Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.

“Gefeliciteerd!” zei ik vanmorgen tegen de kassadame van de ‘cooperative’ op het dorp. Ik had namelijk net in de krant gelezen dat ‘mijn’ cave zowaar drie (!) gouden medailles had binnengesleept op de SIA – de Salon International de l’Agriculture – die nog tot en met dit weekeinde in Parijs een voorname rol speelt, met name in de politieke PR. Geen enkele landbouwbeurs waar zoveel politici voorbij paraderen als hier. Zo’n beetje alle staatssecretarissen en ministers zijn inmiddels – met een cameraploeg op de hielen – wel langs geweest, proevend van hapjes en drankjes, praatjes makend met boeren en buitenlui, lammetje op de arm, kalfje sabbelend aan de uitgestoken vingers. Terwijl je ze onderhuids ziet gruwen van zoveel platteland. President Macron bleef er – als bij alles – stoïcijns onder en rekte zijn bezoek op tot de recordtijd van 14 ½ uur. Daar is ie goed in, in records. Ruim 7 uur ouwehoeren tijdens bijeenkomsten van ‘Le Grand Débat’, het landelijke debat waar burgers – doorgaans via lokale bestuurders – hun zegje over het reilen en zeilen van Frankrijk mogen doen. Je zal het maar uit moeten zitten. Of in zijn geval, vaak staan.
Maar ik had vooral te doen met al die arme dieren daar op die landbouwbeurs, die met dit prachtige voorjaarsweer gewoon in de wei hadden moeten staan in plaats van op een krap stukje stro in een bomvolle benauwde hal. Er staan er zo’n 2.900, waar een bezoekersstroom van circa 700.000 mensen langs stiefelt.
Het wordt vis, vond ik dus vandaag. En daar ging ik bij de cave een mooi prijswinnend flesje wit bij halen. Vandaar mijn opgewekte ‘gefeliciteerd’.
En mijn vraag waar dat fijne flesje te vinden was.
De kassadame keek me bevreemd aan en wees. Naar de hoek waar ik al ruim een jaar m’n vertrouwde wit vandaan pluk. Die had die medaille d’or gewonnen. “Non”, de stickers zaten er nog niet op, die kregen ze volgende week pas, als de beurs was afgelopen. Maar smaak had ik wel, gaf ze gul toe.
Verguld reed ik met m’n gouden flesjes uitverkoren wit naar huis.

Ingrediënten:

4 moten dos de cabillaud (kabeljauwrug)
1 grote prei
1 laurierblad (of 2 kleintjes)
1/2 groentebouillontablet
1 ferm glas droge witte wijn
scheut olijfolie plus klontje boter
beetje bindmiddel (Maïzena, Sauceline o.i.d.)

Bereiding:

Laat de boter met de olie smelten in een braadpan (niet heet laten worden!). Haal het groen, de wortelkont en het buitenste blad van de prei en snij het wit in dunne ringetjes. Doe het glas wijn plus de bouillontablet en het laurierblad bij het boter/oliemengsel. Breng zachtjes aan de kook en doe de kabeljauw en de prei erbij. Laat ongeveer een kwartiertje met het deksel op de pan stoven op héél laag vuur: het mag niet meer koken. Kijk na een minuut of tien of de kabeljauw al gaar is; de lamellen moeten nog een beetje doorschijnend zijn, het mag geen prut worden. Schep ze uit de pan en verdeel over de borden. Bindt de saus lichtjes met de Maïzena of de Sauceline: géén dikke pap van maken, alleen een beetje binden, en verdeel die over de vis, plus een draai peper uit de molen. Geef er wat knapperig groenvoer bij (broccoli, haricots verts, sugar snaps) plus iets van aardappel, pasta of rijst. Stukje sopbrood, gul glaasje wit, want die aangebroken fles moet wel op natuurlijk.