In zijn alom bewonderde serie portretten van schilders (Picasso, Van Gogh, Gaugin) duikt Jeroen Krabbé nu in het leven van Marc Chagall; vanaf 17 maart dinsdagavonden om 20.30 uur NPO-2.

De Wit-Russische grootmeester Chagall (1887-1985), bij de burgerlijke stand ingeschreven als Movsja Zacharovitsj Sjagalve vestigde zich na veel omzwervingen in de jaren vijftig in Saint-Paul-de-Vence (Alpes-Maritimes) waar hij overleed. Hij ligt er ook begraven.

Superieure artisticiteit
Al in 1910 was hij naar Parijs gekomen, destijds het centrum van het culturele leven in Europa. Hij raakte er bevriend met onder anderen Guillaume Apollinaire, Robert Delaunay en Fernand Léger. Veel kunstkenners menen dat hij in die periode zijn beste werk maakte, misschien vooral te definiëren als een mix van expressionisme en kubisme. In zijn lange leven woonde en werkte Chagall onder meer in Berlijn, New York en Israël nadat hij ten tijde van de Eerste Wereldoorlog eerst nog naar Rusland was teruggekeerd. Hij werd er politiek actief en steunde de Russische Revolutie. Ook omdat joden toen voor het eerst het Russisch staatsburgerschap konden verwerven. In zijn nadagen heeft hij Rusland nooit meer teruggezien. Hij gold jarenlang als ‘persona non grata’, de val van de Berlijnse Muur heeft hij niet beleefd. Maar in Frankrijk kende de waardering voor zijn superieure artisticiteit nauwelijks grenzen. Geen wonder dus dat er nu in Nice het Musée National Marc Chagall (klik hier) is dat over een uitgebreide collectie van zijn werk beschikt.

Het onvermijdelijke La Colombe d’Or
Het zal een paar afleveringen duren voor Krabbé aan Chagall’s laatste jaren in het nu super-toeristische Saint-Paul-de-Vence toe is. Het dorp werd destijds min of meer ontdekt door de dichter en scenarioschrijver Jacques Prevert die zijn kunstvrienden overhaalde een keertje te komen kijken. Praat je over Montand en Signoret, Lino Ventura, Fernad Leger, Miro, Braque en dus ook Chagall die er ook ging wonen. Evenals Willem O’ Duys en Bill Wyman, bassist van The Rolling Stones, maar die zijn van een andere orde. Ze waren allemaal te gast in hotel-restaurant La Colombe d’Or dat aan die bezoekers een hele reputatie overhield. De Belgische ex-koning Albert II zou er nog weleens een vorkje prikken, maar volgens mijn collega Raoul Duchemin hoef je er voor het eten niet naar binnen te lopen, hij raadt Au Jardin de la Vague in de Chemin des Salettes aan. Hoe dan ook: Krabbé brengt over een paar weken Saint-Paul-de-Vence vast heel mooi in beeld.

Maria Edelman