Was even naar het dorp. De krant halen en ik kwam parmesan tekort voor wat ik morgen wil maken. Gelukkig hebben ze die Italiaanse kaas in tal van vormen zelfs bij een mini-épicerietje als die van ons.
Beetje mistral maar volop zon en het caféterras zat dus knap vol, alleen maar locals, nul toeristen of andere vreemd volk. Tot mijn verbazing was Madi er al, de door iedereen geliefde serveerster wier ‘seizoen’ normaal gesproken pas rond Pasen begint.
Toen ze me zag, maakte ze een afwerend gebaar. Zo van: niet zoenen! Ze deed met gevouwen handen voor de borst een soort buiging, zoals Macron in verband met corona op de tv heeft voorgedaan. Namasté heet die groet, heeft de president in India opgepikt tijdens een staatsbezoek.
Ik vond het raar. Ik kon me niet voorstellen dat iemand als Madi zich gek zou laten maken door de viruspaniek die volgens mij al een beetje op massahysterie begint te lijken. Dat was ook niet zo. Toen ik m’n rosé kreeg aangereikt, zei ze dat gewoon snip verkouden was. Ondertussen had ik op het terras iedereen wel zo’n beetje gezoend en/of een hand gegeven. Ik heb er zeker een halfuurtje gezeten. Niet één keer viel het woord corona.
Er zijn nu 716 patiënten in Frankrijk, 11 mensen zijn overleden. In de regio’s L’Oise en Haut-Rhin blijven scholen en crèches 2 weken dicht. In de regio Le Sud/PACA geen nieuwe patiënten genoteerd. En hier op het dorp gaat iedereen gewoon z’n gangetje.