Echt ‘iedereen’ was er al eens, in Roquebrune-Cap-Martin (Alpes-Maritimes): Winston Churchill, Coco Chanel, de familie Kennedy, meestervervalser Han van Meegeren, Greta Garbo, Dolce en Gabanna, tot en met een lange lijst koninklijke bezoekers, zoals de Oostenrijkse koningin Elisabeth, beter bekend als Sissi.
Ook vele kunstenaars verloren hun hart aan Roquebrune. Salvador Dali en de Ierse dichter William Butler Yeats bijvoorbeeld, die er stierf en er aanvankelijk ook werd begraven. En er was dus de beroemde Zwitsers-Franse architect Charles Edouard Jeanneret-Gris, beter bekend als Le Corbusier. Hij ontdekte op bezoek bij zijn uitgever het plaatsje en besloot er onmiddellijk zelf een huis, althans een ‘cabonon’ te bouwen. Hij wist zeker dat hier zijn leven zou eindigen. Dat gebeurde ook, eerder dan de bedoeling was: in 1965 verdronk hij in de baai op 78-jarige leeftijd. Zijn graf is te bezichtigen.
Hoogbejaard en autovrij
Nog afgezien van het klimaat en de werkelijk superbe ligging heeft Roquebrune-Cap-Martin nog het een en ander te bieden. Vanwege de smalle straatjes is het stadje autovrij en je wandelt er zeer hoogbejaarde straatjes met trappetjes en arcades. Je komt langs de Rue Moncollet, helemaal uit de rotsen uitgehouwen, enje belandt voor een drankje op de Place des Deux Frères met een formidabel uitzicht op Monaco en de Méditerranée. Er is het oudste feodale kasteel van Frankrijk, maar ook de wellicht oudste olijfboom ter wereld, Olivier Millénaire genaamd. Zou 1.000 jaar oud zijn, volgens sommigen zelfs 4.000 jaar. Zeker is dat zijn diameter 10 meter bedraagt. Een geliefd decor voor bruidsparen. Loop ook zeker even de kerk in, die binnen veel moois en bijzonders biedt. Je denkt er stellig aan de beschermheilige Notre-Dame-des-Neiges die het stadje voor de pest behoedde. Een stukje langs de zee wandelen kan ook,, via de Promenade Le Corbusier op het schiereiland Cap Martin. Binnen anderhalf uur ben je in Monaco en je komt langs prachtige 19e eeuwse villa’s.
Aan 10 m2 heb je genoeg
Wat heb je eigenlijk nodig om gelukkig aan de Côte d’Azur te wonen, behalve een prachtig uitzicht over zee? Voor Le Corbusier was tien vierkante meter genoeg: ‘J’ai un château sur la Côte d’Azur, qui fait 3,66 mètres sur 3,66 mètres!’ Le Corbusier bouwde ‘Le Cabanon’ in 1952 voor zijn geliefde vrouw Yvonne Gallis. Hij had niet meer dan een uurtje nodig om het te tekenen, maar er zat wel een leven aan gedachten achter over de door hem uitgedokterde ‘Modular’: een maatsysteem gebaseerd op de menselijke verhoudingen, waarmee elke architect volgens hem zou moeten werken: 2.66 m, de hoogte van de cabanon, is de reikhoogte van een gemiddelde man.
Er was de meubelontwerpster Eileen Gray die vlakbij haar roemruchte villa E.1027 had laten bouwen. Het culturele schandaal van Roquebrune is dat Le Corbusier de doelbewust witte muren van haar villa met acht schilderingen ‘verminkte’. Onderlinge woede en jaloezie leveren soms best iets heel speciaals op. In 1949 publiceerde Le Corbusier foto’s van zijn E.1027-muurschilderijen, zonder erbij te vermelden dat het huis zelf Gray’s ontwerp was; haar naam was na de oorlog in de vergetelheid geraakt. Le Corbusier verklaarde onomwonden: ‘Mijn muurschilderingen geven die saaie, witte muren een geweldige oppepper, een immense transformatie, een spirituele waarde die overal doordringt.’
