Het kan en mag weer: erop uit in één van de allermooiste gebieden van de Provence, het Parc Naturel Régional du Verdon. Prachtig natuurschoon, steile rotsen, diepe kloven, zo mooi! Vorig jaar zomer zakte ik per kano de rivier af en reken maar dat ik dat in september weer doe. Want juist in het naseizoen ben ik op m’n gemak in – zoals ie heet – de Grand Canyon du Verdon, de natuurlijke grens tussen Le Var en de Alpes-de-Haute-Provence. Deze enorme kloof, waarvan men dacht dat de goden die geschapen hadden, is het ongelooflijke gevolg van erosie; de rivier Verdon sleep de kloof uit in het kalksteenplateau van de Provence. Een unieke plek in Frankrijk! De diepte van de kloven, tot wel 700 meter, de geografische ligging, het berg- en zeeklimaat, resulteerden in een bijzonder rijke flora en fauna. Hier is de natuur heer en meester, woest en onberekenbaar.
Hier ben je in het hart van het Parc Naturel Régional du Verdon. En er kan van alles, ook op sportief gebied. Van wandelen, klimmen en klauteren tot en met kanoën, raften en waterfietsen. Ik koos voor een kanotocht.
Nou ja, koos….. “Ga jij maar eens een stukje peddelen, De Ridder”, zei mevrouw Vonk die ik Renée mag noemen sinds ze dit platform bestiert. Ze had een sardonische grijns op haar gezicht. “Of ga je liever klimmen?”
Indachtig een pittige fietstocht door de Vaucluse die ik kort daarvoor had gemaakt, ging ik eigenlijk het liefst gewoon met de auto, ook dan maak je een adembenemende tocht, maar het moest sportief. Kanoën dus.
Quinson: een mooi punt om te beginnen
En zo meldde ik me op een mooie zonnedag bij de Base Nautique Verdon te Quinson in de Alpes-de-Haute-Provence voor een huurkano. Quinson zelf is een vlekje van niks met circa 350 inwoners, en overigens wel een prehistorisch museum en een prehistorische grot die net weer open zijn (http://www.museeprehistoire.com/accueil.html) maar het ligt hartje Parc du Verdon, tussen het plateau van Riez Valensole en de Haut Var, op één van de mooiste strekjes langs de rivier de Verdon. Hier nog even geen woeste waterversnellingen maar een schitterende groenblauwe watervlakte die zachtjes tegen de oevers van de brede rivier kabbelt. Het leek me een mooi punt om te beginnen.
Ik zag wat kinderen in heftig gekleurde kano’s en dito reddingsvesten langs peddelen en dacht “moet kunnen”.
Een tikje minder stoer
Helaas had ik buiten Jean gerekend, een angstaanjagend fitte dertiger met het getaande uiterlijk van de eeuwige buitensportman. Of ik niet liever wilde kajakken, wildwatervaren? Of misschien een dagje raften? Hydrospeed? Hij wees op een aantal afbeeldingen aan de wand. Het leek me geen goed idee: ik zag mensen zich vastklampen aan minuscule drijfboeien, door woest kolkend water naar beneden gesleurd.
“Non merci, le canoë s’il-vous-plait.”
Even later kon ik in zo’n reddingsvest met zo’n plastic kano het water in. En nog even later was ik dankbaar dat ik voor deze eenvoudige vorm van transport gekozen had.
Goed, misschien is het een tikje minder stoer dan als een dolle door razende stroomversnellingen stuiteren. Maar je ziét zoveel meer. En er is zoveel te zien.
Een onvergetelijke indruk
Het Parc Naturel Régional du Verdon strekt zich uit over de Alpes de Haute-Provence en de Var, bestrijkt een gebied van ruim 180.000 hectare en herbergt het prachtige Lac de Sainte-Croix -2200 ha waterweelde- plus de spectaculaire Gorges du Verdon, de machtige in de Provençaalse kalkrotsen uitgeslepen bedding van de rivier de Verdon. Die Verdon ontspringt aan de rand van het Parc National de Mercantour, ten westen van de Col d’Allos, en vormt de natuurlijke scheidslijn tussen de al genoemde departementen Le Var en de Alpes-de-Haute-Provence. De rivier doorkruist het Parc en stort zich bij Cadarache (Bouches-du-Rhône) in de rivier Durance. Met een lengte van in totaal 170 km, ontleent de rivier zijn naam aan zijn smaragdgroene water. Na Castellane (Alpes-de-Haute-Provence), stroomt hij zo’n 30 km door een diepe canyon: de Gorges du Verdon. De vergezichten vanaf de canyon zijn adembenemend en de omringende dorpjes, aangekleefd tegen de rotswanden boven het meer en op de rotsrichels, maken een onvergetelijke indruk.
Een stuwmeer met verdronken dorpjes
Moet ik het ook even hebben over het Lac de Sainte-Croix, toeristische teekpleister, aan de voet van de Gorges du Verdon. Een meer met een oppervlak van 2175 hectares (10 km lang en 3 km breed). In het zuiden afgebakend door de Sainte-Croix stuwdam en in het noorden gemarkeerd door de Pont de Galetas, waar de rivier Verdon het meer in stroomt. De dam, aan de entree van de Baudinard-kloof, stuwt 760 miljoen kubieke meter water en produceert meer dan 150 miljoen KW/H per jaar. Hij levert elektriciteit aan diverse steden in de omgeving. Het meer is tevens een van de belangrijkste drinkwaterreservoirs voor steden als Aix-en-Provence, Marseille en Toulon.
Het onder water zetten van de Sainte-Croixvallei begon in 1973 en duurde tot 1975. Daardoor ‘verdronk’ het oude stadje Les Salles-sur-Verdon, dat hogerop werd herbouwd en nu vanaf de linkeroever uitkijkt over het meer. Ook de beroemde Fontaine l’Evêque verdween onder water, Frankrijk’s op een na snelst stromende bron.
‘De stem van lang vervlogen goden’
Ik heb al dat natuurschoon natuurlijk niet van begin tot eind afgepeddeld. Maar die tocht per kano was er niet minder indrukwekkend om. Zelfs vanuit een plastic badkuipje raak je onder de indruk van wat er aan je oog voorbij trekt. Steile rotswanden tot in de hemel, waarin (beschermde!) gieren hun rondjes draaien op zoek naar een prooi. Tegen de rotswanden aangeplakte dorpjes waarvan je je afvraagt wanneer de lijm zal loslaten, zó trekken ze aan de zwaartekracht. Peilloos diep groenblauw water dat je doet wegdromen als je er een tijdje op rond dobbert.
De grote Provençaalse schrijver Jean Giono (Manosque,1895-1970) zei het zo: “Niets is mooier dan het samenspel van steile rotsen en peilloos diepe kloven, van woeste groene stromen en purperen schaduwen, van de onwaarschijnlijk blauwe lucht die zich hervindt in de azuren zee van Homerus, en van de wind die fluistert met de stem van lang vervlogen goden.”
Daar heb ik eigenlijk niks meer aan toe te voegen, dat noem ik gewoon gelukzaligheid.
(M.m.v. visitvar.fr)
Meer informatie onder meer bij:
https://www.bateau-location-verdon.com/
http://www.aquattitude.com/index.html
http://www.buenavistarafting.com/
Uit eten:
Quinson: O’Resto, Route de Riez, quartier La Ferraille, +33 (0)6 32 68 41 71.
Les Salles-du-Veron: L’ Escapade, 2 Rue Pierre Blanche, +33 (0)4 94 70 20 36, www.verdon-escapde.fr bij de Nederlandse Imre Komrij.
Wat een mooi verhaal! Klinkt erg aanlokkelijk.
We kijken er naar uitvin september