Kort geleden had ik het in onze boekenrubriek ‘Boîte à lire’ over het boek ‘Arsène Lupin, gentleman-inbreker’ van Maurice Leblanc (1864-1941). Lupin is nu een ‘big hit’ op Netflix, met in de hoofdrol Omar Sy. Klik hier voor de trailer.
Verfilmde boeken, ik ben nooit bij voorbaat enthousiast, maar dat doet er niet toe, want iedereen loopt hiermee weg. Zal ook te maken hebben met de onweerstaanbare charmes van Omar Sy, die we al kenden uit de tragikomische filmhit ‘Intouchables’.
Maar even terug naar Lupin. Wat misschien niet iedereen weet is dat fictieve personages in boeken en films vaak gebaseerd zijn op – of afgeleid zijn van – mensen die echt bestaan hebben. Er is geen bewijs, maar ik heb ondertussen begrepen dat de schrijver Leblanc ‘zijn’ Lupin volgens kenners geboetseerd heeft naar Alexandre Marius Jacob (1879-1954). Geboren in een proletarisch milieu bij Le Vieux Port in Marseille, Rue Jobin. Als 12-jarige kwam hij als leerling bij de marine terecht en zag als schepeling zelfs Sydney. Onderweg had hij meer dan genoeg gezien, onder meer mensenhandel, en veel gelezen. Terug in Frankrijk koos hij voor de ideeën van de toenmalige anarchisten en begon zijn ‘Bande des Travailleurs de la nuit’.
Een soort Franse Robin Hood
Inbrekers, met ‘creatieve’ ideeën, ook in technische zin.
En met typerende principes: geen bloedvergieten, tenzij je eigen leven en vrijheid op het spel staan, en dan verder met uitzondering van politieagenten. Er wordt alleen ingebroken/gestolen bij/van vertegenwoordigers van de onrechtvaardige sociale orde: werkgevers, rechters, militairen, de kerk. Nooit bij artsen en onderwijzers. De poet wordt verdeeld onder andere anarchisten die in de sores zitten, maar ook en vooral armen worden geholpen.
In april 1903 ging het mis. Bij een mislukte inbraak in Abbeville kwam een agent om het leven, voor de rechtbank in Amiens werden Jacob 156 ‘affaires’ ten laste gelegd, terwijl het mogelijk om 500 inbraken zou zijn gegaan. Jacob werd veroordeeld tot levenslang in het strafkamp in Cayenne (Frans Guyana), maar hij werd in 1927 vrijgelaten. In 1954 pleegde hij zelfmoord nadat hij 9 arme kinderen op een feestmaal had getrakteerd, als een soort van afscheidscadeautje. Daarna vergiftigde hij zichzelf, en zijn hond die hij niet zonder baasje achter wilde laten.
Auteur Leblanc heeft nooit erkend dat hij aan Marius Jacob dacht toen hij Lupin schiep, maar de aanwijzingen zijn legio.
Dus het zou me het niet verbazen als Lupin inderdaad in werkelijkheid Jacob is. Het maakt de Lupin-verhalen voor mij nog intrigerender.
Vagelijk heb ik de herinnering dat er al eerder een film over a.lupin is gemaakt met jean cllaude brialy in de hoofdrol.