Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: het is weer vrijdag, dus tijd voor een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.

Waarom het in de huiselijke kring nog steeds kindertjesmacaroni heet weet ik eigenlijk ook niet, laten we maar zeggen dat het tot de familietraditie behoort. Het begon vele jaren geleden. Ik was een nogal lastig krengetje als het op eten aankwam, mijn moeder was vindingrijk, en me regelmatig te slim af. Maar niet met de tot pap gekookte macaroni, zwetend in de boter, vergeven van de tomatenketchup en gelardeerd met blokjes Smac. Dat werd geheid een nachtje kotsen. Terwijl ik het toch eigenlijk heerlijk vond; junkfood avant la lettre.
Ik ben die jeugdherinnering in latere jaren gaan aanpassen. Vooral aan wat mijn blijkbaar op olijfolie georiënteerde maag kan hebben, en voor wat ik gewoon nog steeds heel erg lekker vind. Onderstaand is dus een opgetutte, verprovençaalste versie van het oerrecept. Maar ja, dat vind ík nou smikkelen.
We plaatsen het meteen in de categorie ‘geheime genoegens’ dus hou het asje onder ons…

Ingrediënten:
200 gram macaroni (of penne, fusilli, farfalle, rigatone of vergelijkbare pasta)
4 plakken gekookte ham (circa 150 gram)
1 mini-blikje tomatenpuree (of 2 eetlepels double concentré)
1 ferme kneep goede tomatenketchup (liefst Amora, Heinz desnoods)
3 grote tomaten
1 preitje
2 tenen knoflook
60 gram geraspte Emmental
60 gram geraspte Parmesan
50 gram Saint Aigur (of bleu d’Auvergne, desnoods Roquefort)
1 handje ontpitte groene olijven
olijfolie
witte wijn
peper uit de molen

Bereiding:
Zet de macaroni (of andere pasta) op in ruim kokend water. Laat koken tot de pasta nog iets te hard is – hij gaart straks verder in de saus – en gooi ‘m in een vergiet. Niet (!) afspoelen onder de koude kraan, gewoon laten uitlekken.
Pel – terwijl de pasta kookt – de knoflooktenen.
Snij de olijven in tweeën, de grotere in plakjes.
Haal het buitenste van de preistengel af, verwijder kop en kont en snij de rest in ragfijne ringetjes.
Vierendeel de tomaten, haal het kroontje en het binnenwerk eruit en snij de rest in blokjes. Snij de ham fijn.
Zet de grill aan.
Doe een scheut olijfolie in een ruime pan (dat mag de pastapan zijn, maar dan eerst het restwater eruit soppen met een stuk keukenpapier anders gaat het spatten), laat warm worden (niet heet) en knijp de knoflooktenen erboven uit. Even laten pruttelen. Schenk er een flinke scheut witte wijn bij en roer alles los. Gooi de preiringetjes erbij, en vervolgens de pasta. Roer alles door elkaar tot het weer warm is, doe dan de ham en de olijven erbij en roer opnieuw warm. Meng de Saint Aigur erdoor tot die is opgelost, doe er de tomatenpuree en -ketchup bij en roer weer. Voeg al roerend de Emmental (hou een beetje apart) en de Parmesan toe, plus een paar draaien van de pepermolen. Giet er eventueel nog wat witte wijn bij als de boel dreigt in te drogen; het moet een redelijk zompige massa worden. Meng er op het laatst pas de tomatenblokjes door, strooi de laatste Emmental er overheen en zet even onder de hete grill tot de kaas bovenop gesmolten is.
Serveer met een salade en een lekker glaasje.