Heb ik weer. Loop je zomaar tijdens het wekelijkse geboodschap tegen een ‘barquette de chiffonnade AOP Negroni’ op. Nee, het gaat niet om een pakje duizendingendoekjes. Het gaat om een bakje flinterdun gesneden rauwe Parmaham, 12 maanden gerijpt en met een ‘appellation d’origine protégé’. Dat leek me wel wat, gedrapeerd over wat plakjes heerlijke zoetrijpe meloen. Ik bekeek er een paar uit het kistje op de groentenafdeling, voelde of het steeltje al een beetje loszat, of er een ‘kontje’ onder uitstulpte; alles klopte. Kortom, als een echte kenner koos ik mijn meloen uit. Bij thuiskomst bleek ik toch niet helemaal de kenner waarvoor ik me hield. Het mes gleed niet soepeltjes door overrijp en zachtoranje vruchtvlees, het moest zich een weg hakken door stugge, gele en vooral onrijpe parten. Wat was er misgegaan? Op dat kistje had toch echt ‘melon de Cavaillon’ gestaan, de overheerlijke ‘cantaloup’ waar dat plaatsje in de Vauluse de hoofdstad van is en wereldfaam heeft verworven. Het kon niet kloppen. Dat bleek te kloppen. Bij het opruimen van de schillen trof ik een piepklein stickertje: ‘produit de Tunesie’. Import dus, te vroeg en onrijp geoogst vanwege de export, nooit meer uitgerijpt. Die indringer had dus nooit in dat Cavaillon-kistje mogen liggen.
Goed, dan geen meloen met ham. Dan maar een slaatje, op z’n Italiaans, vanwege die ham. Ook niet verkeerd. Maar wel anders.

Ingrediënten:
250 gram roquette (of andere sla)
1 ons ‘chiffonnade’
4 tomaten
1 teentje knoflook
handje ontpitte olijven
60 gram Parmesan aan een stukje
1 volle theelepel pesto
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel wijnazijn
witte peper uit de molen

Bereiding:
Was de sla, scheur de grotere bladeren aan stukken.
Snij de tomaten in partjes.
Snij de ham in reepjes.
Snij de olijven in ringetjes.
Schaaf plakjes van het stukje Parmezaanse kaas.
Pel de knoflookteen en hak ‘m fijn.
Klop de olijfolie, de azijn, de knoflook en de pesto samen met een paar draaien uit de pepermolen tot een lobbige vinaigrette. Klop er eventueel nog wat extra azijn doorheen als de saus te dik uitpakt. Geen zout toevoegen: de pesto, de ham en de kaas zijn van zichzelf al zout genoeg.
Verdeel de sla, de tomaten en de olijvenringetjes over de borden, verdeel de reepjes ham en de kaasplakjes er overheen, en begiet alles rijkelijk met de vinaigrette. Stukje sopbrood erbij, en vanzelfsprekend een glaasje frisse witte of rosé.