Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: het is weer vrijdag, dus tijd voor een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.
Gisteren kwam ie uit, de nieuwe consumentengids Le bon choix au supermarché (hier te krijgen: http://bit.ly/1oIRHIY) en eerlijk gezegd was mijn eerste reactie ‘ja zeg, ik bepaal zelf wel wat ik koop’. Maar na een beetje bekijken moest ik toch toegeven dat er hier en daar best wel wat zinnigs in deze gids staat. Bijvoorbeeld dat zogenaamd gezonde producten vaak bol staan van de additieven die helemaal niet gezond zijn. Dat ‘zonder toegevoegde suikers’ meestal betekent dat er iets anders toegevoegd is dat je misschien wel helemaal niet in je voedsel wilt. Dat ‘zonder gluten’ (te) vaak inhoudt dat er smaakmakers, geleermiddelen en smeuïg makende vetten van inferieure kwaliteit zijn toegevoegd om toch maar hetzelfde smaak- en mondgevoel te geven. Aldus de samensteller van de gids Thierry Souccar. Die er in de Var Matin ook nog even fijntjes aan toevoegt dat de meeste etiketten met ingrediëntenopsommingen ook niet deugen. En als er ‘eipoeder, proteïne of glucosesiroop’ op staat, is het volgens hem per definitie verdacht. Zijn conclusie: “Hoe langer de ingrediëntenlijst, hoe meer je het product moet wantrouwen.” Volgens Souccar zijn de kant-en-klare vruchtenpapjes absoluut killing! Lightproducten ziet hij eveneens als zo goed als dodelijk.
Ik denk dat ie een beetje doordrijft, maar hij heeft wel een punt. Er zit gewoon teveel rotzooi in eten. Ik had bijna gezegd ‘ons eten’ maar ik ben zo’n geluksvogel die het nog zo’n beetje zelf kan bepalen wat ie naar binnen schuift.
Alhoewel, dat kan iedereen die een beetje aandacht aan z’n voedsel wil besteden natuurlijk ook… Kijk, je hóeft natuurlijk niet alle prefab handyfood van de supermarkt te consumeren. Koop bijvoorbeeld gewoon een pak pure yoghurt en gooi er zelf een handje vruchtjes door, plus een schep ordinaire kristalsuiker. Veel minder omstreden dan een schep stevia die nog niet eens zoet wil wezen ook… En nee, je wordt er niet dikker van. Alles met mate hè. Het inmiddels hoogbejaarde icoon van de Franse gastronomie Paul Bocuse – ooit tonnetje rond – besloot op zeker moment dat hij ging afvallen. Dieet? “Ik eet alles! Maar wel overal de helft van.” Hij werd er een (gastronomisch gelukkige) slanke den mee.
Dus kóók! Gewoon ouderwets. Een pannetje op het vuur, iets bakken, gaar laten worden, beetje prutsen.
Gaan we moeilijk doen? Nee hoor, we houden het simpel. Beetje Italiaans/Provençaals. Piccata-kalfsbiefjes.
Ingrediënten:
500 gram kalfsfiletlapjes
4 eetlepels boter
3 eetlepels olijfolie
6 cl gevogeltebouillon
9 cl droge witte wijn
sap van 1 kleine citroen
1 teentje knoflook
paar takjes peterselie
bloem
zout en peper
Bereiding:
Vraag aan de slager om hele dunne lapjes kalfsfilet. Leg ze tussen twee velletjes folie en plet ze nog platter als ze te dik zijn; ze moeten echt flinterdun zijn. Dat gaat heel goed met een lege wijnfles of de deegroller. Dep ze droog met keukenpapier. Bestrooi ze bescheiden aan twee kanten met peper en zout.
Pers de citroen uit. Haal de blaadjes van de peterselie en hak ze fijn. Pel het knoflookteentje.
Verdeel een hoopje bloem over een vel aluminiumfolie en haal de lapjes er aan weerszijden door, schudt de overtollige bloem eraf.
Verhit de boter en de olie in een ruime koekenpan. Bak de lapjes er snel in aan: 1 minuut aan elke kant is genoeg. Draai het vuur laag en voeg de bouillon, de wijn, de peterselie en het uitgeperste knoflookteentje toe. Laat nog 2 à 3 minuten sudderen. Verdeel de lapjes over de (bij voorkeur voorverwarmde) borden, schenk er wat van de saus over. Geef er pâtes, brood of gewoon een goed glas wijn bij. Voila, da’s alles.
De eenvoudige dingen des levens….zalig!