Een opgewekt telefoontje van een bevriende Niçois. Ik vroeg wat ‘m mankeerde. Er is immers weinig reden voor vrolijkheid nu we na zes uur ’s avonds huisarrest hebben en de bars en resto’s al maanden even potdicht zitten als de kluis van Fort Knox. Nou, hij had zijn vergunning te pakken. Voor wat?, vroeg ik....