Cassis en de calanques zijn, zoals een Siamese tweeling, al sinds eeuwen onafscheidelijk verbonden door de ongerepte natuur tussen Marseille en Cassis. De meeste toeristen kennen de calanques door de boottochten die hen vanuit de plezierhaven van Cassis naar de verschillende inhammen leiden, tijdens de hete zomermaanden het afkoelende tijdverdrijf om de omgeving te verkennen. De calanques ontdekken via de uitgestippelde wandelingen langs de ruwe rotsen aan de kust van de middellandse zee vraagt meer fysieke inspanningen maar geeft een extra voldoening aan de natuurliefhebber. De adembenemende uitzichten op de talrijke baaien en de schrille toppen volgen elkaar in ijltempo op. Blauw is in deze omgeving niet meer ondubbelzinnig te omschrijven. De kleur van het water varieert van diepblauw naar turquoise om dan weer als een inktvlek uit te sterven in een hemelsblauwe veeg omgeven door staalblauwe tinten. De wegen zijn bezaaid met losliggende keien en soliede rotsstenen, de hellingen zijn steil en nadien licht lopend, kortom afwisseling troef. Er is één zekerheid: de tocht gidst je naar een onbeschrijfelijke natuurpracht. Je komt woorden te kort om de beelden te schetsen. De taferelen die je ogen onafgebroken opvangen, beschrijven nauwkeuriger de schoonheid van deze uitzonderlijke en quasi oneindige natuur.
Panoramische terugtocht
Onze tocht vertrekt vanuit de calanque de Port-Miou en leidt ons na een korte afdaling naar Port-Pin, een liefelijk strandje waar zonnekloppers zich haasten om een plaats te bemachtigen op een van de grillige rotsen. Nadien krijgen we een klim van een kleine kilometer voorgeschoteld die ons naar Le Portalet d’En Vau brengt. Van daaruit zijn er verschillende mogelijkheden om je weg verder te zetten: de afdaling naar de calanque d’En Vau, een grillige en moeilijke duik bezaaid met losliggende keitjes en niet voor mensen met hoogtevrees, een panoramische terugkeer naar Port-Pin of verder klimmen naar de col de la Gariole. Wij kiezen voor de panoramische terugreis naar ons vertrekpunt.
Ook dit nog. Parkeergelegenheid in Cassis is nog steeds een eikel punt. Wij kozen voor een ruime, te betalen parking op de presqu’île door de wegwijzers naar de calanques te volgen. De parking aan de Port-Miou is blijkbaar opgedoekt.
Eén ding is zeker: dit is onze eerste wandeling langs de calanques maar zeker niet de laatste. Voldoende watervoorraad, degelijke stapschoenen, een basisconditie en nieuwsgierige ogen om de omgeving te verkennen, zijn de evidente voorwaarden om deze tocht aan te vatten.
