Sainte-Victoire en Cézanne, een onafscheidelijke Siamese tweeling die mijn ongelukkige reflex naar zuster Victoire, een strenge, rigide en robuuste non uit mijn kleutertijdperk onmiddellijk verjaagt. Het grillige gebergte dat zich uitstrekt van Aix-en-Provence tot Pourrières, als natuurlijke koppelteken tussen twee departementen, de Var en de Bouches du Rhone, trotseert met onverstoorbare fierheid de drukte van de autosnelweg. Langs haar kale flanken, in de vruchtbare valleien, hebben zich talrijke wijnhuizen gevestigd. Een rondrit langs deze domeinen is op zich al meer dan de moeite waard. Een autozoektocht bracht ons toevallig in het domaine des Diables waar we ons lieten verleiden door de collection rosé MIP (Made in Provence). Er hangt een prijskaartje aan vast maar onder de filosofie “het leven is te kort om slechte wijn te drinken” gingen we overstag en zochten in de koffer van ons voertuig een geschikte plaats.

Le barrage Zola

Le Tholonet situeert zich op een paar kilometers van Aix langs de uitlopers van het gebergte. Het is een dorp in volle renovatie. Naast de Moulin Cézanne zijn er weinig bezienswaardigheden maar het is een uitstekende uitvalbasis voor gedreven wandelaars. De barrage Zola ligt er op wandelafstand. Genieten van de uitzonderlijke natuur is de enige boodschap, tenzij je je laat verleiden door een bezoekje aan een van de talrijke wijndomeinen. Wie minder sportief is, kan zich aan een rondrit met de auto wagen en laten leiden door de adembenemede zichten op de ruwe grijsvariaties van de grillige flanken of turen naar de uitgestrekte vlakten met wijngaarden. De speling van licht en nevelwolken laat Cézanne herleven.

Een waakzaam oog

Puyloubier is een iets groter dorp met typische nauwe straatjes en charmante hoekjes die zich tijdens een korte ontdekkingstocht prijsgeven. Het gerestaureerde kasteel is ondertussen in privéhanden en de église Saint-Pons was tijdens ons bezoek aan restauratie toe. La Place is een drukbezocht restaurant op een gezellig pleintje waar het beeldje van een jonge tiener met een vis, gekneld in zijn armen, centraal staat. Het verhoog op de fontein gunt hem een waakzaam oog op de activiteiten van het eethuis. Ook hier staan natuur en trektochten centraal. De GR9, die in de Jura start en zijn eindpunt in Saint-Pons-les-Mûres nabij Saint-Tropez heeft, doorkruist het gebergte van Sainte-Victoire. Je hoeft om de poort van het wandelparadijs te openen niet op zoek te gaan naar een onvindbare sleutel. Het voornemen om terug te keren wanneer de temperaturen overdag milder zijn, laten onze wandelschoenen popelen van ongeduld.

In de ban van het licht

Cézanne was in de ban van het licht en de kleuren die de montagne Sainte-Victoire omringen. Hij heeft er ongeveer 80 schilderijen over gemaakt, werken die over de hele wereld verspreid zijn. Niet te verwonderen dat bijna ieder gebouw die de omgeving rijk is, verbonden wordt met de naam van deze beroemde schilder, die zijn streek onsterfelijk heeft gemaakt. Zijn passie voor het gebergte laaide vooral tijdens zijn laatste levensjaren op. Volgens een betrouwbare bron werd die hartstocht ook de oorzaak van zijn dood. Tijdens een van zijn werken over de Saint-Victoire liep hij een longontsteking op die hem fataal werd.

Op onze terugweg konden we niet weerstaan om Seillons-Source-d’Argens, dat de aandacht trekt wanneer je langs de A8 Saint-Maximin-Sainte-Baume nadert, een bezoekje te gunnen. Het dorp, dat haar naam dankt aan de bron van de Argens op haar grondgebied, stelt weinig voor. Het vergezicht naar de Gros en Petit Bessillon is een voldoende reden om je een kort bezoek niet te beklagen.