We zijn weer aan de bak, de jongens opnieuw naar school doch het werkende leven loopt nog niet van een leien dakje. Het gebeurt niet veel en ik ben een grote Mac-fan maar het masjien van mijne man moest naar de dokter. Een bug was in het toetsenbord geslopen en het oplichten van het scherm, wat normaal gezien helpt in het donker om te tikken, leek nu wel een ontplofte UFO. Geen paniek, de Apple-store in Cap 3000, centre commercial in Saint-Laurent-du-Var (Alpes-Maritimes) wist raad en kon de computer nog binnen de garantie repareren. Eens dat voor elkaar, zou ie zelfs naar huis worden opgestuurd.
Het is nu de derde dag dat ik om 5 uur opsta, want je begrijpt wel waar dit naartoe gaat, mijn kleine Air-Macje dient als reddende engel voor mijne man zijn werkzaamheden gedurende de dag. En dat zijn er nogal wat. Wil ik dus wat tijd voor mezelf, dan moet ik dat doen alvorens hij overneemt.
Zelfs de kippen slapen nog
Maar het is heerlijk zo vroeg opstaan. Ik laat alle lichten uit tot wanneer ik beneden ben. Mijn ogen wennen aan het donker en ik vind mijn kleren in de kast zonder fout. Je voelt met de toppen van je vingers aan de stof en haalt er feilloos de juiste lingerie, kleedje en kousen uit. In de badkamer tast ik naar de gezichtscrème en kam. Trap af geen probleem, dan komt er al wat licht vanuit het keukenraam binnen. Ik loop de tuin in om een takje verveine (verbena) te plukken en de koelte omarmt me. Ik adem de frisse zeelucht in die Vence zo gezond maakt en kijk of alles goed gaat op het terrein. Er staat een klein briesje, ik hoor nog een uil, ik zie de donkere contouren van het bos. Zelfs de kippen slapen nog. Alles is stil. Het platgetrapte dorre gras is de laatste stille getuige van het afgelopen korte toeristenseizoen.
Ik laat water koken, kopje thee erbij en langzaam voegt de geest zich bij het lichaam. Om half zes zit ik in het bureau van mijne man te tikken. De dag ervoor heb ik goed aangegeven op mijn to-do-lijst wat ik wil doen en ik heb tot 7 uur, dan maak ik de boys wakker.
De monnik en de Ferrari
Dat vroege opstaan komt niet helemaal uit de lucht vallen. Ik heb een heel fijn boek gelezen gedurende de zomer dat je de weg wijst indien je een verandering wil maken in je leven, ‘The Monk who sold his Ferrari’. Het is een inspirerend verhaal over een advocaat die zijn leven omgooit nadat ie een hartaanval kreeg tijdens een pleidooi, en beslist op zoek te gaan naar verborgen wijsheid. Dat vindt hij via een monnik en een van de dingen deze aangeeft om gewoontes te breken is om een maand eens wat anders te proberen.
Zoals vroeg opstaan, met een aanbreken van de dag. Er komt hier in Vence geen kaalkop in oranje gewaad voorbij maar wel een kapotte computer. Wijst die mij de weg naar een beter leven? Zal ik blijven opstaan bij het aanbreken van de dag?
Ik verwacht dat DHL vandaag passeert met een pakketje uit Cap 3000. En wij zullen volgende week nog ene keer praten om te zien hoe laat de wekker stond.
Micheline Van Hautem, www.michelinemusic.com Chanteuse & Gite La Cigogne, Vence, Côte d‘Azur.
