Uit eten? Ik dus niet

do 27 december 2018

Noem me gerust een ongezellig type, maar ik vind deze periode van het jaar die ‘de feestdagen’ heet, helemaal niet zo leuk. Wat valt er eigenlijk te vieren? Ja hoor, ik weet alles van het kerstverhaal. Dat krijg je vanzelf ingepeperd als je als kind elke zondag twee keer tegenstribbelend naar de gereformeerde kerk wordt meegesleurd. Al luisterde ik meestal met minder dan een kwart oor naar de hel- en verdoemenispreken van raar bulderende mannen die steeds maar vanaf de kansel riepen wat er allemaal niet deugde en niet mocht. Nou, véél. En die harde houten kerkbanken waren ook afzien.
Ja, dat heeft erin gehakt, maar het heeft verder niks te maken met het feit dat ik al geruime tijd de tweede helft van december het liefst oversla en hevig naar januari verlang. Al was het alleen al om verlost te zijn van die enorme lawine aan opdringerige tv-commercials die bruut dicteren dat je ‘en famille’ zoveel mogelijk moet consumeren. Want (vreet)feest hè. Nou, mij niet gezien. Mijn familie woont 1.400 km verderop en ik zou niet weten waarom ze speciaal rond kerst moeten invliegen, dat doen ze liever in de zomer; ook in de Provençaalse subtropen is het lang niet altijd feestelijk winterweer. Ik dan naar hen toe? Nou nee, ik kom eigenlijk nooit meer in Nederland.
Behalve op de tv word je ook in de supermarchés vanaf begin december (of nog eerder) met propaganda voor overdadigheid ten tijde van ‘les jours des fêtes’ in je gezicht gemept. Zal wel, ik koop alleen wat er op mijn wekelijkse boodschappenlijstje staat, mij pakken ze niet. Je moet er toch niet aan denken hoeveel er na die familiediners gewoon wordt weg geflikkerd? Iedereen verleid tot veel te veel inkopen en daarna hup, de vuilnisbak in. ‘Gaspillage’, ik kan er steeds slechter tegen. Tuurlijk, er zijn in mijn omgeving ook heus nog mensen die kerst met naastenliefde in verband brengen. Die zie je niet hun afgeladen karretjes over het parkeerterrein van de supermarché met moeite naar hun voiture duwen. Hen kom je tegen bij de Resto’s du Coeur en de SPA’s, de dierenasiels.
Toen ik hier nog niet zo lang woonde, heb ik het wel gedaan: kerstdiner in een echt restaurant. Ook onderdeel van een soort inburgeringscursus, zal ik maar zeggen. Doe ik nu al jaren niet meer. Je krijgt een speciaal ‘menu unique’ waar binnen niet te variëren valt. Ben ik tegen. Ik wil gewoon van de kaart kunnen kiezen. Iets van inspraak als je in ruil voor (meestal) veel geld op kerstavond in een restaurant aanlegt, dat is blijkbaar een idioot idee. Je krijgt zelfs de kans niet zelf je wijn uit te kiezen, dat is per gerecht al voor je gedaan. Bevalt me al helemaal niet. En erger nog: in zo’n menu zit echt altijd iets wat ik niet lust, of uit principe niet eet. Heb ik het over foie gras. Ik weet ook niet wat het is met mijn Provençaalse vrienden, maar ze blijven die opgefokte lever maar eten. Terwijl iedereen toch weet hoe gruwelijk…, nou ja, daar ga ik het maar niet over hebben.
Ook op oudejaarsavond, nog zo’n ultiem feest hier, blijf ik thuis. Ook een paar keer buiten de deur geprobeerd. Weer zo’n in beton gegoten menu, om 00.00 uur de Marseillaise en daarna verplicht gedans. Aan mijn lijf geen polonaise na een zwakke maaltijd en verkeerde wijn. Anders trouwens ook niet. De eerste keer moest ik tot mijn verbijstering met de al volop in de olie verkerende burgemeester van mijn toenmalige dorpje dansen. Een zelfingenomen opblaasautoriteit die ik om allerlei redenen al niet mocht, en die goddank genadeloos afging toen hij wijds uitzwierde en een passerende ober het dienblad met champagneglazen uit handen sloeg. Toch nog één mooie herinnering opgedaan.
Wat ik dan met kerst at? Het beste Belgische gerecht ooit: moules frites. Lekker en vooral simpel. Met vooraf een knoflooksoepje en – na de kaas – m’n klassieke kerstboomstammetje toe. Op oudejaarsavond hou ik het net zo simpel. Maar dat vertel ik morgen.

27 gedachten over “Uit eten? Ik dus niet”

  1. Helemaal mee eens. Ik vind Kerst gezellig maar gewoon onder ons en wel lekker eten maar geen opsmuk, lekker gourmetten of eend maken, heerlijk. Goed wijntje erbij, wat wil je nog meer. Oh ja goede muziek op de achtergrond. Onze avond kan dan niet meer stuk. Nu nog Oudjaar en dan weer normaal, heerlijk.

  2. Hier thuis precies hetzelfde, kip met sla en aardappelen ,en dat is genoeg, en inderdaad het boomstammetje gemaakt van jouw recept. Heerlijk

  3. Haha zo herkenbaar, die donderpreken vanaf de kansel van de Gereformeerde Kerk….. en ook zo herkenbaar die reclames voor overdadigheid ten top, (te dikke) Nederlandse acteurs die in een foute kersttrui door de kunstsneeuw baggeren en vervolgens in smoking aanschuiven voor het kerstmenu…..waanzin ten top! Doe maar gewoon, lekker koken, niet al te lullig flesje wijn erbij en genieten maar!

  4. Och Rene hier niet veel aanders hoor.
    Daarbij heb ik iets geks…vanaf begin december krijg ik een aversie tegen eten..iedere keer als ik de gewone verse boodschappen doe en ik de overdaad in de supermarkten zie ,krijg ik steeds minder zin in eten.
    Ons kerstmaal.bestond uit een kleine garnalen cocktail met buiten de garnalen alles zelf gemaakt.
    Een oven gebakken haantje …die vinden wij lerkkerder dan een kippetje met groente en kleine aardappeltjes ..toetjes word hier niemand blij van.maar wel.een koffie met.een.glaasje zachte calvados.
    Dat was het 1 kerstdag…de 2e een tosti met zelfgemaakte kippensoep..
    Maar oudejaars avond dan ga ik uit mijn bol.
    Dan kook ik uitgebreid ons het nieuwe jaar in.
    Dat vieren wij al 35 jr met vrienden in een huis in de bossen lekker rustig voor de hondjes…dan gaan we ervoor.
    Haha zo.heeft.iedereen zijn rare of normale gewoontes.
    Een goed 2019 gewenst

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Dat zie/doe je helemaal goed. Ieder z’n eigen wijze. En die overdaad is aan mij nou eenmaal niet besteed. Heb een mooi nieuwjaar!

  5. Ik ken je niet als een mopperkont. Inden k de blog gaat over het feit dat jezelf de mooiste gerechten verzint en daarom niet meer uit eten gaat. Met Kerst zoek ik altijd Parijs op. Doe ik al jaren samen met mijn echtgenote. Heerlijk, en jaik zondig, ik ben een zondaar want voor Foie Gras doe ik nog steeds een moord. Heerlijk met een goed glas gewurtzstraminer. Nieuwjaar kan mij gestolen worden. Heeft te maken dat ik vroeger in sales zat en dan was het 1 januari geen gelul alle tellers op nul. Had je de kolere gewerkt het jaar daarvoor maar dat is iedereen bij de eerste werkdag vergeten. Had ik vroeger ook nog last van een winterdepressie duizend mochtenmij ingraven voor een winterslaap en weer wekken opde eerste lentedag. Heerlijk die energie die dan weer door je lichaam stroomt. Toch wens ik je een mooie jaarwisseling en ik ga volgend jaar weer genieten van je recepten en heerlijke verhalen. Warme groet, Ferry.

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Maar Ferry, heb jij het over mij als mopperkont? Lees eens wat je opschrijft ;-] Foie gras eet ik principieel niet, vanwege de gore dierenmishandeling die daaraan vooraf gaat. Maar ook jij een fijne jaarwisseling en een mooi ontwaken na je winterslaap straks.

  6. Renée Schouten Janssen

    Helemaal mee eens, veel te veel en het kan vaak niet gek genoeg. Wij hebben lekker porchetta gegeten (nieuw recept), spek dus, en de andere dag kip uit de oven, gemarineerd. Ook lekker. Van de restjes (er was gelukkig niet veel over want onze hoeveelheden waren normaal) lekkere ragout gemaakt. Prima hoor.
    Kerst gaat toch niet alleen over eten en drinken.

Laat een antwoord achter aan Kijk, Zuid-Frankrijk! Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven