Parijs-Nice: La Colmiane, de berg van de echte fan!

ma 8 maart 2021

Categorieën: , ,

Door Peter Hooft

Parijs-Nice is in volle gang en komende zaterdag wil ik dolgraag op La Colmiane staan, in wielerkringen berucht als een naar kreng. De finish van de 7e etappe van de 79e editie van Parijs-Nice, op 1.503 meter hoogte, Alpes-du-Sud, 60 km ten noorden van Nice. Het is de vraag of het me lukt er te komen. Als ze in Nice ook voor het aanstaande weekeinde weer zo’n lockdown afkondigen, zal het lastig worden. Nog afgezien van het publieksverbod langs de hele route van Parijs-Nice, 1.235 km in 8 etappes.
Ik zou in mijn favoriete ‘bistro van de lach’ wel een glaasje willen drinken met de Parijse bureau-beambte die in een ongekend moment van ‘brille’ bedacht dat toeschouwers bij een wielerkoers een ‘quantité négligeable’ zijn die je zomaar even kunt verbieden naar het langs-snellend spektakel te komen kijken. Hoe hij dan met de gendarmerie heeft gebeld om dit even te regelen: iedereen in de buurt van het parcours wegjagen. Tuurlijk.
Ik ben een fan van de wielrennerij. Zoals dat gezeur over doping me nooit op andere gedachten heeft gebracht, zo zal het virus me niet beletten langs de weg te staan als het peloton langs flitst.
Overigens heet La Colmiane volgens de ‘officiële’ Fransen de Col Saint-Martin, dus als je niet oppast, raak je de weg kwijt als je er naartoe wilt. In het verleden, toen die taal er nog toe deed, heette de berg in het Provençaals La Cuôla miana. Dat betekende zoiets als ‘berg van gemiddelde hoogte’. Daar denken wielrenners nu genuanceerder over, maar in de loop der jaren was het dus al Colmiane geworden.

Herdenkingsberg
De berg die tussen de Vallée de la Tinée en de Vallée de la Vésubi in ligt, is voor het eerst sinds een paar jaar weer in het traject van Parijs-Nice opgenomen. Bij wijze van een soort eerbetoon aan de getroffenen van de overstromingen in november vorig jaar, de ‘tempête’ Alex, die daar toen huishield.
Er is in dat gebied trouwens wel vaker iets bijzonder ellendigs gebeurd. Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog onder Italiaanse bezetting was het een toevluchtsoord voor Joden. In september 1943 kwamen de Duitsers toch langs. De vluchtelingen verscholen zich in de bergen. Niet iedereen ontkwam. Naar schatting 1.000 mensen kwamen in Auschwitz terecht. Onderweg naar La Colmiane kom je er nog steeds de indrukwekkende verwijzingen tegen.
Ik hoop er zaterdag te staan, op die memorabele La Colmiane. Maar als het echt niet haalbaar is, dan kan ik de koers misschien toch nog elders beleven. Donderdag de aankomst in Bollène in de Vaucluse, vrijdag de etappe tussen Brignoles (Le Var) en Biot (Alpes-Maritimes). Zondag de slotrit Nice-Nice. Hoe dat dan moet, als de stad weer op slot zou zijn?
Ik hoop dat de burgemeester morgen nog even belt met die regelneef in Parijs die alle verstand van wielrennen en tevens fans heeft.

1 gedachte over “Parijs-Nice: La Colmiane, de berg van de echte fan!”

  1. En, ben je nog geweest? Ik heb het op t.v. gevolgd. Ze waren echter veel vroeger binnen dan vorig jaar. Zal wel met de Tirreno Adriatico te maken hebben.
    Groet, Joop

Laat een antwoord achter aan Joop v.d.Berg Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven