Ik steek nog eens op

Je mag de straat niet op, ik ook niet, altijd vergeten een Franse perskaart te regelen. Er zit weinig anders op dan het nieuws zo’n beetje vanuit huis te volgen. Dan valt er ook best wat te beleven.
Zo werd ik aangenaam verrast door berichten dat onderzoekers in de VS en in Frankrijk serieus bekijken of nicotine misschien iets tegen de sluipmoordenaar corona kan uitrichten. Ik rook, al jaren sigaren. Vaak misprijzend bekeken door gedreven vertegenwoordigers van de antirook-maffia die zelfs gratis meegenieten van de geur van een mooie sigaar tot de criminaliteit rekenen. En zou het dan nu zo zijn dat mijn dampertje als een Kalasnikov tegen de moderne pest ingezet kan worden? Ik heb gelukkig nul verstand van medische kwesties, ik ben al huiverig voor een aspirientje. Ik heb ooit gelezen of gehoord dat de Indianen al meer dan enige tijd terug wisten dat nicotine de hersenactiviteit bevordert, hetgeen in mijn geval geen kwaad kan. Maar ik rook toch eigenlijk alleen maar omdat een sigaar mij bijzonder goed smaakt. Met name bij de ontbijt-espresso en de rosé op het café-terras. Dat laatste is nu alleen nog maar een vage herinnering.
Terwijl ik nog eens opsteek, hoop ik dat inderdaad bewezen wordt dat nicotine echt een trefzeker vuurwapen is in de huidige oorlog maar zelfs dan zullen waarschuwende medici en strijdlustige rokershaters ongetwijfeld – laten we zeggen – hoogst bedenkelijk kijken.
Maar dat is dan buiten de Fransen gerekend die vaak aan een half woord genoeg hebben. Nicotine versus corona? Meteen een run op nicotinepleisters en van die -pastilles waarvan ik alleen het bestaan maar weet. En dus, al even meteen, een decreet van de regering: bij de pharmacie voorlopig alleen je persoonlijke voorraadje voor maximaal een maand inslaan. Nicotinepleisters op de bon. Oké, Frankrijk blijft verrassen. Dat het ondertussen storm loopt bij de tabacs aan de Côte zoals ik las, heeft er trouwens niks mee te maken, met die eventuele geneeskracht van mijn sigaar. Daar speelt een ordinaire centenkwestie. De grens is vergrendeld, in Italië is de rookwaar een stuk voordeliger, maar dat profijtelijke traject is nu onbegaanbaar voor de liefhebber. Die zich thans genoodzaakt ziet in de Franse tabacs het onderste uit zijn portemonnee te persen.