Corona-shoppen

do 26 maart 2020

Tja, het moest er toch weer van komen: de wekelijkse boodschappen. Ik zie er normaal gesproken al als een berg tegenop – ik heb nou eenmaal een pesthekel aan dat geshop – maar langer dan een week is het echt niet uit te stellen. Ik kies er al jaren een doordeweekse dag voor uit, zeker geen zaterdag! En een rustig tijdstip: de voor Fransen heilige lunchtijd. Sinds de coronacrisis blijkt dat zelfs een gezegend tijdstip, want de supermarché in de stad is een oase van rust. Ook een oase van lege schappen trouwens, van het beloofde “nee hoor, geen gebrek aan aanvoer” van overheden blijkt in de praktijk maar weinig te kloppen. Met name pleepapier, handzeep en dierenvoer zijn in geen velden of wegen te bekennen. Het laatste dat ik voor m’n bejaarde honden kon bemachtigen was een zak ‘babybrokjes’. Ze vinden het trouwens heerlijk, de kat eet er ook graag een hapje van mee.
Bon, maar weer proberen de voorraden aan te vullen dus. En nee, ik weiger nog steeds te hamsteren; ik ben de enige niet hè, die eerste levensbehoeften nodig heeft.
Met uitgeprinte ‘attestation’ op zak, ‘home made’ desinfecterende gel en frisse tegenzin de auto in.
Normaal gesproken kom je al niet veel verkeer tegen tussen ons gehucht en de stad, maar de laatste weken rij je echt over een vrijwel geheel lege départementale; ergens halverwege het traject scharrelde zelfs een toompje kippen over de weg.
Aan de rand van de stad – voor het eerst sinds de crisis – een coronacontrole. Twee ongemondmaskerde en ongehandschoende policiers gebaarden me het raampje vooral niet open te draaien. Vereiste papieren graag tegen de ruit houden, en een beetje luid en met stemverheffing antwoorden op vragen, vanuit de dichte auto. Ik geef ze groot gelijk, sinds minister Castaner van Binnenlandse Zaken vanochtend verordonneerd heeft dat alle beschermende attributen voor politiemensen met onmiddellijke ingang zijn gevorderd ten behoeve van medisch personeel. Dat snap ik ook best, die lui werken in de frontlinie en er is een schrijnend tekort aan spullen. Maar die policiers snap ik ook wel. Je zal maar door de een of andere hufter door een open portierraampje worden aangeblaft. Heb je het dan, dat vuige virus, of heb je het niet? Er wordt dus nu door de politievakbond simpelweg gesteld: “Geen bescherming? Geen controles!” Meneer Castaner heeft nog niet gereageerd. En intussen heeft de préfectur van de Var dan maar verordonneerd dat auto-inzittenden hun raampjes dicht moeten houden. Je moet toch wat.
Het parkeerterrein voor de supermarché was weldadig leeg, de rekken met caddy’s vormden de rijen, niet de bezoekers. Volgens mijn zoon in NL worden de karretjes daar netjes voor je gedesinfecteerd bij de ingang. Hier niet, dus ik sta zelf maar te poetsen voor ik zo’n ding van z’n slot trek.
Eerst het schap bij de ingang maar checken: is er vers brood of niet? Yep! Stond alleen wel iemand breeduit voor. Een ‘mevrouw’. Mondkapje voor, handschoentjes aan. Op haar dooie gemakje haalde ze zo’n beetje alles aan beschikbaar brood uit de schappen om het een voor een uitgebreid te bestuderen. Niet gewoon kijken hè, maar echt álles bepotelen. Sorry hoor, maar voor mij ben je dan al bijna een paria. Na een minuutje of vijf, zes, zeven was m’n geduld op. “Madame! Ça va? Ç’est vraiment nécessaire de tout toucher?!” Ze keek dwars door me heen, en ging door met waar ze mee bezig was. Ik heb geen brood gekocht. Dat probeer ik toch al zoveel mogelijk op m’n dorp te kopen. Maar ja, de aanlevering bij de boulanger is problematisch. Net als die bij de épicerie, waar verse groenten al niet meer verkrijgbaar zijn en de houdbare levensmiddelen ook vrijwel uit de schapjes zijn verdwenen.
Hoe lang nog, denk je dan, voor het hele land stilstaat? En de cave is ook al dicht.

11 gedachten over “Corona-shoppen”

  1. Het is allemaal niet ok wat er gaande is. Toch fijn om zo ook op de hoogte gehouden te worden van het reilen en zeilen in die heerlijke Provence. We zouden eigenlijk vandaag voor de 2e x naar ons net gekochte 2e huis gaan …. dat wordt ‘m voorlopig niet. Blijf gezond en relax.

  2. Voor Renee, manlief en alle lezers,

    Neem eens pauze.
    Haal diep adem
    En nog eens.
    heel diep
    Voel je dat?
    Rust.

    Diep binnen in jou is er een plek waar er niets aan de hand is. Er heerst geen angst en chaos, maar stilte en rust. In deze periode zouden we het bijna vergeten, maar de natuur helpt ons herinneren. Een koolmees bouwt een nestje op het balkon en de oude kastanjeboom krijgt knopjes.

    Doe je ogen dicht
    Haal diep adem
    Voel het voorjaarszonnetje
    Luister naar de kwetterende vogels

    Voel de warmte
    De ontspanning

    Stilte in de storm

    1. Helemaal waar, maar het is wel fijn als we hier en in Frankrijk kunnen blijven eten en onze dieren ook. Mn zus heeft al een stapel oude handdoeken klaarliggen om in stukken te knippen en in het toilet als billen schoonmaakdoekje te gebruiken. Niet verder vertellen, stel je voor dat het waspoeder niet meer te krijgen is. Maar bonne chance allemaal en idd, ook dit gaat weer voorbij.

Laat een antwoord achter aan Kijk, Zuid-Frankrijk! Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven