Cotignac, wel of niet?

di 19 januari 2021

Door Peter Hooft

Omdat ik denk dat heel veel (zo niet alle) narigheid uit overbevolking voortvloeit, keek ik met iets van vreugde naar de demografische ontwikkelingen in Cotignac (Le Var). Want Cotignac groeit niet, Cotignac krimpt.
Volgens het Office du Tourisme niks om je druk over te maken en mocht dat ‘après-corona’ weer een keertje kunnen, dan moet je er vooral op vakantie komen.
Ik heb er weleens een kijkje genomen, in Cotignac. Je snapt dan wel dat de erkenning als ‘village de caractère’ nog net niet overdreven is, maar dat promotie naar de lijst van ‘Plus Beaux Villages de France’ echt te hoog gegrepen is. Je hebt er een soort hoofdstraatje, de Cours Gambetta met Champs-Élysées-pretenties, maar wie er per ongeluk verzeild is geraakt, komt niet verder dan ‘tja…’ Dacht ik ook toen ik daar qua lunch voor een pizza aanlegde. Het is ook – alweer – zo’n stadje met een niet te controleren vaaggeschiedenis die tot veel langer dan bijna ontelbare eeuwen terug zou gaan en met iets recentere verhalen waarvan je ook niet weet of het allemaal wel klopt.

Pelgrimsoord en kinderwens
Zo schijnt op 3 km van Cotignac een of andere houthakker in 1519 een visioen van Maria toe-gemaild te hebben gekregen. Met de overzichtelijke opdracht: bouw even een kerk, die Notre-Dame de Grâces moet heten. Ik ben in mindere mate van de religieuze en of andere wonderen, maar in Cotignac houden ze vol dat Lodewijk XIV er verwekt is. Of de mensheid gebaat was bij de geboorte van de Zonnekoning, is vast een hele kwestie. Maar het zou zo zijn dat Lodewijk XIII en Anne van Oostenrijk na twintig jaar huwelijk nog geen kinderen hadden. In 1637 kreeg het echtpaar precies 9 maanden na hun bezoek aan Cotignac alsnog een zoon. Sindsdien is die kerk een pelgrimsoord voor mensen met een kinderwens.

Loopt het stadje leeg?
Ondertussen is wel zo dat ouderdom een begrip is dat ook bij het stadje past. Heb ik het niet alleen over de voormalige grotwoningen, uitgehouwen in de rotsen, die je kunt bekijken als je conditioneel niet in de onderbond van de wandelvereniging bivakkeert en je niet buiten adem raakt van een fraai uitzicht.
Maar daar ging het niet om. Er wonen vooral oudere mensen in Cotignac, en kennelijk ben ik de enige niet die wat minder opgetogen is over het plaatsje. Want er willen steeds minder mensen wonen. Aldus de cijferjunks van het officiële statistiekbureau Insee.
Terwijl in alle dorpen in het ‘arrière-pays’ het aantal ‘habitants’ juist in hoog tempo toeneemt, gebeurt dat niet in Cotignac. In 5 jaar: 7.5% minder inwoners. Volgens burgemeester Jean-Pierre Véran is zijn gemeente ‘atypique’. Hij heeft ‘normalement’ iets van 3.000 à 3.500 ingezetenen, ’s zomers wel 6.000.

De zomergasten
Dat verschil wordt uitgemaakt door de eigenaren van die ‘maisons sécondaires’, vakantiewoningen van Belgen, Nederlanders, Duitsers, Denen en Zweden. Die – mogelijk vaak ook om fiscale redenen – niet definitief voor Cotignac kiezen. En dus vindt de burgemeester dat er – laten we zeggen – kritisch naar de statistieken van dat Insee gekeken moet worden. Het is helemaal niet waar dat ‘zijn’ Cotignac leegloopt.
Ik zou er als burgemeester juist blij mee zijn: minder mensen. Aanvoerder in de strijd tegen de overbevolking in het ‘arrière-pays.’ Die daar elders om zich heen grijpt.
Ik zou een voorbeeld nemen aan burgemeester Jean-Claude Félix van Rocbaron (Le Var) die zijn bevolking sinds de jaren zestig van 100 naar 5.200 zag toenemen. Hij heeft genoeg van die bevolkingsgroei en doet niet meer aan nieuwbouw. Mooi geweest.

4 gedachten over “Cotignac, wel of niet?”

  1. Leuk geschreven, en het artikel bevat meteen een kleine waarheid.
    Samen met mijn “madame” kijk ik ernaar uit om terug naar “ons” dorpje Saint-Martin-De-Castillon te mogen gaan, vol lieve schatten van mensen die “ la qualité de vie” in hun ziel dragen ??

  2. Bonjour,
    Te negatief belicht artikel over Cotignac.
    Een beetje jalouzie?
    Nee, Cotignac staat wereldwijd bekend om andere aspecten waaronder:
    – het Mekka voor beroemde muzikanten, artiesten, kunstschilders en cullinaire weldoeners
    – het is niet alleen een dorp als genoemd ‘village de caractère ‘, maar eveneens ‘St.Tropez de var’
    – de burgemeester Veran is een standvastig heerschap: in Cotignac is geen plaats voor vervuilende industrie, grote supermarkten, zwartbouwers, uitbreiding met woonwijken en andere uitspattingen, waarmee uw beschreven burgemeester kennelijk trots op is.
    – een verdieping in de geschiedenis van Cotignac is hier ook op zijn plaats:
    Inderdaad is dit niet alleen het dorp met beschreven verhalen van de Lodewijks, Mariaverschijning, maar ook van de historische grotten, de Monastère de Sant-Joseph met ieder jaar een gedenkdag waar duizenden pelgrims en bezoekers komen, de favoriete verblijfplaats van Napoleon B in zijn jeugd (Leon Gerard).
    – en u heeft gezocht naar een lekkere pizza, ieder zijn smaak….maar beschrijf en zoek ook eens de wat gekwalificeerde restaurants.
    – Cotignac is een van de populairste dorpen in de Var. Relatief worden er de meeste toeristische foto’s gemaakt van o.a. de falaise.
    – In Cotignac spreek je niet van ‘investeerders’ maar huiseigenaren, die er vanwege het dorp en de ligging bewust voor gekozen hebben om er al dan niet vast te wonen. De impôt heeft hier geen invloed op. Mensen die in Cotignac wonen kunnen dit betalen, evenals de hoogste m2 prijs van deze streek.
    Och, jaloezie is gezond hoor. Er zijn mooiere dorpjes, die inderdaad hoger staan in de top 25 van de ‘Plus Beaux Villages de France’. ?
    Wel een compliment voor de moeite die u neemt om een dorp te beschrijven.
    Iets kritischer zou wel op zijn plaats zijn.
    Succes!

    1. Dag Alexander,
      De aanleiding voor het stukje was bevolkingskrimp.
      Dat is opmerkelijk. In aanmerking genomen dat veel, zo niet de meeste stadjes/dorpen qua habitants juist groeien.
      Ook tegen die achtergrond was ik juist wel kritisch.
      Ik ga allerminst onder jaloezie gebukt. Tot voor kort verbleef ik in een zo’n ‘plus beau village’, tot het echt door toeristen ‘ontdekt’ werd.
      Volgens mijn collega Raoul Douchemin, die erop wijst dat er ook in de Michelin 2021 weer geen enkel restaurant in Cotignac zelfs maar vermeld wordt, had ik moet aanleggen bij Le Temps de Pose op de Place de la Mairie. Daar zou het in orde zijn. Genoteerd voor als ik nog een keer in Cotignac verzeild raak.

      P. Hooft

  3. Sebastiaan Franssen

    Beste Peter en ook Alexander,
    Ik vind het artikel grappig om te lezen. Er zit een zekere humor in die ik leuk vond. Ik vond t overigens ook aangenaam om de reactie van Alexander op t artikel te lezen. Dat was toch ook weer extra informatief! Aan beiden mijn dank! Ik ga er zeer binnenkort op vakantie, dus ik ben benieuwd!
    Met vriendelijke groet,
    Sebastiaan

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven