Peugeot. Die auto´s hebben het label `Origine France garantie` toegekend gekregen. Zo zo. Ik ging even op zoek en wat blijkt? Die ´onderscheiding´ mag je gebruiken zodra je (eind)product (vrij vertaald) voor minimaal 50% in Frankrijk is gemaakt en aan het Franse BNP bijdraagt.
Mooi initiatief van ‘Pro France’, een ondernemersorganisatie die zich sterk maakt voor het Franse product. Ik googelde even op mijn regio en kwam uit bij de lokale vertegenwoordiger. Hij doet in gekleurd beton; wel Frans gekleurd beton, mèt keurmerk uiteraard.
Peugeot strooit inmiddels gretig met het keurmerk in advertenties. En wordt straks ongetwijfeld door Brussel op de vingers getikt wegens protectionisme of zo.
Ik wil best nóg meer bijdragen aan de Franse economie dan ik nu al doe. Maar zo´n label ´Origine France garantie´ verleidt me er niet toe mijn bejaarde Japanse SUV te verruilen voor een Peugeot. Ik zou niet weten waarom het stempeltje ´uit Frankrijk´ een overtuigend keurmerk is. Hooguit voor mensen die gevoelig zijn voor nationalisme? Chauvinisme dan misschien? Ondoordachte liefde voor een automerk is aan mij niet besteed. Kwaliteit telt, Frans of niet. En nu ik het er toch over heb, ik zou in de supermarché graag hele schappen wijn uit die zogenaamde ´nieuwe´ landen willen aantreffen. De wijn uit Zuid-Afrika, Californië, Australië en nog zo wat landen schijnt helemaal niet zo slecht te zijn. Ik heb geen idee, het spul is hier in de buurt niet verkrijgbaar.
Op misschien wel de laatste avond van dit jaar dat we buiten konden eten, hadden we het er over. Nationalisme en chauvinisme. “Ben je nou eigenlijk Française of Néerlandaise, vroeg mijn hoogbejaarde buurman Marius vilein. We kennen elkaar een jaar of dertig.
Het beste antwoord dat ik zo gauw kon bedenken, was dat ik al in 2000 enthousiast ‘on a gagné’ heb meegezongen toen er in de Grand’ Rue van ons dorp een volksfeest ‘bien arrosé’ losbarstte nadat het Franse voetbalelftal wereldkampioen was geworden. En dat ik het echt verschrikkelijk vond toen Nederland in 2008 met 4-1 van Frankrijk won. Marius -ook een slokje verder- hief spontaan de Marseillaise aan bij de herinnering en hij vond het zo mooi dat ik feilloos kon invallen dat hij me een smakkende klapzoen gaf. Ik kon nog net een wang indraaien.
Eerlijk gezegd kan het me niet zoveel schelen of ik Française of Nederlandse ben. Nationaliteit, vaderland: het zegt me niks, het lijkt me allemaal flauwekul. Ik woon ´par désir´ in Frankrijk, omdat ik me er prettig voel, meer niet.
Daar hoeft geen goedkeurend stempeltje op.

10 gedachten over “Stempeltje”

  1. Nog een leuk probleempje voor het ‘stempeltje’ hoe gaan ze dat doen met Dacia eigendom van Renault en hier in het westen verkocht onder de naam Dacia maar er zijn landen waar het gewoon een Renault heet en het Renault logo heeft. Door jou bericht let ik er nu nog meer op grappig kom net uit de supermarkt waar Gouda kaas verkocht werd met origine de France maar op de verpakking hollandse kaas stond. Nu is Gouda kaas meestal niet Nederlands er word in Gouda geen eens kaas gemaakt Maar Gouda kaas kan overal vandaan komen de naam heeft puur met de vorm van de kaas te maken. Dus stempelen maar.

  2. nee, aan ‘die bras ‘ uit de ‘nieuwe wijnlanden’ mis je niet veel
    hou het maar op de ‘çhampagne ‘ die zo niet mag heten, ik weet het , van dat chateau te videauban (var)
    wat wel heel goed smaakt is wijn uit de ‘oude landen’
    zoals de wijn uit georgië, eens een satellietstaat van de sovjetunie.
    en de wijn uit roemenië
    in beide landen wordt reeds van voor onze jaartelling wijn gemaakt
    die kunnen er dus echt wat van

  3. wat betreft die goudse kaas
    daarover is laatstelijk een uitspraak gedaan
    zal wel in brussel zijn uitgesproken
    dat goudse alleen uit het gebied rond gouda mag komen
    en inderdaad die wordt niet precies in gouda gemaakt
    maar o.a..in de alblasserwaard
    de buurvrouw van mijn zus is ‘kaasboerin’ zij maakt vrijwel dagelijks van die mooie grote goudgele kazen
    daar zijn strenge keuringseisen voor
    zij moet wel erg goed zijn want won jaren op rij de eerste en soms een tweede prijs
    het zal ook zeer voedzaam zijn
    de zonen van mijn zus zijn ermee grootgebracht en meten 1.96 m. elk

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven