De Parfumpapy’s

do 6 november 2014

Vandaag na alle regen weer even voor het apéro naar de kroeg geweest om bij te praten. Geen betere nieuwsvoorziening dan het kluitje bejaarde roddelkonten dat -borreltje voor de neus, en bij dit weer snottebel eraan- alles beter, uitgebreider en actueler weet dan de krant, de tv of het internet. Hoe ze het doen? Geen idee, maar ik hou het op de dorpstamtam die véél verder reikt dan het dorp: bouche à l’oreille. Natuurlijk vervormt er van alles onderweg, maar de essentie van het nieuws blijft doorgaans akelig accuraat overeind. Zij wisten vóór de Nice Matin en France 3 van die dode mevrouw die onder de modder verstikt was in Sainte-Blaise in de Alpes-Maritimes. Van het schip dat was aangespoeld op het privé-strand van het Carlton in Cannes. Van de halve meter sneeuw die er inmiddels ligt in de bergen bij ons in de buurt. Van het hondje van de bakker een dorp verderop dat vannacht een hartaanval kreeg en het dankzij mond-op-mondbeademing door zijn baasje overleefde (inderdaad, een hele warme bakker). Van madame Jeanette die op 87-jarige leeftijd haar 84-jarige amant de deur had gewezen (ze zijn kras, bij ons op het dorp) en van de houthandelaar die mij ‘minstens’ een sterre te weinig had geleverd. Ja, ook dat klopte, al is het inmiddels rechtgezet, maar hoe konden zij dat weten? Kortom, de roddels ratelden door de kroeg. En ik was er nog niet eens gezellig bij komen zitten. Dat laatste vergt namelijk enige zelfoverwinning. Nee, een rondje geven is geen punt. Tegen de ferme meppen op de schouder en de wat ondeugender blijken van genegenheid ben ik wel opgewassen. Maar ik moet ze zoenen. Allemaal. Op twee wangen, want zo is de mores hier. En echt, het gaat niet om die snottebel die hier en daar nog niet in een ruim bemeten zakdoek is beland; daar manoeuvreer ik wel langs. Het gaat om de aftershave, de ‘eau après rasage’, waarmee de rimpelwangen rijkelijk worden besprenkeld als de oudere garde het dorp in trekt. De ‘papy’s’ van het dorp houden van decorum, ze lopen er niet voor schobberdebonk bij en ze willen al helemaal niet ruiken als de eerste de beste ‘artisan’, naar zweet; dat doet teveel aan het eigen verleden denken. Een beetje papy giet minstens een halve fles après rasage langs de kin voor hij de deur uit gaat. En omdat de bejaardentoelage van overheidswege minimaal is, en de geursmaak op ontwikkelingsniveau is blijven steken, gaat het doorgaans om vileine vuiligheid met een ‘parfum’ dat het midden houdt tussen insecticide en gootsteenontstopper. Geeft allemaal niks, behalve dan dat die penetrante rotzooi zelfs na twee van de allervluchtigste zoenen niet meer van mijn kaken te schrobben is. Al hou ik de adem in, ik ruik het toch. En ik ruik het na een uurtje nog steeds. Ik ruik het zelfs nog ver voorbij het avondeten en tot diep in de volgende ochtend, ook al heb ik me bij thuiskomst uitbundig onder de douche afgespoeld en een andere outfit aangetrokken. Er zou nog wel mee te leven zijn, ware het niet dat alles wat ik na zo’n zoenbegroeting van de papy’s drink of eet, er naar smaakt. Zelfs een stevige kom huisgemaakte knoflooksoep (daar gaat een hele bol in) is er niet tegenop gewassen.
Mijn man vond aanvankelijk dat ik me aanstelde. Tot hij op nieuwjaarsdag, 25 jaar geleden of zo, voor het eerst en onverhoeds door eentje van hen werd gezoend. Hij heeft het er nog vaak over.
Wat kan ik doen? Ze botweg negeren is onbespreekbaar, bovendien zou ik dan flink wat sappige nieuwtjes missen. Een stevige verkoudheid voorwenden kan, alleen niet het hele jaar rond. Uit de verte wuiven werkt. Soms. Tot ze me erbij roepen natuurlijk, om de vetste roddels van de dag te delen.
“Had je maar niet moeten vertellen wat je werk is”, herhaalt mijn man met enige graagte.
“Maar ik heb ze nooit wat verteld! Ze wéten het gewoon!”
“Smeer jezelf dan onder de goedkope parfumrotzooi”, luidde het voorstel, “dan houdt het vanzelf op.”
“Briljant! Behalve dan dat ik geen goedkope parfumrotzooi heb.”
“Wat staat er dàn in de badkamer?”
“L’Air du Temps! Van Nina Ricci! Dat vinden ze vast verrukkelijk! Bovendien, als ik me met goedkope rotzooi besproei, heb ik vooral mezélf te pakken!”
Ik had een beter idee, dacht ik: “Ik neem gewoon vooráf een flinke kom van m’n eigen knoflooksoep. Dat zal ze leren.”
“Vergeet je niet iets? Die lui zwemmen in de knoflook, die ruiken niks. Vous êtes en Provence, madame.”
Ik geef het op.

12 gedachten over “De Parfumpapy’s”

  1. Geurtjes op je huid kun je weg krijgen met tandpasta, even insmeren en dan afspoelen. Is een trucje dat in de zorg gebruikt wordt bij ‘poepongelukjes’op je handen.

  2. wat een oergeestig stukje
    heb ervan genoten
    dank, dank, dank,

    loesje dank voor de tip
    ga het doorgeven aan mijn medisch geschoolde kennissenkring
    ( mogelijk weten die het al )

  3. Je mag een keer komen ruiken in mijn leslokaal als een groep pubers uit de gymles komt.
    Douchen wordt zelfs niet meer met de onderbroek aan gedaan.
    Maar de meest smerige goedkope deo-spray wordt voor en in mijn lokaal leeggespoten.
    Tenslotte wil een puber nooit en te nimmer naar zweet ruiken …..

    De walmende after shave geuren waar jij het over hebt worden dan opeens de lekkerste en meest subtiele geurtjes.

    TV, radio en of internet is er niets bij, jouw nieuwsvoorziening blijft geweldig.

    Succes met de geurvlaggen!

    Vrolijke groet,

  4. Ik lig in een deuk. Echt te leuk log. Ik begrijp het wel hoor. ik ben kapster en je wil niet weten hoe mijn kapmantel naar sommige klanten ruikt
    Meurt is een betere benaming
    . Ik geniet van je schrijven… Valt er tenminste nog wat te lachen in Nederland
    . Fijne avond.

  5. Heerlijk verhaal en herkenbaar, van dat zoenen en die luchten, hoewel….soms ruikt mijn winkel na een uur nog naar klanten en dan zeggen ze dat kaas stinkt :-) nou zweet ook, en die vieze goedkope “oldspiceachtige” eau de colognes nogerger, idd, die blijven aan je wang plakken, brrrrrr. ik griezel met je mee hoor

    1. Kaas stinkt NIET Agnes, nooit! Kaas ontwikkelt een aroma. En klanten in een kaaswinkel horen de lucht niet te verzieken maar zuiver te houden, zodat we van de kaasaroma’s kunnen genieten en -mede middels de neus- een weloverwogen keuze kunnen maken. Daar hoort geen chemische geurbom doorheen te walsen. En verder heb je ook gelijk :-]

  6. Ineke van Straaten

    Wat denken jullie van het zwembad? Ongeveer 20 cm boven het water in een verwarmd zwemband hangt een dikke geurmassa (=stank) haarlak, parfum etc

Laat een antwoord achter aan Renée Vonk-Hagtingius Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven