Kerstmis, altijd wat. Eerst kerstavond met een hoop gedoe in de keuken en vrijwel uitsluitend tv-programma’s in het kader van de liefde en de vrede. Opgelucht dat het voorbij was haastte ik me vanmorgen ‘en route’ naar de boulanger voor een paar verse croissantjes (de firma was tot midi gewoon open) en meteen auto-schade. Aan dat stuk plastic waarvan ik de functie niet snap, onder de voorbumper. Oorzaak: ‘grensoverschrijdend gedrag’, zoals dat tegenwoordig schijnt te heten. En ik beken: ik heb zo’n gaspedaal dat soms een eigen leven leidt, vooral als er verder niemand op de weg is. Ik heb dan niet zoveel bezwaar tegen wat inspraak van zo’n pedaal, al is het kwalijk dat ie zelfs na drie jaar nog steeds niet weet dat er tussen mijn huis en de bakker drie verkeersdrempels overwonnen moeten worden. Nou ja, met kerstmis ga je niet tegen verstandelijk beperkte gaspedalen uithalen, maar mijn reactie op het zoveelste ‘ralentisseur-incident’ getuigde niet van een vredelievende gedachte. Maar met dat pedaal komt het niet meer goed, en met de burgemeester van het stadje hopelijk ook niet.
Er is tegen hem een justitieel onderzoek geopend, en tegen 151 overige burgemeesters van Le Var. Alleen de burgemeester van Sanary-sur-Mer ontspringt de dans, in zijn gemeente geen verkeersdrempels. Het Tribunal van Toulon heeft een onderzoeksrechter opdracht gegeven uit te zoeken of die andere ‘maires’ in staat van beschuldiging moeten worden gesteld wegens ‘het in gevaar brengen van andermans leven’. Daar staat gevangenisstraf op. Aanleiding voor het justitieel onderzoek: een klacht van een ‘association’ in La Farlède, waar je kennelijk over die ‘ralentisseurs’ (in de volksmond ‘dos d’âne – ezelsrug) struikelt. Eerder was al door zowat iedereen in heel Frankrijk vastgesteld dat vrijwel geen verkeersdrempel aan de wettelijke normen (qua hoogte en aankondiging) voldoet. De gemeente Lorgues (Le Var) is in dit verband door dat tribunaal in Toulon al tot een schadevergoeding van ruim € 1.700 veroordeeld aan de bestuurder van een Audi A4.
Ik kon vanmorgen uiteindelijk gewoon naar de bakker, en weer naar huis. Op de terugweg overwoog ik heel even me te melden bij die advocaat in Parijs die namens alle ‘ralentisseur-gedeputeerden’ aan collectieve schadevergoeding werkt. Misschien denk ik er maandag anders over. Maar mijn boosheid was thuis al gezakt, die croissantjes waren vet in orde.
Door Patrick de Graaf
Dit bericht delen op:
Goed gedaan, Patrick de Graaf. Je stuk levert een glimlach op. Blijf vooral schrijven in deze tijden waarin zoveel gezeurd wordt, dat haast geen ruimte blijft voor een glimlach.
En terecht die boosheid. Zeker met de caravan zijn het draken van drempels die je amper met 5km/u kan nemen. Daarbij achter je een optocht ongeduldige Fransen. Goed voor het vakantiegevoel. :'(