Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.

’t Is alweer een tijdje geleden dat ik m’n Britse ex-buurvrouw zag. We zijn druk. Ik met werk en deadlines, zij met de verkoop en het uitruimen van de Franse cottage die een pensioen-idylle had moeten worden, maar het helaas door oudedagmankementen en ander ongemak niet geworden is. Janet en Harry willen terug naar het moederland. De lol is er ook wel een beetje af, met de te hete zomers en te koude winters de laatste jaren hier in de Provence; ze zijn meer van een ‘drizzly day’, een doorsnee Engelse motregendag, zeg maar. Bovendien, dáár is de gezondheidszorg nog gratis, ook al levert de NHS (National Health Service) minder service dan voorheen. Maar Harry’s heup-, schouder- en oogoperatie werden wel mooi vergoed.
En dan zijn er nog de kinderen, en de kleinkinderen. Janet kon zomaar in snikken uitbarsten als ze erover vertelde. Harry schokschouderde dan wat, maar de heimwee naar ‘home & good old England’ liet zich niet mee door een fruitige Provençaalse rosé wegspoelen. Uiteindelijk denk ik dat ze dat romantische huisje een eind verderop aan ons pittoreske weggetje nabij m’n vorige dorp nooit hadden moeten kopen. Al helemaal niet omdat ze er door de makelaar stevig ingeluisd zijn: vochtproblemen, herverbouwing na herverbouwing, zomaar ineens een versgebouwde giga villa bijna in je achtertuin terwijl er zelfs nooit over een bouwperceel op die plek gerept was. De Franse droom werd steeds meer een deceptie. En toen kwam ook nog eens de onzekerheid van die Brexit eroverheen. Frankrijk werd te duur, de huizenmarkt te onzeker. Hun cottage mocht eruit tegen elk aannemelijk bod.
Maar lieve buren waren het wel, ik zal ze missen. “Zij mij ook”, verzekerde Janet me onlangs toen we elkaar weer eens aan de telefoon hadden. Ze zou me op de hoogte houden van van alles en nog wat, en ze mailde alvast haar onovertroffen lievelings aardbeientrifle-recept: “To remember me by.” Ik had het hart niet om te vertellen dat ik dat recept al tijden geleden van haar gekregen had, toen we nog buren waren. Dus Janet, nogmaals dank. Voor de mooie jaren. ‘We’ll share the memories’ met elke hap van dit verrukkelijke toetje. “Let’s keep in touch.”

Ingrediënten:
125 gram mascarpone
125 gram fromage blanc (kwark)
4 eetlepels crème fraîche
1 citroen (sap en schil)
150 gram aardbeien
30 gram suiker
4 eetlepels aardbeienconfiture
cake (uit de winkel)

Bereiding:
Was en ontkroon de aardbeien, halveer ze, maar hou er een paar over voor de garnering.
Boen de citroen schoon en rasp er ongeveer een volle eetlepel geel van de schil af. Pers de citroen uit.
Doe de mascarpone, de fromage blanc, de citroenschil, plus het sap, en de suiker in een kom en meng alles door elkaar.
Klop de crème fraîche los en spatel die door het mengsel.
Snij de cake in plakjes, bedek de bodem van vier ruime glazen met een paar plakjes. Sprenkel er wat amaretto over.
Bedek de cakebodempjes met een lepel aardbeienconfiture.
Leg daar een laag aardbeien bovenop, en vervolgens een laagje van het mascarponemengsel. Daarna weer een laagje cake, een sprenkeltje amaretto, een laagje aardbeien en dan weer mascarpone; eindig met de mascarpone ‘on top’, versierd met aardbei.
Geef er een glaasje bubbels of zoete witte wijn bij, en geniet (ook) van elkaar.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven