Nice blijft vies
Ofschoon ik van geboorte Rotterdamse ben en dus tevens Feyenoord-supporter, heb ik in de loop der jaren een hartstochtelijke afkeer van grote steden ontwikkeld. Via het platteland van de kop van Noord-Holland kwam ik in mijn Provençaalse dorpje terecht waar het behalve gemoedelijk vooral ook stil is. Tegen het tomeloos rumoer in een stad ben...
Naar de ondergang gehageld
Omdat ik geen boerin ben, klaag ik niet altijd over het weer. Maar nu kan ik het even niet laten. Na een winter met drie weken sneeuw, waardoor alle palmen in de buurt er bruingekuifd bijstaan, en extreem veel regen en onweer in april en mei, vind ik dat ik daar recht op heb. De...
Het domme van bommen
Vlieland is vast heel mooi, maar of het kan concurreren met Corsica? Beroepshalve wantrouw ik de typische VVV-propaganda waarmee het ´Île de Beauté´ doorgaans wordt aangeprezen, maar ik moet toegeven dat het er goed toeven is; ik kom er met enige regelmaat, dankzij een tip van de toenmalige gérant van ons dorpscafé. Een intrigerende Corsicaan...
Zonnedoping
Toen ik ongeveer een kwart eeuw geleden naar Zuid-Frankrijk emigreerde, ging mijn fiets mee. Geen tuttige Batavus dan wel Gazelle, maar een serieuze Peugeot racefiets waarmee ik desnoods Keetie Van Oosten-Haage (werelduurrecord in München, 1978) moeiteloos had kunnen bijhouden. Tenminste, dat dacht ik toen. De beruchte Westfriesche Omringdijk, in de buurt waarvan ik toen woonde,...
Aux armes, etcetera
Op 2 maart 1991 stierf Serge Gainsbourg. Ik keek naar de Franse televisie, een hele avond lang een soort herdenkingsprogramma voor de overleden bard. Mijn man had hem en mevrouw Birkin ooit in Parijs ontmoet, mijn kennis van zijn oeuvre beperkte zich tot dat vreselijke ´Je t´aime moi non plus´. Pas die avond drong tot...
Het feestje van Alain Ducasse
Ik kreeg een gelikte elektronische brief. Van niemand minder dan Alain Ducasse, de wereldkampioen Michelin-sterren. Het is thans vijfentwintig jaar geleden dat de grote chef in zijn met drie van die ‘macarons’ opgeleukte restaurant Louis XV in Monaco begon, en zo’n jubileum moet gevierd worden. Kan ik me iets bij voorstellen. Dat ik überhaupt in...
Drie luie honden en een kraak
Ik was even naar Rome. Even een dagje niks tikken, mee-verordonneerd door de echtgenoot die zo langzamerhand knettergek van me wordt. Want ik werk aan een boek, en dat boek moet op tijd af. Daarom staat alles in huis in het teken van ‘het boek’. Als iemand iets aan me vraagt snerp ik “je haalt...
De palmen gaan dood aan de Côte
Ik mag graag een mooi boek lezen in de schaduw van mijn palm. Als weer en werk het maar even toelaten kun je me daar vinden. Glaasje rosé erbij, sigaartje: het ideale scenario voor een mooie voorjaarsmiddag in Zuid-Frankrijk, het goede leven zoals het bedoeld was. Ik koester palmen, ik ben nooit echt op m´n...
Ethylotest
Mijn man vindt al jaren dat ik me ernstig vergis als ik betoog dat Frankrijk toch best een aardig land is. Hij woont hier alleen omdat ik hier woon. Maar af en toe heb ik ook zo mijn bedenkingen. Zoals nu, met die rare verplichting dat we per 1 juli allemaal zo´n éthylotest in de...
Doorgestoken wijnkaart
Elke dag -tot vervelens toe- wijden de tv-journaals reportages aan de Salon d´Agriculture, die enorme landbouwbeurs in Parijs, die tevens dienst doet als verkiezingsarena. Eerst Sarko op visite die de opening mocht verrichten, daarna Bayrou en we krijgen Hollande ook nog. Best hoor. Alle publiciteit in verkiezingstijd is mooi meegenomen, dat snap ik. Maar! Denkt...
