De soundtrack van de Provence

do 11 juli 2019

’t Blijft vreemd volk, toeristen. Nee, niet omdat ze niet van hier zijn, alhoewel elke rechtgeaarde Provençaal alles dat van buiten de lokale grenzen (en die zijn héél lokaal) komt, als vreemd volk bestempelt. Komt er hier iemand uit Nice of Marseille of zelfs uit de grote stad om de hoek langs, dan is dat al een ‘étranger’. Nee, ik bedoel dat toeristen vooral vreemd volk zijn omdat ze blijkbaar niet willen snappen dat het hier een beetje anders is dan bij ‘hullie’ thuis. Geeft niks, maar probeer dan niet om je vakantieomgeving in dat ‘thuis’ van jou te veranderen. Heb ik het niet over die legendarische mud aardappelen, potten pindakaas en bergen rookworsten die worden meegezeuld voor het ‘ha, lekker’ thuisgevoel. Nee. Ik heb het over de klaagtoeristen. Die zeuren en zeiken over álles dat de Provence tot de Provence maakt. Ik schreef er eerder over, lees hier maar. Zal best dat er ’s ochtends vroeg een haan kraait die je op je flatje in de Alexanderpolder niet gewend bent, dat de torenklok naast je B&B in dat pittoreske dorpje ook ’s nachts de hele, halve en kwarturen aangeeft met een ferme beier, dat de lokale bevolking een potje pétanque speelt en je inderdaad ‘kling’, ‘klak’ en ‘tjaplok’ hoort op een zoele zomervavond. Maar als je ook nog eens gaat zeiken over onze cigales ga je een stapje te ver. Jazeker, ze maken herrie, soms zelf massale pokkenherrie. Maar het is de soundtrack van de Provence. Take it or leave it. En ga ze niet met een tuinslang uit de bomen spuiten, of ze vergiftigen met insecticide.
Dus ja, zo langzamerhand komt er verzet tegen dit soort verwende gelegenheidsvoorbijgangers die denken alles maar naar hun hand te kunnen zetten. Want dat zijn ‘we’ hier in de Provence een beetje zat. ’t Is klein verzet vooralsnog. Per slot brengt het toerisme ook het broodnodige geld in het laadje, je moet overleven. Dus blijft het in de boulangerie bij een baguette van de achterste plank die al wat langer lag en lekker is ingedroogd. Of een bakje olijven op de o zo leuke dorpsmarkt waarvan de zuurgraad zodanig is gestegen dat elke dorpeling zich er met dichtgeknepen neus langs haast. En ja, dat strooien plastic zomerhoedje is natuurlijk ineens knap aan de prijs. De dikke-bodem-pizza met crisisbeleg levert vanzelfsprekend een minstens zo gepeperde rekening op.
Klein bier, vergeleken met de protestsong die de Toulonaise band Aïoli zojuist in de markt heeft gezet: Touche pas aux cigales, ou tu prends une mandale. Oftewel: Blijf van de cigales af, of je krijgt een klap voor je bek.
Luister hier maar. En lees ff mee. Wie deze tekst lekker vertaalt, krijgt van mij een fles Provençaalse toprosé.

« Au Parisien, au Lyonnais, toi qui viens bronzer chez nous l’été.
Tu peux te faire dorer, tu peux te faire cramer,
Tu peux faire un peu ce que tu veux.
Tu peux râler parce qu’il ne fait pas beau,
Tu peux râler parce qu’il fait trop chaud,
Tu peux râler parce qu’il y a trop de moustiques,
Ou parce que tu trouves qu’on est pas sympathiques.
Mais il y a une chose qu’il ne faut jamais faire,
Ou sinon, je te promets l’enfer.
Touche pas, touche pas aux cigales,
Touche pas ou tu prends une mandale. »

Kon trouwens best eens dé zomerhit van 2019 worden. Ook voor de toeristen.
En onze Provençaalse rosé, tja, die is natuurlijk een evergreen.

19 gedachten over “De soundtrack van de Provence”

  1. Hoi Renee, ik heb het nog gekker meegemaakt: op een camping hier in de cote d Azur ,werd de gendarmerie diep in de nacht gebeld door een echtpaar uit PARIJS!!!, die onmiddellijk actie wilde om dat fantastische geluid van de cigales drect te smoren, ik ken de camping eigenaar, en het stond in de Var Matin

  2. Geweldige column Renée, mijn cigalehart was al geraakt (https://margotvanslooten.com/2016/07/03/het-zomerlied-van-de-cigale-de-zalige-zes-weken/ ), en mijn Provençaalse roséwijnhart…dat klopt keihard.

    Hé lullo uit Parijs of Lyon
    Ja jij daar, die de hele zomer profiteert van gratis bakken en braden
    Jij, die denkt dat je alleen op deze aardkloot rondwandelt,
    Jij, die helemaal uit je plaat gaat omdat er een eenzaam wolkje aan het zwerk verschijnt
    Jij ,die daarna zinloos zeikt dat de mussen dood van de daken vallen
    Jij die muggenzift over stekende nuttige vliegende vrienden
    Jij die de lokale bevolking bij nader inzien ‘niet aardig’ vindt…

    Daarmee heb jij je punt gemaakt, soit
    maar jij grootstedeling, begeeft je op spiegelglad ijs
    of je gaat je genadeloos branden aan het hellevuur
    Dus: blijf met je poten af van onze cigales
    Rot op of ik sla erop!

  3. André van Deun

    Au Parisien, au Lyonnais, toi qui viens bronzer chez nous
    Aan de Parijzenaar, de Lyonees, jij die hier komt bruinen.
    Tu peux te faire dorer, tu peux te faire cramer,
    Je mag je laten aanbraden, je mag je laten aanbakken
    Tu peux faire un peu ce que tu veux.
    Je mag een beetje doen wat je wil.
    Tu peux râler parce qu’il ne fait pas beau,
    Je mag balen omdat het weer slecht is.
    Tu peux râler parce qu’il fait trop chaud,
    Je mag morren omdat het te warm is,
    Tu peux râler parce qu’il y a trop de moustiques,
    Je mag zeuren omdat er teveel muggen zijn,
    Ou parce que tu trouves qu’on est pas sympathiques.
    Of omdat je vindt dat we niet sympathiek zijn.
    Mais il y a une chose qu’il ne faut jamais faire,
    Maar een ding moet je nooit doen,
    Ou sinon, je te promets l’enfer.
    Anders beloof ik je de hel.
    Touche pas, touche pas aux cigales,
    Raak niet – echt niet – aan de krekels
    Touche pas ou tu prends une mandale.
    Raak er niet aan, of je hebt een oorvijg vast »

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Nee hoor. Mandale is volgens de Larousse (en andere woordenboeken) argot voor klap, doorgaans met de vlakke hand op de wang.

  4. Rare lui die parijzenaars/toeristen.
    Lees je nou gewoon eerst even in over zuid Frankrijk of riskeer anders een rotterdamse muilpeer!
    Wie vertaalt trouwens ‘muilpeer’ ff in ‘t frans? Kan te pas komen, vandaar.
    Abraham.

      1. Ja, mijn Lief heeft nu een zakelijke 06 en mag er niets op zetten. Ik heb ‘Down by the River’ van Neil Young…

Laat een antwoord achter aan Kijk, Zuid-Frankrijk! Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven