Ik was zo’n kwart eeuw geleden nog maar amper naar Zuid-Frankrijk geëmigreerd, of ik moest al toegeven dat het gedroomde supersimpele plattelandsleven waarin zelfs een tv geen plaats zou kunnen krijgen, toch iets té simplistisch voor me was: ik moest televisie! En vlug een beetje! Het Rotterdamse gezegde ´niet lullen maar poetsen´ deed me dan...