(klik op de foto om te vergroten)

In aanmerking genomen dat ik een liefhebber van ‘faits divers’ ben en dat flauwekul en onzin mijn humeur altijd ten goede komen, is Frankrijk een ideaal land voor me.
Voorbeeldje?
We gaan gebukt onder corona, economische ellende, een hittegolf, de maskeradeplicht, noem maar op. Het nationale debat ging van de week echter over een kennelijk gewaagd décolleté. Ik had de affaire aanvankelijk gemist want Facebook en dergelijke media van en voor de vox populi bieden – heb ik van horen zeggen – alleen infotainment voor de vuilnisbak en die is bij mij altijd vol, niet alleen als dat extreem ongelegen komt.
Het décolleté wekte pas mijn interesse toen antieke maar juist daarom allicht serieus te nemen media als Nice-Matin en BFMTV erover gingen berichten.
Wat er dan wel aan de hand was?
Nou, een mevrouw wilde bij een supermarché van de firma Casino in Six-Fours-les-Plages (Le Var) een pak luiers kopen. Ze werd bij de entree tegenhouden door zo’n winkelbeveiliger die oordeelde dat ze onvoldoende decent gekleed was om recht te hebben op toegang. Dat werd dus een beetje ruzie en tegenwoordig zijn er overal en altijd telefoonjunks die zo’n onderhoud dan vastleggen en het daarna meteen de wijde wereld ingooien.
Ik heb geen mening over dat décolleté. Volgens mijn echtgenote die de preutse ideologie aanhangt (en al vér voor die in de mode raakte), kon het wel; niet eens een gevalletje randje/randje. Op C-News kijk ik ’s ochtends met enig genoegen naar de weermevrouw Alexandra Blanc die qua bustepresentatie vaak onthullender is. Waardoor je na afloop niet weet of het gaat regenen of juist niet.
In de supermarché kwam de bazin eraan te pas. Ze koos voor de opvatting van de beveiliger ‘omdat ze haar personeel niet wilde afvallen’ en liet de jonge moeder niet toe. Het werd allemaal gretig door de telefonisten vastgelegd.
In een mum van tijd groeide de affaire uit tot een nationaal schandaal. Zelfs in de echte media ging het ‘debat’ over discriminatie, vrijheid van expressie, tolerantie, het feminisme, de hele cultuur, importburgers en weet ik veel wat nog meer.
Een mini-incidentje, daar weten de Fransen wel raad mee. Er zijn al excuses, maar toch gaat de rechter eraan te pas komen.
Opgewonden types, die Fransen, ik word in de loop der jaren steeds vrolijker van ze. Vooral als het nergens over gaat.