Kreeg een mailtje waar ik een beetje weemoedig van werd. Eerst maar het nieuws dat erin stond: De in onze kringen alom bekende Gouden Klomp, Nederlandstalig onderwijs aan de Côte d’Azur houdt ermee op. Directrice Yvonne Keijzer (69) kon geen geschikte opvolger vinden en wil meer tijd om de rest van Frankrijk ook eens te verkennen.

Ik heb een hele geschiedenis met Yvonne en haar Gouden Klomp. Toen ik lang geleden in Zuid-Frankrijk landde, leek het me verstandig dat mijn jonge dochter toch haar Nederlands zou bijhouden. Ook en vooral met het oog op familie in het noorden die we hadden achtergelaten. Geen idee meer hoe ik met Yvonne in contact kwam. Ik denk een tip van iemand bij Var Tourisme waarvoor ik af en toe al wat stukjes tikte.

Yvonne bleek een ex-onderwijzeres die het lesgeven toch wel een beetje miste. En zo werd mijn dochter haar eerste leerling in Zuid-Frankrijk, aanvankelijk de enige. Maar ja, dat docentenbloed hè. Het leidde tot de oprichting van De Gouden Klomp, deeltijdonderwijs in het Nederlands. Kinderen van ex-pats die ook een beetje met ‘typisch Nederlands’ vertrouwd werden gemaakt. Elk jaar een Koningsfeest en een Sinterklaasfeest, dat soort dingen.

Er kwamen docenten met een gedegen opleiding bij en De Gouden Klomp gold bij Nederlanders (en Vlamingen) als een instituut. Het tijdschrift Côte & Provence waarvan ik hoofdredacteur was, Nice Matin, De Telegraaf en dit platform zorgden voor wat bekendheid. De Nederlandse Inspectie kwam langs om te controleren of het onderricht aan Nederlandse normen voldeed. Ja, natuurlijk. Toch kwam op zeker moment de subsidie uit Nederland te vervallen en tijdens de corona-pandemie liep het aantal leerlingen terug. Zelfs De Gouden Klomp kreeg het moeilijk. En nu valt dus het doek.

Yvonne krijgt regelmatig aardige berichtjes van ex-leerlingen die nu in Delft, Rotterdam of Groningen studeren. Mooie herinneringen en niks mis met hun Nederlands.

Mijn dochter, die alweer jaren in Nederland woont, heeft ook veel aan Yvonne te danken.