Op = op

di 2 augustus 2022

Categorieën: , ,

Door Peter Hooft

Ook in de waarneming van familieleden ben ik hittebestendig. De jaarlijkse riedel van logés, dat het in Zuid-Frankrijk knap warm is. Ik zeg dan steevast: kom dan niet. Gezeur over temperaturen die uitnodigen tot weinig verhullende kledij is aan mij in mindere mate besteed. Ik was juist op de vlucht voor de gruwel van bevroren sloten en ander polair ongemak. De keus tussen schaatsen en gespartel in een ‘piscine’ lag voor de hand. Er waren wel meer redenen dat ik gehoor gaf aan de lokroep van het zuiden, maar die doen er even niet toe.

Inmiddels moet ik erkennen dat de ‘chaleur’ van de aanhoudende ‘canicule’ (hittegolf) me beroofd heeft van mijn status als hittebestendige.

Het duurt (in mijn omgeving) nu al weken dat ik nog voor het ontbijt de airco op mijn kantoor aanzet. Weinig milieuvriendelijk, jammer dan. En ik rijd ook nog op benzine. Erg hè?

Naar de rivier

Zoals gebruikelijk in deze periode van het jaar ging ik vanmiddag rond midi met mijn hond naar de rivier. Ze is een Portugese, geboren in de Algarve, dus je zou denken: dit moet wel wat hitte kunnen hebben. Nee dus. Als iemand in mijn huiselijke kring klaagt over iets van zonnebrand, dan is zij het wel. Haar pech is dat ze zwart gejast is.

(Tussen haakjes: ik snap werkelijk niet waarom heel veel mensen bij mij in de buurt voor een zwarte auto kiezen. Dan moet je toch wel heel dom zijn, het gemiddelde klimaat hier in aanmerking genomen).

Bij de rivier aangekomen, hoopte mijn hond op haar dagelijkse opfrisbeurt. Ze stapte het water in. Dat niet verder reikte dan tot haar enkels. Er viel niets te zwemmen, ze haastte zich de kant op en zelden heeft een dier me zo verwijtend aangekeken.

Ik begon nog aan kansloze monoloog over de météo en de klimaatcrisis, nul belangstelling natuurlijk.

Ik zei op = op, de rivier doet het niet meer.

Dan maar de douche

Maar de douche nog wel. Voor zolang het duurt.

‘Zullen we?’, vroeg ik.

En zo stond de ooit hittebestendige man met zijn hond onder de douche.

De zomer van 2022, om nooit te vergeten, gelukkig was er niemand in de buurt met een camera.

Aanstaande zaterdag heb ik een afspraak. Maar dat is weer zo’n zwarte. Ik zeg af. Dan liever douchen met mijn zwarte hond. Volgens de météo is de kans op regen voorlopig nul, de rivier heeft qua ‘piscine’ niets te bieden.

Ik heb het mijn hond uitgelegd, ze koos voor een slok drinken. Ik ook, zij water, ik rosé. Ze ging pitten, ik dit tikken.

2 gedachten over “Op = op”

  1. Ha ha bier pok lekker warm. Ontbijt op het terras en ver een rondje om het huis op zoek naar en koele plek. Meneer de hond, zwart wit gejast vind het te warm en wil binnen liggen of auto rijden met de airco aan. Hij nodigd echtgenoot en mij uit om dit samen te doen. Om de beurt dus, want alleen is ongezellig.
    Wat hem betreft gaan we noord waarts, veel beter. Helaas. Dus heeft hij er iets op gevonden. Mij vroeg wakker maken zodat we samen gezellig nog ern paar uur op een koel terras kunnen genieten

  2. een heerlijk verhaal, en zo waar! zittend in onze salon met een ventilator die overuren draait maar wel met een glas mooie witte wijn, want dat is het koele lichtpuntje tijdens deze enorm langdurige canilcule . Hopelijk wordt het over niet al teveel weken een beetje acceptabeler, want de tuin snakt ook naar water en dat is heel triest om te zien hoe bomen hun blad verliezen.
    dus met al dit zomerse leed neem ik nog maar een slokje en geniet van mijn koele lucht.

Laat een antwoord achter aan liesbeth Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven