Weer niet opgelet, dus eerst even boos. Maar daarna als vanouds vrolijk over zo’n voorbeeldje van Franse flauwekul. Het begon met opgewonden berichtgeving over Mme Anne Hidalgo, de (niet zo) socialistische burgemeester van Parijs. Wegens drie weken afwezigheid op haar mairie. Griep? Nee hoor, gewoon een tijdje functioneel op reis. Helemaal naar Frans Polynesië, ergens in de zuidelijke Grote Oceaan, op 1 dag en 2 uur vliegen van Parijs. ’t Schijnt om iets van 100 eilanden met in totaal 300.000 inwoners te draaien. Een Frans ‘overzees gebiedsdeel’ (Outre Mer) dat vroeger een kolonie heette. Die mensen daar doen mee aan de Franse verkiezingen, president Macron was er onlangs ook nog even.
Eén van die eilanden is Tahiti en ik heb ondertussen begrepen dat Mme Hidalgo er dringend naartoe moest in verband met de Olympische Spelen 2024 in Parijs. Het duurde bij mij ook nogal voor me een licht opging. Maar het zit dus zo dat ze als gastvrouw van de Spelen alle Olympische Franse locaties met een visite vereert, laten we het desgewenst een inspectie noemen. Dan wordt zo’n bezoek officieel functioneel.
Het had zelfs bij ons ook gekund
De Spelen in Parijs impliceren onder meer zeilen in Marseille, maar wat ik gemist had, is dat we voor surfen tijdens de Spelen in Parijs helemaal naar Tahiti moeten. Ik vrees dat ik te dom ben om het zelfs maar te kunnen verzinnen en ik zou de organisatie er nu graag even op attenderen dat je aan de Franse Atlantische kust qua wind en raar weer ook prima kan surfen. De tv-beelden van de afgelopen dagen uit dat gebied vormen ruim voldoende bewijsmateriaal. Trouwens, bij ons kun je ook wel wedstrijdjes doen op een plank met een zeiltje in de Méditerranée. We hebben de mistral en de tramontana in de aanbieding.
Een creatief idee
Het zal wel zo gegaan zijn dat in lange vergaderingen, bien arrosé, besloten is dat de Spelen van Parijs zich in heel Frankrijk moesten voltrekken. En Tahiti is ook Frankrijk, dus waarom niet? Laten we maar het een creatief idee noemen. Als je dat zegt, vindt iedereen het wel best.
Ik heb weleens een Franse hoogleraar gesproken die me trachtte uit te leggen waarom de tricolore vlag daar in Polynesië moet blijven wapperen. Iets van geopolitiek en China en zo. Ook toen bedacht ik niet: dan gaan we er maar Olympisch surfen. ’t Zal wel met Grandeur en zo te maken hebben waarvan ik nog steeds niets begrepen heb.
In feite een privé-vakantie
De visite van Mme Hidalgo is nu een heuse rel. Onderzoeksjournalisten hebben uitgevogeld dat haar officieel functionele reisje in feite een privé-vakantie op kosten van de belastingbetaler was. Zo gezellig en super ontspannen dat ze totaal vergat ook te gaan kijken naar waar er straks gesurfd gaat worden.
Toen ik dat las, kon ik iets meer dan een glimlach niet onderdrukken. Slimme Françaises, toch een begerenswaardig soort apart.
