‘Nog vijftig wedstrijden’

wo 22 juni 2016

2607406

Mijn honden houden niet van voetbal. Alle vorige edities wel, maar deze willen niet aan de bal. Vaak genoeg geprobeerd hoor, maar als je een balletje wegtrapt en je hond gaat staan wachten tot je ‘m weer ophaalt om daarna geeuwend in het gras te gaan liggen of schouderophalend weg te lopen, dan is de lol er gauw af. Voetbal op tv hoeft ook al niet. Zodra er een wedstrijd over het scherm rolt, kruipt de een in z’n mand en draait de ander zich demonstratief met de kont naar het scherm, blik op de tegenoverliggende muur gericht. “Nog vijftig wedstrijden te gaan”, fluistert de echtgenoot dan tegen de boze rug, maar de grap komt niet aan. Je ziet ‘m denken: “wacht maar”.
Lang hoeven we nooit te wachten, al na het eerste kwartiertje door stadiongejuich ondersteund voetbalcommentaar begint het terugpesten. Pal voor het scherm gaan zitten, je indringend aanstaren, kwispelend langs lopen, op je voeten neerploffen en smekend omhoog kijken, naar het raam rennen en ‘kijk, daar loopt iemand’ blaffen terwijl het buiten pikkedonker bos is, en je zelfs iemand die z’n neus tegen het raam zou drukken slechts met moeite zou kunnen onderscheiden. En de sterkste troef: ineens dringend moeten plassen. We weten het meestal te rekken tot de rust. En daarna tot de nabeschouwingen vanwege het uitreiken van kluiven. Tegen dat die op zijn, verschijnt Messi in beeld, de teckel van Studio France, en daar is wel belangstelling voor: al diens bewegingen worden met argusogen gevolgd. Maar ja, dat mensengeouwehoer ertussendoor hè. Als het aan hen lag werden er uitsluitend close ups van Messi uitgezonden. Men is dan ook diep beledigd als we voor de verandering de nabeschouwingen op de ‘Belg’ volgen. In eerste instantie deden we dat om de irritante reclames te omzeilen die Nederland tussen wedstrijd en napraten uitzendt. Maar gaandeweg zappen we steeds vaker naar Panenka, prettig commentaar, vaak betere gasten. Alhoewel… vaste waarde is de familie Mulder. Vanavond zit bijvoorbeeld vader Jan er, morgen zijn zoon Youri. En beiden wisselen dat af met bezoekjes aan Studio France. Een leuk verdienmodelletje ongetwijfeld, dat we hier in Frankrijk een ‘tirelire ambulante’ zouden noemen – een wandelende spaarpot. Ik ben bang dat, met mij, meer voetballiefhebbers een beetje Muldermoe raken. Opleven doen we pas weer als Henk Spaan Studio France binnenstapt, altijd goed voor een mooi momentje nostalgie en milde mijmeringen. Bij zijn krakend stemgeluid zie je ook de honden weer opveren: het einde nadert, meestal met een close up van Messi. Tevredenheid alom. Weer een voetbalavondje volbracht.

14 gedachten over “‘Nog vijftig wedstrijden’”

  1. Tja, voetbal kijk ik per definitie al amper naar, maar zodra de commentaren en na- en voorbeschouwingen van de ‘experts’ komen gaan radio en tv rigoureus uit.

      1. Ik ben meer een F1 fan. Maar heb menige race gemist doordat als ik op de bank lag te kijken ik gezelschap kreeg van Tati de ruwhaar tackel en Witz de kat, die vervolgens uitgebreid gingen slapen. Ik dus na korte tijd ook en dan moest ik uit de persconferentie na afloop maar te weten komen wie er had gewonnen :)

  2. Leuk opgeschreven Renee.
    Gelukkig zorgt een dergelijke “sportzomer” ervoor dat de Tv uitblijft. Heb niets met voetbal.
    Wellicht is het een reden om dat ding erna niet weer aan te zetten. Helaas heb ik een All-inclusive abonnement van Ziggo.
    Overigens merk ik dat de lokale TV uitzendingen steeds beter en interessanter worden, maar dat zit vast niet op BVN.
    met vr groet,
    Rene

  3. Interessant en mooi woord “tirelire”. Nooit van gehoord in Franse zin, maar dat zegt natuurlijk niets.
    Even opgezocht en weet nu waar het voor staat . Tja …
    Rene

Laat een antwoord achter aan Rob Alberts Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven