Ouverture facile

do 3 december 2020

Door Renée Vonk-Hagtingius

En hatseflats!
Met een riante boog belandden de plakjes ham op de grond naast het aanrecht. Precies voor de neus van de kat, die al met afwachtende blik naar mijn verrichtingen had zitten kijken. Die waren niet mis. Die van de kat ook niet; die ging er met een rotgang met de buit vandoor en was zelfs de toegesnelde honden te vlug af. En zo’n kat moet je niet proberen z’n prooi af te jatten. Ook ik begon er niet meer aan, kansloze operatie.
Ik had me voorgenomen een quiche te maken. Wat betekende dat er ham, diverse kaassoorten, prei, bladerdeeg en nog zo het een en ander uit hun jas moesten worden geholpen. Dat ging uitstekend bij de prei, maar die had ik nou eenmaal zelf in de winkel in een papieren zakje gedaan. De verpakking van het bladerdeeg kon ik openknippen, openrippen is geen optie. Het stukje roquefort liet zich met behulp van een scherp mes ook nog wel uit de verpakking ratsen. Bij het kuipje roomkaas ging het al minder vlot. Het overbodige kartonnen doosje kreeg ik er netjes af, het dekseltje van het plastic bakje dat daarna vrijkwam liet zich ook na enig aandringen nog wel verwijderen, maar bij het muurvast verzegelde binnenbeveiligingsvelleje ging het mis. Jawel, er zat een lipje ergens in een inhammetje verstopt waaraan je kon trekken. Een héél klein lipje, dat zich met geen mogelijkheid liet loswurmen. Dus het mes er maar weer in. Dat gaf vervelende kartelrandjes en achterblijvende roomkaas, maar met wat geschraap kwam het merendeel toch in de bakvorm terecht.
Tja, en toen de ham. ‘Ouverture facile’, stond er in piepkleine lettertjes op het minuscule lipje dat voor opening zou moeten zorgen. Dat lipje zat muurvast verkleefd aan de verpakking.
“Pak toch een mes”, zei de echtgenoot hulpvaardig vanachter zijn krant.
Net op dat moment had ik met gewrijf en gefriemel een vinger onder het lipje gekregen.
“Niet nodig, ik heb ‘m!” Waarna ik verwoed probeerde de verpakking middels het lipje open te trekken. Ik had het al bijna opgegeven toen er toch iets van beweging in kwam. Nog één ruk… En toen was het kattenvoer.
Met die (inmiddels kaas-)quiche is het goed gekomen. Maar het zette me wel aan het denken. En het zou fijn zijn als fabrikanten van verpakkingen dat ook eens zouden doen, een beetje denken. En dan vooral een beetje denken aan de mensen die hun rotsvast verpakte producten weer moeten ‘ontpakken’. Want het gaat niet alleen om voedingsmiddelen. Je kunt geen batterijtje, geen tandenborstel, geen schaar (ik noem maar wat) meer in gebruik nemen zonder je met rigoureus gereedschap door de voor de eeuwigheid bestendige verpakking heen te worstelen. En waarom heb ik een waterpomptang nodig om een (niet eens kindbeveiligde) fles schoonmaakazijn open te slopen, is een zak kattenbrokjes niet eenvoudig open te ritsen, maar vliegt de macaroni wel in het rond als ik aan het ‘hersluitbare’ lipje trek? En krijg ik dan weer de aanmaakhoutjes voor de haard niet uit het netje? Hoezo moet ik zelfs de verpakking van m’n favoriete maandblad met een schaar te lijf?
En nu we het daar toch over hebben; waarom zijn alle ‘eigentijdse’ scharen uitsluitend geschikt voor rechtshandigen? Moderne vormgeving en zo, en als je rechtshandig bent: prima, dat ding ligt lekker in de hand. Maar als je toevallig linkshandig bent is het ronduit een ramp.
“Ik kan niet knippen”, verzuchtte de linkshandige echtgenoot onlangs.
“Nee”, verzuchtte ik terug, “die schaar kan niet knippen, althans niet met jou.”
’t Is opgelost, ik heb op internet een formidabele ‘linkse’ schaar gevonden.
Nou alleen die verpakkingen nog hè. Want rechtsom of linksom, dat blijft het echte probleem. Ouverture facile? Dat betekent gewoon ‘nooit meer open te slopen’. En daar is geen woord Frans bij.

9 gedachten over “Ouverture facile”

  1. Zo’n langwerpig blikje vis in tomatensaus. Er zit een lipje aan dat blikje. Tien tegen een dat je op het blikje drukt, om dat lipje los en omhoog te trekken. En ik had net even die nieuwe bloes aan van Blanc-de-Nil.
    Je quiche is in woede gemaakt, die zal wel pittig hebben gesmaakt. Je verhaal is even smakelijk geschreven. Het leest heerlijk weg.

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Ja, dat is ook heel erg. En potten met draaideksels die niet los te wrikken zijn, en dichtgetapete dozen die je met grof geweld te lijf moet…

      1. Potten met draaideksel even ondersteboven houden en een flinke tik mee geven op aanrecht of wat dan ook. Het proberen waard.

  2. Aangepast recept;

    Quiche met prei, broccoli, ham en kaas

    [Quiche met prei, broccoli, ham en kaas](https://www.smulweb.nl/recepten/1018366/Quiche-met-prei-broccoli-ham-en-kaas)
    INGREDIENTEN
    Voor het deeg: 200 g. bloem; 100 g koude boter; snufje zout; 1 dl. koud water; voor de vulling:250 g prei; 250 g broccoli; 200 g gekookte ham (in dikke plakken gesneden); 4 eieren; 20 g boter, 4 dl room; 100 g geraspte
    belegen kaas; 1 tl zout
    #Benodigdheden
    Een verstelbare waterpomptang (moordenaar), een goed scherp geslepen bijl, een stalen priem, een paar tuinhandschoenen (zo dik mogelijk), een metalen kooi waarin alle huisdieren passen, een megafoon om alle inwoners van het huis ervan te overtuigen dat ze uit de keuken moeten wegblijven, een elektrische kapzaag om de plastic verpakkingen snel te openen, een dekzijl om de rondvliegende etenswaren zo veel als mogelijk van de rest van de keuken weg te houden, een industriele stofzuiger want, boy, it ’s going to be a bloody mess!
    #Voorbereiding
    Open alle verpakkingen. (Zie boven).
    Doe de bloem in een kom. Snijd de boter met behulp van 2 messen (neem nou gelijk de bijl) in stukjes. Snijd de boter door de bloem tot een korrelige massa ontstaat. Voeg zout en water toe en kneed het snel tot een samenhangend deeg. Verpak het deeg in huishoudfolie en leg het een uur in de koelkast. Snijd het witte deel van de prij in dunne ringen. Snijd de broccoli in kleine roosjes. Schil de stelen en snijd dikke stelen eventueel in de lengte door. Snijd een stukje van de onderkant. Snijd de ham in kleien blokjes. Klop de eieren los met de room. Meng kaas en zout door dit mengsel.
    ## Bereidingswijze
    Verwarm de oven voor op 200 graden.Bak de preiringen in boter zacht en glazig. Rol het deeg uit tot een ronde lap die iets groter is dan de vorm die voor de quiche wordt gebruikt. Smeer de vorm (middellijn ca. 22 cm) in met boter. Leg het deeg op de bodem en tegen de zijkanten van de vorm. Prik hier en daar met een vork wat gaatjes in de deegbodem. Verdeel prei, broccoli en ham over de bodem. Giet het eimengsel in de vorm. Plaats de quiche in het midden van de oven. De quiche is na ongeveer 40 minuten gaar.
    Abraham

    1. Kijk, Zuid-Frankrijk!

      Dank voor dit overtuigende recept. Ga ik zeker proberen. Maar wel pas als de IC’s hier weer wat minder vol liggen…

  3. Inderdaad, ik worstel er vaak mee. Ik zeg altijd dat bejaarden hier al die zaken nooit meer te eten krijgen want met hun oude al dan niet reumatische vingertjes krijgen ze het 100% niet open.

  4. Schitterend verhaal, dat komt bekend voor. bram moppert ook altijd dat je een hamer en een beitel nog hebt om een verpakking open te maken en dat het dan uiteindelijk overal heen vliegt, behalve in de kom waar je het wilt hebben. :-))))

Laat een antwoord achter aan Kijk, Zuid-Frankrijk! Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven