Nee hoor, ik ben geen francofiel, wat zo iemand ook moge zijn, maar een verblijf in dit land is best goed te doen. Al helemaal als je een beetje liefhebber van onzin en flauwekul bent, dan ben je in dit land aan het goeie adres. Er valt in deze contreien genoeg te lachen.
Neem die nimmer aflatende propaganda voor ‘la cuisine française’. Mondiaal succesnummertje, krijg je steeds ingepeperd. Er worden jaarlijks talloos veel belastingmiljoenen geïnvesteerd in de internationale verkoop van het verhaal dat in die Franse keuken het opperwezen zelf in de pannen roert. Oké, ik moet toegeven dat ik zelfs tot enige tijd na mijn debuut in deze ondertussen verwarde samenleving ook wel wilde geloven dat die cuisine van goud is. Nu weet ik beter en volgens de Fransen zelf gaat die zogenaamd unieke voeding inderdaad helemaal nergens over.
Hoe ik dat weet?
Nou, ik kreeg zo’n rapport onder ogen waarin staat dat in 80% van de Franse restaurants de hamburger op de kaart staat, óók in 75% van de ‘klassieke’ eetgelegenheden. Men heeft geen enkel bezwaar tegen de ‘malbouffe’ van McDo-achtigen, waarover tot in regerings- en gezondheidskringen zwaar geklaagd wordt. Want in 65% van de Franse restaurants is de ‘burger’ nu het meest verkochte gerecht. Met enige voorsprong op de pizza.
Een ‘gastro-culturele nederlaag’, las ik ergens. Een filosoof of daaromtrent, die nog meer geld voor reclame voor die ‘cuisine’ eiste.
‘Toe maar weer’, dacht ik. ‘wat moet je nog met escargots, daube provençale, gratin dauphinois en boeuf bourgignon, steak tartare en uiensoep?
Het komt er dus op neer dat de ‘exclusieve’ Franse maaltijd tot een occasion is geworden waarvoor de regering elders in de wereld vrij wanhopig klanten zoekt. En dat mag een paar centen kosten, terwijl de schatkist leger dan leeg is.
Ik vrees dat de Franse regering en wat van die lobbyisten denken dat ze een soort educatieve taak hebben: de wereld leren wat goed eten is, op z’n minst een gastronomische missie toch?
Maar ja, je staat in het buitenland toch wat zwak als iedereen weet dat de Fransen zelf allang voor ‘internationals’ als de burger en de pizza hebben gekozen. Dus hoezo zou je belangstelling hebben voor tweedehands recepten uit een gedateerd kookboek dat in Frankrijk alleen nog in het ‘arrière-pays’ wordt geraadpleegd door senioren-plus?
De gastronomische missie is een kansloze, miljoenen subsidie in de vuilnisbak van restaurants ‘all over the world’. Algemeen bekend en toch gebeurt het. En dan denk ik: altijd wat te lachen om die Fransen.
Ach, die Fransen…
Door Peter Hooft
Dit bericht delen op:
De “Macdo” is jarenlang gehinderd in Frankrijk net als de invoer van Japanse autos b.v.
Maar Macdo liet grond opkopen door onbekende bedrijven en liet er restaurants op bouwen. De reclames waren veelal op kinderen gericht. Kinderen die, tijdens een uitje, smorgens al begonnen te zeuren om naar een Mac Donalds te gaan…en ik spreek uit ervaring. Zo hebben ze zich beetje bij beetje in Frankrijk genesteld. En ja een restaurant nam al gauw 35 Francs voor een steak met brood en wijn wat, welliswaar in een andere vorm, bij Macdo maar 10 FF koste…..