Ook in Frankrijk kun je niet om de notaris heen als je een huis, of verkoopt. Hij of zij checkt of de verkoper wel eigenaar van het pand is, of er eventueel nog een hypotheek op ruist, dat soort dingen. En er werd voor gezorgd dat de transactie bij het kadaster wordt ingeschreven. De notaris int tevens de bij aan- of verkoop aan de fiscus verschuldigde belastingen. Dat geld is voor de departementen. Voor een deel van die bemoeienis geldt een wettelijk vastgesteld tarief, dat heet les emoluments. Daarnaast brengt de notaris nog wat eigen verdiensten in rekening, de honoraires. Die tarieven verschillen per departement én per functionaris. Meestal vinden koper en verkoper het wel best om met één notaris te werken, maar dat hoeft niet. Partijen kunnen onafhankelijk van elkaar op zoek naar de voordeligste tussenpersoon.

De Franse regering worstelt met een bijna dramatisch begrotingstekort en heeft aangekondigd de ‘Parijse’ bijdragen aan departementen en gemeenten vrij drastisch te beperken. Voor de departementen aanleiding om naar alternatieve inkomsten te zoeken. Voornaamste voorstel: verhoog de frais de notaire (notariskosten). Er is nog niet toe besloten, maar het zit er wel aan te komen, mogelijk al per 1 januari. Volgens berekeningen zouden de departementen tot € 1 miljard via de notariskantoren kunnen binnenharken.