Na de zomer

ma 18 mei 2020

Categorieën: ,

Door Peter Hooft

Ik weet het niet hoor, met dat Frankrijk. Nou ben ik God of Allah zij dank nooit tot de francofilie-religie bekeerd. Dat evangelie van La Douce France heeft me altijd een schoolvoorbeeld van marketing getinte praatjesmakerij geleken waarna je vanzelfsprekend de toets wantrouwen indrukt. Maar nu, met die ongrijpbare terrorist corona, twijfel ik nog meer aan Frankrijk. In Duitsland wonen veel meer mensen dan in Frankrijk terwijl het aantal dodelijke slachtoffers in ‘Outre-Rhin’ een heel stuk lager ligt. Dan komt die ‘exception française’ – toch een ‘dingentje’, zoals dat tegenwoordig schijnt te heten – in een ander licht te staan. Allerminst een gewoonte, maar ik zat erover na te denken. Wat is dat trouwens, denken? Vroeg hoogleraar Karel van het Reve, de ‘geleerde broer’ van Gerard zich ooit af. Iets om over door te denken, vond ik.
Wat me behalve het virus bezighield: hoe zou het toch met de Gele Hesjes zijn? Al een tijdje niks van gehoord. Nou, ze zijn er nog. In dagblad Var Matin een bericht over hun aanwezigheid op een rotonde bij Bandol, de politie was er ook. Geen incidenten. Wat telde was de autoriteiten te laten weten: hé, we zijn er nog, of eigenlijk wéér. Het was dag 1 van het déconfinement.
Het had me niet verbaasd dat de Hesjes een paar maanden niet zo geel waren. Nadat de president had besloten al zijn hervormingsplannen, waaronder dat van de pensioenen, in de frigidaire te parkeren, viel er weinig te demonsteren. Bovendien: hypochonders als ze toch al zijn, de Fransen zijn angsthaasterig beducht voor een besmettelijke ziekte en samenscholingen van meer dan 10 man waren verboden. Al zal dat laatste een béétje Hesje een zorg zijn.
Er was ook een bericht over de aanvankelijk vooraanstaande Hes Christophe Chalençon uit de Vaucluse, die – tevergeefs natuurlijk – nog getracht heeft Europarlementariër te worden. Hij bleek in Parijs opgepakt nadat hij via een video op de sociale media had opgeroepen ‘la capitale’ ter gelegenheid van het ‘déconfinement’ te bezetten om zodoende de regering ten val te brengen. Nogal een verwarde niet-zo’n-denker, vrees ik.
Zoals ik ook vrees dat in september, als het virus hopelijk onder de guillotine gesneuveld is, de rust in Frankrijk niet terugkeert. Juist niet. Behalve in de politiek zal ook elders de corona-rekening worden opgemaakt. Met alle nieuwe werklozen erbij voorspelt zelfs een blinde helderziende dat we sociale onrust krijgen en niet zo’n beetje ook. Wedden dat na de zomer de Hesjes weer prominent van de partij zijn?

4 gedachten over “Na de zomer”

  1. tja
    als de Fransen nou es gewoon vol aan de bak gaan in plaats van handje ophouden en demonstreren voor nog meer in het handje, open zouden staan voor verandering en innovatie, accepteren dat er ook nog meer is dan Frankrijk, dat franse auto’s gewoon niet de beste Autos zijn, de Franse keuken allang en eigenlijk nooit ‘nouvelle cuisine’ is geweest, je meer talen kan leren te spreken dan Frans, nou ja etcetera
    dan zou het nog goed kunnen komen hier
    ondertussen doe ik m’n best, al 20 jaar om het van binnenuit te veranderen
    tot nu toe met niet echt veel succes….

  2. Ik weet niet waarom dit zo be-/geschreven wordt op een website als deze. Maar mochten er meer van dit soort colums volgen, dan haak ik in het vervolg af in ieder geval.

Laat een antwoord achter aan Tascha Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven