Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.

Het gaat niet door, las ik vanmorgen in de krant, er komt geen ‘janvier sec’. President Macron – liefhebber van wijn bij lunch én diner – zag er al niet veel in, maar nu heeft ook de regering besloten dat er geen ‘droge januari’ komt: te kwalijk voor de Franse wijn-economie en een propagandabudget van enkele tonnen is ingetrokken. De minister van gezondheid kan haar plannetje om van januari dé maand zonder drank te maken in de koelkast parkeren. Tot grote opluchting van de wijnboeren, die hun handel al in het geding zagen komen: januari is de maand van de (nieuwjaars-)recepties en goed voor een lekker opkontje van de verkoopcijfers aan het begin van het nieuwe boekjaar. Net zoals december de maand bij uitstek is om het oude boekjaar met fleurige cijfers af te sluiten: champagne met oud en nieuw vanzelfsprekend, maar ook mooie rijpe wijnen bij het kerstdiner zorgen voor een prettige omzet-boost aan het eind van het jaar. Een voorschotje daarop wordt alvast genomen met de hele heisa rond de beaujolais primeur, verkrijgbaar vanaf de derde donderdag in november (en geen dag eerder), dus dit jaar was dat gisteren.
Geproefd? Ja. En ik vond er hetzelfde van als elk jaar: niet de moeite waard om je er druk over te maken. Ho ho, voor de liefhebbers in de gordijnen klimmen: er zijn uitstekende beaujolaiswijnen, ook van nouveau-niveau, maar die hebben niks te maken met de marketinghype rondom die (vaak ook nog eens te dure) Beaujolais-bulkwijn die over Frankrijk en ver daarbuiten wordt uitgegoten. Ik hou het dan ook liever bij een fruitig glaasje tinteljonge wijn uit de vers gebottelde voorraad van m’n eigen cave op het dorp. Ik kon er gisterenochtend dus ook niet omheen toen ik de reguliere voorraad aan ging vullen: een aangeboden glaasje vin nouveau van ‘eigen’ makelij. Je kon de verse persing door de hele cave heen ruiken. Ik nam dat glaasje van het huis graag aan. Fris, fruitig en godzijdank niet die bananensmaak waaraan veel beaujolais primeur lijden. Dit was er eentje die je ook over een jaar gewoon nog kon drinken. Daar moest een lekker hapje bij, peinsde ik op weg naar huis. Het werden gougères au fromage, zeg maar gewoon kaassoesjes. Simpel, snel te maken en niet te uitgesproken. Je moet zo’n piepjonge wijn bescheiden begeleiden, niet platwalsen. Probeer maar, ze vormen een prettig duo. Zelfs een bulk-beaujolais knapt ervan op.

Ingrédiënten:
150 gram bloem
75 gram boter
75 gram geraspte Gruyère (of Emmental, Comté, oude Goudse, o.i.d.)
2 theelepels pittige mosterd
1 snufje zout
25 cl water
4 eieren

Bereiding:
Giet het water in een ruime steelpan, doe er een snufje zout bij plus de boter, en laat de boter er op laag vuur in smelten.
Haal van het vuur en doe de bloem erbij: stevig door elkaar husselen met een pollepel of een spatel tot een glad deegje, daarna weer op laag vuur zetten en het vocht zover laten verdampen dat het deeg aan de pan begint te kleven.
Haal de pan opnieuw van het vuur en laat het deeg afkoelen tot lauwwarm.
Klop er een voor een de eieren door; pas aan een volgend ei beginnen als de voorganger helemaal door het deeg is opgenomen.
Meng er op het laatst de gerapte kaas en de mosterd doorheen.
Verwarm de oven voor op 250 graden.
Bedek een bakplaat met bakpapier, of vet ‘m goed in.
Maak op de bakplaat kleine bolletjes van het deeg. Dat kan met twee eetlepels, of met een spuitzak (die kun je ook zelf maken door een hoekje van een stevige plastic diepvrieszak af te knippen). Zorg voor wat tussenruimte, want de bolletjes gaan rijzen.
Zet de bakplaat in het midden van de voorverwarmde oven en laat de soesjes in circa 25 minuten goudbruin worden.
Laat de soesjes afkoelen en geef ze als aperitiefhapje bij een verse vin nouveau.