De mooiste Franse dorpen in het Nederlands
(klik op de foto om te vergroten) We vertellen hier met enige regelmaat over ‘les plus beaux villages de France’. Nogal wiedes, die mooiste dorpen zijn altijd wel een visite en dus een vakantiet(r)ipje waard. Het is een soort eretitel als je wordt toegelaten tot het selecte gezelschap van die ‘plus beaux villages’, gemeentebesturen zijn...
A night at the Opéra
Vorig jaar zomer, ik heb nog geen tijd gehad om u dit te vertellen, gaat om acht uur 's avonds de telefoon. Ik ben hartstikke druk met mijn table d'hôtes en sta bezweet en met een rood hoofd in de gloeiend hete keuken. Frank aan de telefoon. Of ik interesse heb in twee kaartjes voor...
Le Rendez-Vous des Artistes
Jon van Eerd is theatermaker, musicalster en vooral ook schrijver. Woont ‘en Provence’ en zal met enige regelmaat aan Kijk, Zuid-Frankrijk! bijdragen. Foto Le Rendez-Vous des Artistes: Lesley Pols. Ergens, diep in de Provence, woont een dame. Haar naam is Corine. Zij heeft in het kleine obscure Varages een oud hotelletje opgekocht en is dat...
Staatsgreep
Nee hoor, zo vrolijk is het allemaal niet in Frankrijk. Nu even niet. Je hebt de corona-indicatoren die nogal richting rood wijzen, je hebt de ‘canicule’ (hittegolf), praat je over een graadje of 40, en in steeds meer steden en dorpen moet je gemaskerd over straat. Dat ik nooit zo’n francofiel geweest ben, komt me...
Op blote voeten naar de Méditerranée
Muisstil, om de rest van het gezin dat nog op één oor ligt niet wakker te maken, kruip ik met mijn hete mok thee onder het rolluik door dat een heel klein stukje boven de grond hangt. Op mijn blote voeten steek ik de straat over en loop het strand op naar de Middellandse Zee....
Mail uit Parijs: vanuit een rooftop bar
Een vers mailtje van mijn vriendin Julia Fortuin. Ze woont sinds een jaar of acht in Parijs en begon daar ooit met een blog over het Parijse leven. Ze is UX/UI designer, schrijver en illustrator. We houden elkaar op de hoogte van onze ervaringen, zij in de lichtstad stad, ik op het platteland. Hi Renée,...
Als ík aan Holland denk…
Er is die beroemde dichtregel van Hendrik Marsman: Denkend aan Holland zie ik breede rivieren door oneindig laagland gaan”. Moest ik even aan denken toen laatst iemand me vroeg hoe ik, die al dertig jaar in het buitenland woon, tegen Nederland aankijk. Beter dan Nederlanders die in het land zijn gebleven, kan ik het verschil...
Le Gibassier: zo’n Provençaalse heerlijkheid
Heb ik het hier eerder over gehad: Lourmarin, mijn favoriete dorpje in de Luberon. Zo’n ‘plus beau village de France,’ smalle straatjes met hippe boetiekjes en galeries, gastronomische restaurants, een cave coopérative, een fijne boekwinkel, een onnavolgbare vrijdagmarkt én de waanzinnig goede boulangerie van Stéphane Riquier. Daarover wil ik het even hebben. Uiteraard kun je...
Politieke trammelant om een toilet
Zoals ik hier eerder op tikte: ik ben geen francofiel maar kleine relletjes in dit malle land, ze kunnen me er niet genoeg zijn. Een beetje grappenmaker heeft in een mum van tijd z’n hele repertoire op een goudschaaltje aangereikt gekregen. (Even tussendoor en van een iets andere orde: volgens Bruno Lemaire, de minister van...
Wrijving: de ‘locals’ en de fietsende medemens
Als je hier zoals ik het hele jaar woont, samen met en tussen de Provençalen, dan gaat je toch iets dagen. Ik voel al enkele jaren een soort haat-liefdeverhouding tussen de plaatselijke bewoners en de wielerliefhebbers van diverse nationaliteiten. Soms als ik in mijn stamcafé l'Observatoire in Bedoin zit (wat overigens een brandschoon café/restaurant is...
