Eén dag in de week is de kroeg op het dorp dicht, op maandag. En dan kun je er dus ook niet naar het toilet. Da’s toch vervelend als je een verdwaalde wintertoerist met hoge nood bent. Ik trof er zomaar twee toen ik de épicerie uitstapte, waar overigens ook geen toilet voorhanden is, net zo min als in de tabac, ’t zijn maar mini-pijpenlaadjes.
Ze waren van de Aziatische variant en behielpen zich met nòg slechter Frans dan het ‘Wat en hoe’-gidsje te bieden had waarmee ze zich door het niet zo zonnige zuiden trachtten te worstelen. Maar dat was dan ook in het Engels. Dat spraken ze wel, een beetje. En dat sprak weer niemand op het vrijwel uitgestorven dorp. Ik botste blijkbaar als geroepen tegen ze op. Bijna juichend snelden ze naar het achter de vuilcontainers aan de rand van het pleintje verstopte openbare toilet dat ik ze gewezen had. Een hurktoilet, maar wat zou het: als je hoge nood hebt maak je ook daar maar wat graag gebruik van.
Tenzij de deur op slot zit natuurlijk. Net zo snel als ze om de vuilcontainers heen verdwenen waren, kwamen ze weer terug gerend. “Key please?!!!”
O god, de deur zat op slot. En nee, een sleutel had ik niet. In het wilde weg bij willekeurige woningen aanbellen wilde ik niet, dan mochten ze zelf doen. Ik stond op het punt om me te ver-excuseren toen m’n blik op de mairie viel, geen grille voor de deur, die was dus open. En daar werkten mensen, dus was er ook een toilet. Aan de balie legde ik het probleem uit. De ambtenaresse bekeek het tweetal met de nodige argwaan, maar zag ook wel dat de boel op springen stond en wees naar een gang, aan het eind waarvan zich het zo felbegeerde toilet bevond. Ze sluiprenden erheen en kwamen even later meer dan opgelucht terug, zij voorop, ze had eerst gemogen. Na een serie uitbundige dankbuigingen en vele ‘mersjies’ huppelden ze de vrijheid tegemoet. Toen ik naar het parkeerterrein slenterde zag ik ze zo’n beetje alle kromgetrokken gevels van het dorp fotograferen, elkaar om beurten ontspannen aflossend als model.
De volgende dag, toen ik in de kroeg tegen lunchtijd m’n apéro kreeg voorgeschoven (bestellen hoef ik niet meer) boog de kroegbazin zich vertrouwelijk naar met toe: “Heb je het al gehoord? Er is gisteren zoiets raars gebeurd bij de mairie. Er waren twee van die buitenlanders – van die ‘jaunes’ – en die moesten vreselijk plassen. Ze hadden iemand bij zich die vertaalde voor ze. Nou, en toen mochten ze daar naar de wc. Komt een uurtje later Jeanne – die werkt op de administratie – op het toilet. Wat denk je? Alles ondergezeken! En voetafdrukken op de bril! Lekker dan. Welke gek neemt die lui daar nou mee naar binnen?”
Ik verschoot van kleur. “Misschien iemand die wilde helpen?” probeerde ik zo neutraal mogelijk.
“Die kan zich dan maar beter een poosje niet meer bij de mairie laten zien.”
Dat was ik ook beslist niet van plan. En intussen vroeg ik me af wat er gebeurd kon zijn. Ondergepist, voetafdrukken op de bril… Toen schoot me een bordje te binnen dat ik jaren geleden in een toilet op het vliegveld van Nairobi had gezien, waar ook veel Aziaten kwamen. ’t Plaatje staat boven dit blogje.
Aan sommige toeristen moet je blijkbaar uitleggen dat niet elk toilet een hurktoilet is. Ga er maar aan staan, in een dorpje waar je alleen op je hurken van het openbare toilet gebruik kunt maken. Als er een sleutel is dan hè.

18 gedachten over “Hoge nood”

  1. Hahaha, schitterend verhaal, die hurk pleetjes, tja, het is behelpen als je het niet gewend bent. Maar het werkt, alleen had ik een afwijking naar rechts, altijd een natte schoen ???????

  2. Waarom gebruik je het intens burgerlijke woord ‘toilet’ en niet gewoon ‘WC’? Komt dat doordat je al zo lang in Frankrijk woont?

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Heej Fon! Gaan we afzeiken? ;-] Nee hoor, hier op het platteland struikelen met name de ouwetjes over het ‘doublebfweeecsjee’, zeker met een slok op. ‘Tsjwalet’ bekt wat makkelijker. Dus dat gebruik ik ook maar.

  3. Het blijven rare Chinezen. Dus op de toilet gaan staan. En dan in de rondte zeiken. Het is te proberen. Gut, je bedenkt je de volgende keer wel als je iemand een helpende hand geeft.

  4. leuk verhaal alweer lieve Renée! Niet moeilijk om het je zo voor te stellen hoe het is gebeurd in de “mairie”…Maar die 2 zullen je eeuwig dankbaar zijn!
    Ook in de steden heb je hier “hurktoiletten” hoor! Ik was onlangs in Hyères, hier vlakbij waar ik woon, iets gaan drinken in de “tabac” en toen ik de toilettes vroeg, kreeg ik zowat verontschuldigend dat het dus nog die oude van vroeger waren de “hurktoiletten” dus….Maar als de nood hoog is…
    De deur bleek steeds open te zijn maar omdat hij ons niet kende, kregen we de sleutel mee om de deur vast te draaien, met het verzoek de sleutel terug te brengen èn de deur open te laten…
    Alvast een tip voor hen die dit niet gewoon zijn van te hurken: gebruik ze omgekeerd die toiletten, dus hurk in de richting van de deur en je plast niet op je schoenen..
    Fijneavond daar! bisous! xxx

  5. Ik moest lachen om dit mooie verhaal. Chinezen hebben blijkbaar moeite om “goed” een wc te gebruiken. Toen wij wat jaren terug in Peking waren en ik ook nodig moest gingen wij een luxe warenhuis binnen. Het toilet bleek op de bovenste verdieping te zijn, maar drie verdiepingen lager was het al te ruiken!! Enkele Duitse toeristen gingen rechtsom keer met de woorden: Ein Schweinestall !!!

  6. Ik vermoed dat die smeerpoezen geen chinezen, maar japanners waren. Japanse hurktoiletten gebruik je met je gezicht naar de muur gericht, en hebben een “kap” om je straal op te vangen. Hurken op een zittoilet à la japonaise heeft vaak een natte WC deur tot gevolg. Ook in Japan hangen er pictogrammen met instructies hoe je een zittoilet moet gebruiken. Ook zie je soms een toiletpot voor dubbel gebruik. Die heeft een brede rand om je voeten op te plaatsen, voor diegenen die liever hurken dan zitten. Zie ook op Google “chinees toilet” met vieze, maar soms ook hilarische foto’s.

  7. Ja na al dat lekkere eten en drinken moet het er ook weer uit…..

    In de grote ‘boze’ wereld zijn er meer dan een miljard mensen die gehurkt poepen en plassen.
    In India is het gebruikelijk om buiten in een veldje te poepen.
    En volgens gezondheidsgurus is het dus veel beter voor de gezondheid.
    Zie hier – een paragraafje uit Welingelichte Kringen :

    quote
    Als we op de wc zitten, dan zijn de darmen een soort geknakte tuinslang. Daardoor krijg je sneller last van gezondheidsproblemen, zoals aambeien.’ Dat zegt Giulia Enders in haar nieuwe boek ‘Charming Bowels.’
    ‘We kunnen het beste gehurkt poepen. Dan staat er minder druk op de billen en glijdt de poep er gemakkelijker uit.’ Volgens Enders poepen 1,2 miljard mensen op de wereld wel op hun hurken. Zij zouden daardoor bijna nooit last hebben van uitstulpingen in de darmen of aambeien.
    Een krukje voor je toilet kan helpen om de juiste houding aan te nemen voor de grote boodschap.
    unquote

    Over het algemeen wordt het belang van een goede spijsvertering nogal onderschat.
    Hierbij moet je bedenken dat er diersoorten zijn die prima zonder hersens kunnen functioneren.
    Trouwens als je zo eens rondkijkt in forumland geldt dat ook voor een aantal mensen.
    Maar er is niet 1 diersoort die het zonder darmen kan redden……

    Leuk onderwerp trouwens – weer eens wat anders.

  8. Als je in China op reis gaat zijn de toiletten ook altijd een verrassing. De geur verdoezelen met wierookstokjes ( de combo is verschrikkelijk), toiletpapier gebruiken ze blijkbaar niet, dus smeren ze alles aan de muren. Probeer nummer 2 best uit te stellen tot in het hotel, want op deuren besparen ze ook vaak. Wel leuk als je graag een praatje maakt met je buurman. :-)

  9. Ik heb een tijd gewerkt bij een organisatie waar veel aziaten op cursus kwamen. We hadden een paar verschillende toiletten voor ieders wat wils en dat werd ook uitgebreid besproken bij de introductie, anders werd het een bende. Ook een paar anderssoortige toiletten waarbij urine en ontlasting gescheiden werden verwerkt.
    Ineressante business was het.
    Een van de collega’s met goed ideen had als onze lijfspreuk bedacht: Your shit is our bread and butter.

  10. Antje keller-van Mol

    Als de nood hoog is, is de redding nabij!
    Die aziaten konden dus letterlijk en figuurlijk “de pot” op.
    Het is een prachtig “zeikverhaal” geworden.
    Niet zo netjes om het toilet zo te verlaten.

Laat een antwoord achter aan Tine Heyrman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven