Voor het laatste deel van onze vakantie zijn we beland in het middeleeuwse stadje Sospel. Van de donderdagmarkt heb ik een bakje volrijpe aardbeien meegenomen. Het is heerlijk om je zelf zo af en te belonen tijdens het creatief proces. Ik ga schrijven over de Middeleeuwen en hoe ons tuinfeest er zaterdag uitziet. Sinds Covid doe ik meer concerten en evenementen in Frankrijk en dit weekend is het culinair festijn te doen in onze grote tuin. We hadden al het Vuurvliegjesfeest en de Yoga-Picnic-Musique zondagen en zo ontmoetten we collega-entrepreneur Cristian die als artisanale kok ‘Chef Le Chat’ zijn publiek verwent met gerechten van weleer. Hij is nu zaterdag de enthousiaste organisator van onze ‘Soirée Médiévale’.

Pure smaak van rond de 14e eeuw
Ik vraag’m waar die fascinatie voor dineren bij kaarslicht in tunica vandaan komt en hoe hij heeft leren koken zoals men dat deed in ‘the dark ages’. Er gaat een hele historie aan vooraf: neuzen in vergeten kookboeken, het vinden van authentieke recepten, op bezoek bij oude Roemeense boeren die hun groenten drogen of inmaken en fruit opleggen in alcohol. Cristian bereidt bij voorkeur gerechten met lokale ingrediënten die hij met grote zorg uitkiest om de sterke en pure smaak waarmee men rond de 14de eeuw kookte, te kunnen bekomen. Rundsvlees wordt gemarineerd in bier en krijgt zo een zwarte-hop saus, quiche is met duif en bittere kersenchutney, tonijn wordt op smaak gebracht met noten, dadels, munt en walnoten. Ik kan je vertellen, het is om er je vingers bij af te likken.

Van burcht tot kasteel
Ik reis in gedachten terug naar de 15de eeuw en zie mezelf door Frankrijk trekken, van burcht tot kasteel, de hertogen en hofdames bekoren met gezang als minstreel. Mijn sparring partner zou nu accordeon spelen, toentertijd heette dat een buikorgel. Ik neem nog een aardbei terwijl ik in gedachten geniet van de lange tafels vol bier en artisanaal gelag. Wat een festijn. De rijke leenheren die de rijpe oogst van hun hardwerkende, door zon gebruinde boeren hebben afgeperst, lachen hard en met de mond vol. Hun dames, die nooit hoeven te werken, zijn trots op hun bleke huidskleur en hun hele lange, soms zelfs gekrulde, nagels. Het is een teken van weelde want zij hoeven niet in de zon te ploeteren op het veld, ze hoeven sowieso nooit iets aan te raken, voor elk karwei is wel een bediende. Ik verdrink in hun prachtige gewaden met wespentaille en opgestoken boezem. Hun kledij is gemaakt van de fijnste zijde en afgewerkt met een biesje gouddraad en koningsrood velour. Ahhh, ik neem nog zo’n rijpe rode aardbei ter inspiratie, het is echt opvallend hoe de Middeleeuwen m’n pad kruisen de laatste tijd. Op vakantie in Amsterdam gingen we naar de catacomben vlakbij het Rokin, gebruikt door de inwoners van Mokum om te ontsnappen aan het dagelijks leven en de Spaanse inquisitie. Het waren harde tijden voor de armen, en er was des te meer vertier voor de rijken.

Een kwartel in pruimensaus
Ik ben er klaar voor om me te meten aan de Middeleeuwse manier van feesten, zie hierbij mijn tenue voor zaterdag. Ik ben klaar voor een eenvoudige kwartel in pittige pruimensaus, klaar voor donker brood en sterke kazen. Doch, ik zal mijn wespentaille maar niet te strak aantrekken, anders heb ik geen plek voor al dat lekkers. En aardbeien zullen er ook niet zijn, die bereikten ons, vanuit Amerika, pas vanaf de 17de eeuw onder Lodewijk de XIV. Hij had wel een kasteel, en daar zal ik mij, vanuit mijn tuin, in wanen. A votre santé, mes amis!

Aardbeitjes zijn er zeker bij
Wil je erbij zijn, nu zaterdag of een volgende keer, stuur me een berichtje via michelinemusic.com, ik hou je op de hoogte van nieuwe liedjes en levertjes gerold in gepekeld spek. En we zijn gezegend, want aardbeitjes zijn nu alom te verkrijgen, die zijn er zeker bij!

Micheline Van Hautem, www.michelinemusic.com Chanteuse & Gite La Cigogne, Vence, Côte d‘Azur.