De buurman van een eind verderop kan niet stilzitten. Neem dat gerust letterlijk. Zelfs toen we nog wél bij elkaar over de vloer mochten komen om een glaasje te klinken, zat ie nooit meer dan een minuutje of wat met de benen gestrekt onder de keukentafel. Gebanjerd moest er worden, van de keukentafel naar het...

Tja, het moest er toch weer van komen: de wekelijkse boodschappen. Ik zie er normaal gesproken al als een berg tegenop – ik heb nou eenmaal een pesthekel aan dat geshop – maar langer dan een week is het echt niet uit te stellen. Ik kies er al jaren een doordeweekse dag voor uit, zeker...

Lunch op zondagmiddag in een gewild restaurant, dan mag je je handjes dichtknijpen als je een tafeltje te pakken krijgt. Ik had voor de zekerheid al op donderdag gereserveerd, en nog net een ‘tweetje’ kunnen bemachtigen. Bij binnenkomst klonk ons een aangenaam geroezemoes van stemmen en bestekgekletter tegemoet, gelukkig geen muzikale stemmingmakerij maar eerlijke eetgeluiden....

Ik had me vast voorgenomen het er niet over te hebben, maar dat coronagedoe is nou eenmaal onontkoombaar. ’t Zal wel niet zo ‘invoelend’ zijn als dat zo heet, maar ik ben alweer een beetje corona-gewend. En ik heb het idee dat ik de enige niet ben. Kijk, ik heb geen witte jas en evenmin...