Vanaf nu zal Aiguines voor mij altijd verbonden blijven met Le Grand Margès, een berg uit het massief van de Verdon met zijn top op 1576 meter. De randonnée vertrekt in Aiguines op een hoogte van ongeveer 800 meter hetgeen betekent dat je een klim van 800 meter te overwinnen hebt. De wandeling volgt voornamelijk de GR99, wij wijken van het pad af door na een eerste stevige klim de D71 tot aan de Fontaine de Vaumaule te volgen en daar opnieuw het bos in te duiken. De tocht langs de departementale is verre van saai. Vanop de linkeroever van de Verdon krijg je talrijke adembenemende zichten voorgeschoteld. Daarenboven worden we als aanmoediging getrakteerd op de aanwezigheid van twee nieuwsgierige gieren die op een tiental meter boven ons hoofd rondcirkelen. Soms moet je meer moeite doen om deze indrukwekkende vogels te ontdekken.
Een volgende klim leidt ons langs Le Petit Margès. We krijgen de top van Le Grand Margès in het zicht, het doel van onze trip. De Lac Sainte Croix laat zich regelmatig bewonderen tussen het gebladerte met Les Salles-sur-Verdon en Sainte-Croix-du-Verdon als pittoreske dorpjes aan haar oevers. De vergezichten zijn schering en inslag, gevarieerd en sensationeel. De hoogvlakte van Valensole ligt er nu nog flets bij. Het is wachten op de lavendel. Wanneer die in bloei staat, wacht je een paars tapijt als beloning.
Gele en mauve bloemen
We hebben het bos verlaten en komen op een soort alpenweide waar de gele en mauve bloemen weelderig tieren. De beklimming wordt iets minder steil. Je komt ogen te kort wanneer je op het hoogste punt aangekomen bent. De top heeft heel wat te bieden. De ideale plaats voor een picknick. Het zicht op de Lac Sainte Croix en de Verdon blijft domineren, de trots van de Vaucluse, de Mont Ventoux laat zich niet verdringen. Je kan je met open mond vergapen op het gebergte van de Maures met op de voorgrond de Petit en Gros Bessillon. De toppen van de Mercantour strekken zich uit van west naar oost. Het gebergte wordt in het zuiden begrensd door een immens militair gebied, het domein van Canjuers. De pré-Alpes met onder andere de top van de Var, de montagne de Lachens (1712 m) tonen met enige fierheid hun besneeuwde toppen.
Het wordt terugkeren naar het vertrekpunt, hoewel de GR99, die zijn weg onverminderd verderzet met Trigance als eindpunt, ons aanlokkelijk lijkt. Door de aanwezigheid van het militaire gebied is heel recentelijk het traject van die GR99 licht gewijzigd. De GR99 vertrekt in Revest-les-Eaux (niet ver van Toulon) en slingert zich in de Var via pittoreske dorpjes en de Verdon naar zijn eindpunt, Trigance. Misschien te overwegen waard om ooit eens het ganse traject af te stappen.
Het is duidelijk dat deze trip wel wat hindernissen heeft. De klim is vrij steil maar zeker doenbaar. Af en toe een rustpauze inlassen en genieten van de vergezichten is de boodschap. Op de top word je immers beloond met een onuitputtelijk decor van natuurlijke schoonheid. Het lijkt alsof de wereld aan je voeten ligt. Je vergeet te ademen. Je ogen weten niet waar eerst te beginnen, hoeveel tijd ze moeten halthouden bij een bepaald doelwit. Is er tijd genoeg om deze schat aan natuurlijke beelden op te slaan?
Ik moet Veronique en Philip van B&B Rêve du Verdhon in Regusse bedanken voor deze geweldige tip. Dit is zonder twijfel een van de mooiste wandelingen die ik ooit gemaakt heb, een niet af te weigeren uitnodiging om de omgeving van de Verdon nog verder te verkennen.
