Sterrennacht

do 20 augustus 2020

Door Renée Vonk-Hagtingius

“Doen we nog één glaasje buiten?” opperde de echtgenoot aan het einde van de avond. Het was een lange, warme dag geweest, de herrie-airco op kantoor had de temperatuur nauwelijks onder de 28 ºC weten te houden, bij de maaltijd op het terras rond een uur of tien gaf de buitenthermometer nog steeds die temperatuur aan. Binnen was het niet veel beter geweest toen we het laatste staartje van de voorspelbare kwalificatie van Bayern (ten koste van Lyon) voor de Champions League bewaarheid zagen worden. Het inmiddels koele terras lonkte, natuurlijk zei ik ‘ja’. Het werd een memorabel glaasje.
Ze hebben het weleens over het licht van de Provence, maar zelden over het donker. Bij dat laatste glaasje (nou ja, een na laatste) zat ik een beetje naar boven te turen en kon mijn ogen nauwelijks geloven. Zelden zo’n schitterende, stralende, heldere sterrenhemel gezien. Afgezet tegen het zwarte fluweel van de nacht, wemelde het van de sterren, kreeg je hele sterrenbeelden te zien en kon je zelfs de Melkweg onderscheiden. Geen vliegtuig dat langs kwam met zo’n dampende uitlaat waarvan de walmen snelbaanstrepen door het zwerk trekken. Geen herrie, geen buurtgerucht, geen laserbeams vanaf de kust, in vogelvlucht nog altijd zo’n 50 km verderop maar evengoed hier in het achterland te zien op zo’n heldere avond. Niets dan serene rust en sterren.
“Kijk dan toch”, stootte ik de echtgenoot aan, die in zijn glas staren tot kunst verheven heeft, “je ziet zelfs de Melkweg!”
Hij keek. En moest toegeven dat het uitspansel dat zich boven ons in al zijn schoonheid uitstrekte toch wel iets had: “’t Is geen behangetje van Ikea”, constateerde hij met West-Friese nuchterheid.
Samen kwamen we tot de conclusie dat je dít hier, dáár in elk geval nooit zo zou kunnen zien, teveel lucht- en lichtvervuiling. Zelfs het deel van de Provence waar ik een jaar of wat geleden wegvluchtte vanwege te vol en te toeristisch, heeft zulke heldere luchten niet meer, ook overdag niet trouwens. Van Gogh zou zich beslist nog eens achter zijn ene oor krabben als hij het befaamde licht van de Provence vandaag de dag zou moeten roemen. Tenzij hij bij mij deze avond op het terras in de Provence Verte zat natuurlijk.
Maar dan zou hij zich ook afgevraagd hebben waar die rotherrie zo rond een uurtje of vijf in de ochtend vandaan kwam. We slapen hier al nooit echt uit, honden – zeker die van ons, op leeftijd – willen graag de plas op een onchristelijk tijdstip in de tuin deponeren. Zo niet, dan is binnen ook een optie. Dat hebben we liever niet, dus je bed uit en de deur uit met je slaperige kop.
Maar dit keer was er wel heel vroeg kabaal. Geen voorzichtig tikkende klauwtjes over de vloer die de slaapkamerdeur beslopen, maar grommende tractoren die het smalle bergpad aan de overkant van de rivier afdaalden op weg naar de lokale cave, van waaruit een gierend gesis opklonk, alsof alle wijncuves tegelijkertijd gewassen, gestoomd en gestreken werden. Het kon maar één ding betekenen: de vendange was begonnen. Zo’n beetje twee à drie weken te vroeg, maar het is dan ook al heel lang te droog en te heet geweest. Sedert maanden is er geen drupje regen gevallen en de canicule lijkt nog steeds niet over. Vandaag gaf de thermometer zelfs 40 ºC aan op het terras en volgens Météo France duurt het nog wel even voort.
Logisch dat de boeren hun oogst binnenhalen. Het belooft een mooi jaar te worden; voldoende regen in het vroege voorjaar, prima rijping in de zomer, nu toeslaan. Het betekent ook de komende weken vroege trekkers vol druiven die me uit m’n slaap sleuren. Ik heb het er graag voor over. ’t Is wel míjn wijn in de maak hè.

7 gedachten over “Sterrennacht”

  1. De Maeseneer Gilbert

    Wist je dat Forcalquier gekozen is als ultieme uitkijkpost voor de internationale sterrenwacht ? Dit samen met een plaats in Spanje en top of the bill Chili.
    In Frankrijk slechts 1 plaats die Forcalquier benadert dat is de Mont Lozère.
    In november 1936, na de oprichting van het Franse nationale centrum voor wetenschappelijk onderzoek (CNRS) besluit een comité van fysici, onder leiding van Nobelprijs winnaar Jean Perrin (1870-1942), om nabij Forcalquier in het departement Alpes-de-Haute Provence een nieuwe sterrenwacht uit te bouwen. Men voorzag een 2,5 m klasse reflector met St-Gobain spiegel, twee 1,0 m klasse reflectors waarvan één met spectrograaf, een coelostaat, een 30 cm refractor en een laboratorium met bibliotheek. Medio 1937 startte men de bouw van het Observatoire de Haute-Provence (OHP) nabij het pittoreske dorpje St-Michel l’Observatoire maar tijdens de Tweede Wereldoorlog lag het project stil. Na WO II werd de 1,20 m reflector van het Parijs-Meudon observatorium officieel in gebruik genomen. Deze historische reflector werd medio 19de eeuw door Urbain Le Verrier (1811-1877) gecommissioneerd en door optisch ingenieur/astronoom André Couder (1897-1979) verbeterd. In 1946 werd de 0,80 m reflector geïnstalleerd maar door budgettaire problemen kwam er nooit een 2,5 m klasse reflector en moesten de Franse astronomen tot eind de jaren 1950 wachten alvorens hun grootste telescoop te kunnen gebruiken.

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Nee Gilbert, dat wist ik niet. Dank voor je uitvoerige info. Ik keek gewoon met het blote oog, vanaf m’n terras in de Provence Verte. En vond het ook heel mooi zo.

  2. Ook deze oogst zal laten zien dat de druiven uiteindelijk weer een eigen oogst geven. De Cinsault is dik, groot en super fruitig, de Grenache is klein maar wordt heel fijn, de Carignan is van alle markten thuis…die loopt vrolijk met voldoende liters mee. De Syrah en Mourvedre zullen wat later hun ware gezicht laten zien. Rose zal toch wat minder flessen geven, vermoed ik. Op zich nu niet zo heel erg. Voor de witte wijnen kunnen we terecht bij de echte specialisten. Kortom het wordt weer reuze spannend.

  3. Lichtvervuiling… ook in het Limburgse heuvelland bijna geen donkere plek meer te vinden. Hier worden trouwens appels en peren ook 3 weken eerder geoogst. Door de hitte(golf van 16 dagen!) verbrandden de Elstars ook aan onze boom.
    Nog even over jullie herriemakende airco: je kunt natuurlijk een nieuwe kopen, maar dan maar beter ná de hitte, misschien goedkoper? Ik kan je een bepaald merk aanbevelen mét installateur. Interesse?
    Geniet van de Tour, meen me te herinneren dat je wielerfan bent.

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Ik las ergens dat er bij tuincentra en afvalverwerkingsbedrijven intussen duizenden perenboompjes worden weggegeven omdat ze vanwege corona niet verkocht werden en vernietigd zouden moeten worden. Wat die airco betreft, dat is zo’n verrijdbaar ding en pas een jaar oud. Maar vertel: airco mét installateur? Hier in Zuid-Frankrijk?
      En ja, ik ben wielerfan, en zeer benieuwd naar deze editie. Maar of ie wordt uitgereden? On verra!

Laat een antwoord achter aan Kijk, Zuid-Frankrijk! Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven