De medewerkers van Kijk, Zuid-Frankrijk! vertellen in deze wekelijkse rubriek over hun favoriete dorpjes in het arrière pays. Deze keer Patrick de Graaf over Paradou (Bouches-du-Rhône).

Valt er iets te beleven in Paradou? Nee. En toch kom ik er graag, misschien wel juist daarom. Keertje min of meer verdwaald geraakt ter hoogte van Parc naturel regionaal des Alpilles, die prachtige keten van kalksteenheuvels en toen was ik ineens in Paradou dat kennelijk ook wel Le Paradou genoemd wordt. Het was er die middag bijna oorverdovend stil, ofschoon er ruim 2.000 mensen wonen. Ik slenterde er maar zo’n beetje rond en ik snapte al gauw dat ik diep in de Provence was, weer zo’n dorp waarvan ik nog nooit gehoord had, maar dat in echt alle opzichten voldoet aan wat typisch Provençaals, authentiek en schilderachtig wordt genoemd. De middeleeuwen, smalle kleurrijke straatjes, zeg maar steegjes, mooi gerestaureerde panden met een heel verleden, bloemenpracht. Ik kwam opvallend veel nijverheids- en andere handwerkwinkeltjes tegen, maar gelukkig ook terrasjes, zoals dat hoort in zo’n ultra-sympathiek dorpje.

Ooit een fort

Ik heb later wel gehoord dat er zich destijds heel wat heeft gespeeld. In de 2e eeuw voor onze jaartelling of daaromtrent zou Paradou een fort geweest zijn, er is allerlei archeologisch spul gevonden (nu te zien in het Musée d’Arles Antiques) en het dorp zou in de middeleeuwen Saint-Martin-du-Castillon geheten hebben. Vrij zeker is dat de huidige naam een verwijzing is naar Le Paradou, Provençaals voor oude watermolens die door wevers werden gebruikt om wol te vervilten. Ik denk dat ze dat er niet meer doen.

Het dorp van de santons

Er is eigenlijk maar één echte bijzonderheid: La Petite Provence Paradou, een miniatuurdorp bevolkt door 400 santons, die Provençaalse kerstbeeldjes van klei. Gemaakt door – naar men zegt – de beste santon-ontwerpers van heel Frankrijk. Wil ik best geloven. In de naaste omgeving valt ondertussen genoeg te wandelen in de schitterende natuur, er is een aantal parcoursen uitgezet. Of loop even naar de ruïnes van het kasteel uit de 3e eeuw waarvan nu nog drie torens over zijn. De charme van Paradou is wat mij betreft dat je er niets hoeft te doen. Beetje rondkijken, glaasje drinken, hapje eten. Wat wil een mens nog meer?

Uit eten

Bec Restaurant, 55 Ave. de la Vallée des Baux.
Le Bistrot de Paradou, 57 Ave. de la Vallée des Baux.
Au 49 Chez Gwen & Alex, 49 Ave. de la Vallée des Baux