Ik had er gisteren al over, een azijneitje als uitsmijter en/of katerremedie aan het eind van een mooie en rijkelijk besproeide avond ‘en Provence’. Het is een oude gewoonte van me, met een beproefd recept dat ik ergens eind vorige eeuw opdeed bij het toen fameuze restaurant Le Moulin de Mougins (Alpes-Maritimes) van de vermaarde sterrenchef Roger Vergé.
Lees hier maar hoe dat ging.
Vergé is de uitvinder van de ‘Cuisine du soleil’ de keuken van de zon. En dat is precies wat het is, gerechten die de zon op je bordje toveren. Zelfs aan het eind van de avond. En dan liefst niet te ingewikkeld natuurlijk. Dat azijneitje bereidde Vergé voor zijn gasten die nog éven bleven hangen, en voor zijn personeel. Het was zijn eigen favoriete gerechtje als hij zo na middernacht ‘un petit creux à l’estomac’ voelde kriebelen. En nooit zei iemand ‘nee’ als hij het voorstelde. Bij mij ook niet, ik ben mijn ‘kookopa’ er nog steeds dankbaar voor. Ik geef het simpele receptje graag door.
Ingrediënten:
4 eieren
4 eetlepels rode wijnazijn
olijfolie
peper en zout
eventueel een snufje herbes de Provence
Bereiding:
Verhit een scheut olijfolie in een koekenpan waarin 4 eieren naast elkaar kunnen bakken.
Breek 4 eieren in een kom, zorg dat de dooiers heel blijven.
Laat ze in de hete olie glijden en snel aanbakken. Bruine randjes mogen, bubbels in het eiwit doorsteken, dooiers heel zien te houden.
Bestrooi ze als het eiwit gestold en de dooiers nog vloeibaar zijn, met peper en zout en eventueel wat herbes de Provence.
Verdeel de eieren over 4 borden.
Ze de pan terug op het vuur, doe de azijn erin en laat even op laag vuur inkoken. Giet de azijn over de eieren op de borden en serveer meteen. Geef er stevig boerenbrood bij om te soppen, plus ‘ein letztes Glas im Stehn’.
