Ik begeef mij graag tussen druiven. In gefermenteerde vorm in het glas, om aan het eind van het proces de kunsten van de wijnmaker te proeven, maar ook letterlijk en bij de bron, omdat het zo fijn struinen is in een wijngaard. Het is er zalig lummelen: het bekijken van het blad en het zachtjes strelen van de bessen, het speuren naar oude wijnstokken en hun leeftijd raden. De wind horen ruisen in het gebladerte van de loofwand, de blik gericht op de keurig in het gelid staande druivensoldaten. Dat maakt het informatievolle brein leeg en voedt het daarna met louter vreugde. Dit jaar werd die wens eindelijk weer eens werkelijkheid: een Zuid-Franse vakantie tussen de druiven.
Rugdekking van de Mont Ventoux
Mijn vakantiehuis is omringd door de wijngaarden van Frères Carme (de broers Nicolas en Sébastien) op de uitlopers van de reus Ventoux, in een van de drie productiebekkens van de AOC Ventoux, met een grote diversiteit aan terroirs: het gebied van Malaucène tussen de Ventoux en het massief van Dentelles de Montmirail. De Ventoux schurkt letterlijk in de rug van de gîte. Zo dicht tegen zijn kalkstenen lichaam aan, dat ik zijn karakteristieke kale kruin niet zie. De wijnstokken staan er op 500 meter hoogte, achter de hoogste wijngaard neemt het bos bezit van de Ventoux. De andere grens, het puntig-rotsige kantwerk van de Montmirail, doemt op aan de horizon. Beneden, aan de D938, in de bocht waar Ventoux-fietsers afslaan naar de D19 richting Bedoin om via de klassieke route de top van de Géant de Provence te bedwingen, ligt de Cave Beaumont du Ventoux.
Een wijntraditie van vijf generaties
Naast wijngaarden bezitten de broers ook olijfgaarden (inclusief een moulin à huile) en verbouwen zij seizoensfruit. Vader Carme heeft de liefde voor en de kennis over dit machtig mooie gebied (de wijngaarden rond Le Barroux en Malaucène) doorgegeven. Frères Carme streven dezelfde harmonie na als de coöperatie. De wijngaarden liggen verscholen tussen de beboste flanken van de Ventoux. Ze dragen namen die al meer dan honderd jaar de ligging aanduiden: Le Vieux Chantemerle (waar wij verblijven), Pié Connieu, La Liseronne, Saint Jean, La Faravelle, La Plane, Les Terrasses. In de cuvées ‘Ecrins’ is de harmonie tussen wijn, de mens en het paard vervat.
Wijngaardpraatje
Nicolas Carme heeft, uit liefde voor het paard, een oude methode in ere hersteld; hij experimenteert met het inzetten van het paard in de wijngaard voor het bewerken van de grond. Een paard is lichtvoetiger en voorzichtiger dan een zware tractor, zodat het bodemleven van schimmels, bacteriën, micro-organismen en wormen niet verstoord raakt. Zijn paard staat niet bij ‘onze’ wijngaard op stal, zodat hij voor ‘onze’ wijngaarden bij Chantemerle de tractor inzet voor het luchtig houden van de grond.
Ik zie hem als ik het vakantiewasje ophang in de achtertuin. Hij zwaait en zet de trekker uit om een wijnpraatje te maken. Ik vraag hem naar de verschillende wijngaarden. Welke druivenrassen hij heeft staan. Hij legt het allemaal geduldig uit: op de heuvel van Chantemerle zijn de percelen aangeplant met grenache, syrah, cinsault, marselan en vermentino. Dat is fijne informatie, dan hoef ik de cépages niet zelf meer te raden tijdens de ochtend- en avondommetjes door de wijngaarden.
Respect voor het fenomenaal mooi landschap
Het is goed toeven achter het huis, in de wijngaard met grenache. Hoe hoger je klimt, hoe mooier het uitzicht richting de andere grens van dit stukje AOC Ventoux. Ik zie de Dentelles de Dentelles de Montmirail en het kasteel van Le Barroux en dat maakt nieuwsgierig naar het gebied en de dorpen achter het kasteel. Een waanzinnig mooi arcadisch landschap, dat ik, ondanks de vele keren dat ik hier in de buurt was, nog nooit verkend had: wijnbouw op terrassen, heel veel bochten, pittige klimmetjes voor fietsers en wandelaars. Stille en verlaten dorpjes (La Roque Alric- Lafare – Suzette) in een overweldigende en bizar mooie natuur met bloemen, fruit en bossen, vogelzang en een eeuwige zomer. Een natuur waarin de wijnbouw een prominente plaats heeft. Deze natuur raakt vol mijn wijnhart. Wat een vreugde!
Sissend monster
Het is niet alleen het landschap dat ontroert. Of is de natuur nu juist de voedingsbodem voor de melancholie? Is dit het Frankrijk dat het hart raakt? De aanwezigheid van wijnstokken? En in hun midden te mogen verblijven? Op de emaillen vakantietafel staat een daube, een stoofpot van rundvlees. Met wijn ‘van beneden’ erin. Het vlees ervoor gewoon gekocht bij de sympathieke slagersjongen van de Intermarché in Vaison-la-Romaine. Hij snapt wat ik wil maken, adviseert mij uitstekend (meer vlees dan ik nodig heb voor twee, maar ja, een tweede keer is de daube immers nog lekkerder). De rest is aan mij. Bij gebrek aan een stoofpan, grijp ik – voor de eerst in mijn leven – naar de snelkookpan. Een kleinood dat vrijwel elk Frans keukenkastje siert. Ik durfde het nooit en was meer van het langzame kookwerk, maar moet nu wel experimenteren met het grote metalen, sissende monster.
Tranentrekkend lekker
Het is nog onbarmhartig warm buiten en wij eten een gloedvolle winterse stoofpot wanneer de zon achter de Dentelles ondergaat. De opstijgende warmte van de daube concurreert met de zware deken van nog warme avondlucht. Geen fijne fles rood van Frères Carme erbij. Vanwege bottelingsproblemen (geen flessen en dozen verkrijgbaar) zit de wijn van de nieuwe oogst nog in de vaten bij de coöperatie. De daube wordt daarom geflankeerd door een wijn van de Cave Beaumont du Ventoux: AOP Ventoux ‘Réserve’ uit de serie ‘Les Incontournables’. Onvermijdelijk inderdaad, deze syrah-gedomineerde wijn (80% syrah, 20% grenache) die een gouden medaille behaalde op het Concours d’Orange. Zijn kersenrode kleed kleurt de dag nog mooier dan ie al was. Een elegante geur van enige houtopvoeding, drop, peper, veel geconcentreerd zwart fruit stijgt op. De fijne en mooi versmolten tannines kunnen de daube prima aan. Een ideale combinatie. Wat er dan gebeurt, is bijzonder. Mijn liefde en aandacht voor wijn en spijs (ondanks de snelle bereidingswijze), in combinatie met het kwalitatief uitstekende vlees, maakt sprakeloos. De man des huizes is zichtbaar ontroerd na het proeven van de daube.
Het leven is mooi tussen deze wijnstokken. De Ventoux is erbij en knikt goedkeurend zijn kale kruin en in die buiging hobbelt een steen een metertje of 1900 mee naar beneden. Hij rolt op het terras en ketst vrolijk tegen de tuintafel. Ka-ching, als klinkende glazen, santé op dit gelukzalig tafereeltje.
Waar te koop: www.beaumont-ventoux.com
Niks mis met Ventoux-wijnen. Tot een paar decennia terug eigenlijk alleen maar zwaar voor bij de bbq. Maar is de algehele kwaliteit sowieso verbeterd, met een beetje zoeken vind je echte pareltjes die beter verdienen dan een bbq. Wij drinken ze in ieder geval graag!